Frelsi og ábyrgð 10. ágúst 2007 06:15 Umræður um skrílmennsku hafa lengi verið hefðbundinn eftirleikur frídags verslunarmanna. Í mörg ár hefur slík umræða um Akureyri lýst lágreistum bæjarbrag um þessa hefðbundnu hátíðahelgi. Samkvæmt almennri umræðuhefð er lögreglan yfirleitt dregin til ábyrgðar þegar ómenning af þessu tagi gengur svo langt að hún veldur almennri hneykslan eða eigna og líkamstjón hlýst af. Svo bíða menn þess venjulega að sagan endurtaki sig. Að þessu sinni eru fregnir af þessari miklu samkomuhelgi með öðru sniði en endranær. Sérstaklega á þetta við um Akureyri. Þar varð sú breyting á eftir mörg ár að skuggi féll ekki á menningarlega reisn bæjarins. Þetta gerðist ekki af sjálfu sér. Bæjaryfirvöld gripu til ráðstafana í samráði við lögreglu. Þær sýnast hafa skilað tilætluðum árangri. En þá ætlar allt um koll að keyra. Fádæmi er að forystu- og ábyrgðarmaður bæjarfélags sæti slíkum árásum sem bæjarstjórinn á Akureyri þarf nú að þola fyrir ekki stærri sök en að bæta bæjarbraginn. Yfirleitt er það skrílmennska tiltölulega fárra sem eyðileggur og spillir umhverfinu. Því fer fjarri að þetta fyrirbrigði sé bundið við Akureyri. Dómsmálaráðherra dró mjög skarpa og þarfa ályktun af nýbreytninni frá Akureyri þegar hann á heimasíðu sinni komst þannig að orði: „Besta leiðin til að auka næturöryggi í miðborg Reykjavíkur er að kalla alla til ábyrgðar. Vegna skynsamlegra varúðarráðstafana á Akureyri sögðust ýmsir hafa misst spón úr aski sínum. Viðleitni til að sporna við hömlulausum veitingarekstri í miðborginni kann að koma við buddu einhvers. Þar eru þó minni hagsmunir í húfi en öryggi borgaranna sem seint verður metið til fjár." Kjarni málsins er sá að á viðfangsefnum eins og þessum er ævinlega fleiri en ein hlið. Bæjarstjórinn á Akureyri hefur verið barinn með frumreglum frelsishugtaksins. Þær eru að vísu bæði heiðarlegt og málefnalegt vopn í þessari umræðu. En engu er líkara en menn hafi með öllu gleymt því að hin hliðin á því góða hugtaki er: Ábyrgð. Í mannlegu samfélagi er frelsi án ábyrgðar ekki til. Sú ábyrgð sem fylgir frelsinu felur meðal annars í sér rétt þeirra sem hana bera til þess að láta dyggðasjónarmið hafa áhrif á ákvarðanir sínar. Frelsishugtakið getur þar af leiðandi ekki vikið til hliðar rétti og jafnvel skyldu bæjaryfirvalda til þess að gæta að góðum bæjarbrag og allsherjarreglu. Þetta á sérstaklega við ef aðrir sem ábyrgð bera hafa ekki með viðunandi árangri gætt að hlutverki sínu í þeim efnum. Þeir eru líka fáir sem komið hafa ómenningaryfirbragði á miðborg Reykjavíkur. En við því þarf að bregðast. Dómsmálaráðherra hefur því lög að mæla þegar hann skírskotar til ábyrgðar allra sem þar koma við sögu. Ábyrgð þeirra verður heldur ekki slitin frá frelsinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorsteinn Pálsson Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
Umræður um skrílmennsku hafa lengi verið hefðbundinn eftirleikur frídags verslunarmanna. Í mörg ár hefur slík umræða um Akureyri lýst lágreistum bæjarbrag um þessa hefðbundnu hátíðahelgi. Samkvæmt almennri umræðuhefð er lögreglan yfirleitt dregin til ábyrgðar þegar ómenning af þessu tagi gengur svo langt að hún veldur almennri hneykslan eða eigna og líkamstjón hlýst af. Svo bíða menn þess venjulega að sagan endurtaki sig. Að þessu sinni eru fregnir af þessari miklu samkomuhelgi með öðru sniði en endranær. Sérstaklega á þetta við um Akureyri. Þar varð sú breyting á eftir mörg ár að skuggi féll ekki á menningarlega reisn bæjarins. Þetta gerðist ekki af sjálfu sér. Bæjaryfirvöld gripu til ráðstafana í samráði við lögreglu. Þær sýnast hafa skilað tilætluðum árangri. En þá ætlar allt um koll að keyra. Fádæmi er að forystu- og ábyrgðarmaður bæjarfélags sæti slíkum árásum sem bæjarstjórinn á Akureyri þarf nú að þola fyrir ekki stærri sök en að bæta bæjarbraginn. Yfirleitt er það skrílmennska tiltölulega fárra sem eyðileggur og spillir umhverfinu. Því fer fjarri að þetta fyrirbrigði sé bundið við Akureyri. Dómsmálaráðherra dró mjög skarpa og þarfa ályktun af nýbreytninni frá Akureyri þegar hann á heimasíðu sinni komst þannig að orði: „Besta leiðin til að auka næturöryggi í miðborg Reykjavíkur er að kalla alla til ábyrgðar. Vegna skynsamlegra varúðarráðstafana á Akureyri sögðust ýmsir hafa misst spón úr aski sínum. Viðleitni til að sporna við hömlulausum veitingarekstri í miðborginni kann að koma við buddu einhvers. Þar eru þó minni hagsmunir í húfi en öryggi borgaranna sem seint verður metið til fjár." Kjarni málsins er sá að á viðfangsefnum eins og þessum er ævinlega fleiri en ein hlið. Bæjarstjórinn á Akureyri hefur verið barinn með frumreglum frelsishugtaksins. Þær eru að vísu bæði heiðarlegt og málefnalegt vopn í þessari umræðu. En engu er líkara en menn hafi með öllu gleymt því að hin hliðin á því góða hugtaki er: Ábyrgð. Í mannlegu samfélagi er frelsi án ábyrgðar ekki til. Sú ábyrgð sem fylgir frelsinu felur meðal annars í sér rétt þeirra sem hana bera til þess að láta dyggðasjónarmið hafa áhrif á ákvarðanir sínar. Frelsishugtakið getur þar af leiðandi ekki vikið til hliðar rétti og jafnvel skyldu bæjaryfirvalda til þess að gæta að góðum bæjarbrag og allsherjarreglu. Þetta á sérstaklega við ef aðrir sem ábyrgð bera hafa ekki með viðunandi árangri gætt að hlutverki sínu í þeim efnum. Þeir eru líka fáir sem komið hafa ómenningaryfirbragði á miðborg Reykjavíkur. En við því þarf að bregðast. Dómsmálaráðherra hefur því lög að mæla þegar hann skírskotar til ábyrgðar allra sem þar koma við sögu. Ábyrgð þeirra verður heldur ekki slitin frá frelsinu.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun