Orsakar tækni tepruskap? 28. júní 2004 00:01 Stuð milli stríða Smári Jósepsson veltir fyrir sér áhrifum tækninnar á mannlegt eðli. Tók nýlega rölt með góðum vini sem er töluvert meira þenkjandi en ég, enda flestum mönnum reyndari. Alltaf gaman að viðra sig og hugsa um djúp hugðarefni meistarans. "Ættum að gera þetta oftar," hugsaði ég með mér. Svona göngutúr jafngildir nokkrum mánuðum af lífi. Strákurinn vildi meina að manneskjan yrði ónýtari með hverju árinu og var alveg sótillur yfir framvindu mála. Hann hafði á orði að því meira sem við reiðum okkur á tæknina, því minna treystum við á okkur sjálf. "Forfeður okkar myndu fussa og sveia yfir tepruskapnum sem er við lýði í dag," staðhæfði hann ennfremur. Þetta kom huganum vel af stað. Er lífsnauðsynlegt að vera með farsíma, bíl, tölvupóst, örbylgjuofn, ferðageislaspilara, leikjatölvu, internetið, dvd og sjónvarp svo eitthvað sé nefnt? Erum við að láta hafa okkur að fíflum með að stökkva á allt sem er matað ofan í okkur ótt og títt? Ég hugsaði þetta um stund út frá sjálfum mér og hvort breytinga væri þörf. Af virðingu við umhverfið mætti ég alveg slökkva á farsímanum. Horfi afskaplega lítið á sjónvarp, merkilegt nokk. Slapp fyrir horn hvað tölvuleikjaæðið varðar, of mikill útivistamaður til að smitast af því áhugamáli. Engin er bifreiðin og það orsakar töluvert labb, sem er mjög gott mál. Internetið nýtist vel í vinnunni og í samskiptum við vini sem dvelja erlendis en lítið notað að óþörfu. Burtséð frá því hversu mikið einhver nýjung er auglýst, þá gleypi ég ekki við henni án þess að kynna mér málið. Ætti maður að vera ánægður með að vera ekki tæknisinnaðri en raun ber vitni? Eða er maður að hellast úr lestinni? Er enn að reyna að komast að niðurstöðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun
Stuð milli stríða Smári Jósepsson veltir fyrir sér áhrifum tækninnar á mannlegt eðli. Tók nýlega rölt með góðum vini sem er töluvert meira þenkjandi en ég, enda flestum mönnum reyndari. Alltaf gaman að viðra sig og hugsa um djúp hugðarefni meistarans. "Ættum að gera þetta oftar," hugsaði ég með mér. Svona göngutúr jafngildir nokkrum mánuðum af lífi. Strákurinn vildi meina að manneskjan yrði ónýtari með hverju árinu og var alveg sótillur yfir framvindu mála. Hann hafði á orði að því meira sem við reiðum okkur á tæknina, því minna treystum við á okkur sjálf. "Forfeður okkar myndu fussa og sveia yfir tepruskapnum sem er við lýði í dag," staðhæfði hann ennfremur. Þetta kom huganum vel af stað. Er lífsnauðsynlegt að vera með farsíma, bíl, tölvupóst, örbylgjuofn, ferðageislaspilara, leikjatölvu, internetið, dvd og sjónvarp svo eitthvað sé nefnt? Erum við að láta hafa okkur að fíflum með að stökkva á allt sem er matað ofan í okkur ótt og títt? Ég hugsaði þetta um stund út frá sjálfum mér og hvort breytinga væri þörf. Af virðingu við umhverfið mætti ég alveg slökkva á farsímanum. Horfi afskaplega lítið á sjónvarp, merkilegt nokk. Slapp fyrir horn hvað tölvuleikjaæðið varðar, of mikill útivistamaður til að smitast af því áhugamáli. Engin er bifreiðin og það orsakar töluvert labb, sem er mjög gott mál. Internetið nýtist vel í vinnunni og í samskiptum við vini sem dvelja erlendis en lítið notað að óþörfu. Burtséð frá því hversu mikið einhver nýjung er auglýst, þá gleypi ég ekki við henni án þess að kynna mér málið. Ætti maður að vera ánægður með að vera ekki tæknisinnaðri en raun ber vitni? Eða er maður að hellast úr lestinni? Er enn að reyna að komast að niðurstöðu.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun