Leiklistin trompaði fótboltadraumana
Ferill Mikaels fór af stað þegar hann var aðeins sjö ára gamall þegar hann fékk boð um hlutverk í leikritinu Sitji guðs englar eftir Guðrúnu Helgadóttur árið 2006. Leiklistaráhuginn kviknaði samhliða því.
„Ég fékk þá að spreyta mig í litlu krúttlegu hlutverki sem Barnabarnabarnið. Það má segja að eftir það hafi ekki verið aftur snúið. Ég vissi þá að mig langaði að verða leikari og það hefur verið stefnan síðan.“
Mikael stundaði nám við Verzlunarskóla Íslands og gat þar nært þessa ástríðu.
„Það voru reyndar einhverjir draumar um atvinnumennsku í fótbolta sem eltu mig lengi vel en þegar til stóð að setja upp kvikmyndina The Breakfast Club sem Listó-leikritið í Verzlunarskóla Íslands árið 2016 þá ákvað ég að leggja skónna endanlega á hilluna og einbeita mér að leiklistinni. Ég sé svo sannarlega ekki eftir því í dag.“
Erfiðar tilfinningar óhjákvæmilegar
Hann segir að undirbúningurinn og tökuferlið fyrir Ljósbrot hafi í senn verið ofboðslega skemmtilegt og krefjandi.
„Efniviður verksins er þungur og maður vill skila því frá sér á trúverðugan hátt. Því var óhjákvæmilegt að dýfa tánum ofan í erfiðar tilfinningar sem fylgdu manni stundum heim eftir tökudaginn.
Ég studdi mig þó aðallega við leikaðferðir sem byggja ekki á að rífa upp gömul sár og endurupplifa þau, heldur vera í tengingu við tilfinningar sínar núna, augnablik fyrir augnablik.
Svo stóð maður auðvitað ekki einn í undirbúningnum en Rúnar leikstjóri tók virkan þátt í að hjálpa mér að finna þema persónunnar og ýta mér á þá staði sem til þurfti til að skila sögunni til áhorfenda. Hvað eru mörg „til“ í því?“ segir Mikael kíminn.
Skilur sorgarferlið en tengir ekki við hárgreiðsluna
Hann segist að mörgu leyti geta tengt við Gunna, karakterinn sem hann leikur.
„Við kynnumst Gunna nánast einungis í gegnum það hvernig hann tekst á við sorgina og þar eigum við margt sameiginlegt.
Ég hef aldrei misst neinn svo nákomin og svo skyndilega eins og Gunni gerir í myndinni en ég get ímyndað mér að mín viðbrögð væru svipuð. Hann er meðvirkur, vinur vina sinna og vill passa upp á að öllum líði vel sem ég get vel tengt við.
Ég get samt ekki sagt að ég tengi við hárgreiðsluna hans, þótt hún hafi hentað Gunna mjög vel myndi ég seint klippa mig svona,“ segir Mikael og hlær.
Í spilaranum hér fyrir neðan má sjá stiklu úr kvikmyndinni Ljósbrot:
Sá myndina í fyrsta skipti án þess að vilja æla úr stressi
Leikarahópurinn hefur farið víða að kynna myndina, þar á meðal á kvikmyndahátíðina í Cannes. Myndin var svo frumsýnd á mánudagskvöld hér á Íslandi í Egilshöll. Aðspurður hvernig tilfinningin hafi verið að sjá myndina hér heima segir hann:
„Stórkostleg. Þetta var í þriðja skiptið sem ég sá hana í gær en samt raunverulega sá ég hana í fyrsta skiptið í gær, svona almennilega án þess að vilja æla á meðan.
Við leikararnir fengum sem sagt að sjá hana áður en við fórum á Cannes svona til að hrista mesta stressið úr okkur. Það var náttúrlega mjög stressandi að sjá hana samt í fyrsta skiptið og ég vaknaði daginn eftir með harðsperrur aftan í lærunum af taugatrekking.
Ég náttúrulega man voða lítið eftir myndinni þegar ég sá hana á Cannes, því ég var ennþá að reyna melta að hafa gengið rauða dregilinn með Gretu Gerwig og Chris Hemsworth.
Svo hjálpaði ekki að sitja ásamt dómnefndinni og þúsund manns.
Svo síðast sá ég hana á mánudagskvöld og langaði allavega ekki að æla, þannig ætli mér hafi ekki liðið best í gær af þessum þremur skiptum.“
Svala hjálpaði honum að skilja og túlka ást
Það er margt sem hefur mótað Mikael í lífi hans og list.
„Það er þó eitt sem stendur ofar en annað. Það kann kannski að reynast klisjulegt að segja það en það sem hefur mótað mig mest er Svala, kærastan mín. Við byrjuðum saman akkúrat þegar ég hóf nám mitt við leikarabraut sem hafði auðvitað einnig mjög mótandi áhrif á mig.
Fyrir það hafði ég alltaf átt erfitt með að túlka ást og hvernig maður elskar einhvern á sannfærandi hátt. Það er ekki eitthvað sem hægt er að kenna í skólanum, en það breyttist eftir að ég kynntist henni.
Þar sem fletir ástarinnar eru gjarnan undirstaðan í samböndum persóna á einn eða annan hátt gerði hún mig að miklu betri leikara og stækkaði mig sem manneskju.“
Fleiri kvikmyndir og spenntur fyrir framtíðinni
Það er ýmislegt á döfinni hjá þessum upprennandi leikara sem er nýútskrifaður úr Listaháskólanum.
„Ég var svo heppinn að fá hlutverk í kvikmyndaverkefnum eftir útskrift en tökur klárast núna í september og þau verða sýnd eftir áramót.
Svo hlotnaðist mér sá mikli heiður að leikstýra Listó leikritinu í Verzlunarskóla Íslands, gamla skólanum mínum, ásamt Agli Andrasyni. Við ætlum að setja upp Villibráð með stórkostlegum leikhópi.
Svo eru nokkur verkefni sem eru ekki á því stigi að maður geti byrjað að talað um þau, en við getum orðað það þannig að ég er mjög spenntur fyrir framtíðinni,“ segir Mikael brosandi að lokum.
