Að taka ábyrgð 13. mars 2005 00:01 Það voru sorglegar fréttir sem bárust frá Félagi ábyrgra feðra í vikunni. Einn af hverjum þremur meðlagsgreiðendum á Íslandi er í vanskilum, eða um fjögur þúsund manns af alls tólf þúsund meðlagsgreiðendum. Í upplýsingum frá félaginu kemur fram að fjöldi skilnaðarbarna hér á landi er um tuttugu og eitt þúsund. Má því gera ráð fyrir að ekki sé greitt meðlag með um sjö þúsund íslenskum börnum. Framfærslubyrði þessara barna hverfur þó að sjálfsögðu ekki heldur færist yfir á samfélagið og hið opinbera stendur skil á meðlaginu til þess foreldris sem býr barninu heimili. Það er svo í höndum ríkisskattstjóra að innheimta skuld meðlagsgreiðandans og mun það ganga misbrösuglega. Talsmenn Félags ábyrgra feðra vilja að stjórnvöld kanni ástæður vanskilanna og geri tillögur að úrbótum fyrir þessa skuldseigu einstaklinga. Ein ástæðan sem þeir nefna að baki vandamálinu er að lágmarksmeðlag er hærra á Íslandi en í nágrannalöndunum. Hver skyldi sú upphæð vera? Jú, 16.586 krónur á mánuði eða nánast það sama og heilsdagvistun í leikskólum Reykjavíkur kostar. Og nú er spurt, getur þessi upphæð mögulega verið lægri? Hvað um þann kostnað sem sá er heldur barninu heimili á þá eftir að greiða fyrir húsnæði, mat, fatnað og tómstundir barnsins? Ef eitthvað er þá er lágmarksmeðlag of lágt á Íslandi. Skilaboð samfélagsins til þeirra sem geta ekki alið upp börn sín saman eru mjög undarleg því hvernig þjóðfélag er það sem blessar að faðir/móðir geti greitt 16.586 króna meðlag á mánuði með barni sínu og sé þar með laus allra mála um fjárhagslega afkomu þess, ef viðkomandi er þannig innréttaður? Eins og staðan er núna getur það í raun verið ódýrara að eiga barn sem maður býr ekki með heldur en að búa því heimili. Sem betur fer eru þeir mun fleiri sem leggja meira með börnum sínum en lágmarksmeðlagið kveður á um en hátt hlutfall meðlagsgreiðenda sem er í vanskilum segir okkur hins vegar að núverandi kerfi sé gallað. Félag ábyrgra feðra hefur lagt fram hugmyndir um tekjutengingu meðlaga sem er tímabært að skoða. Með tekjutengingu gætu þeir sem ekki ráða við lágmarksmeðlag rétt sína stöðu, ekki má ætla neinum manni að vilja ekki taka fjárhagslega ábyrgð á börnum sínum, en líka tryggja að þeir sem hafi rúm fjárráð taki örugglega meiri þátt í kostnaði við umönnun og uppeldi barna sinna en lög segja nú til um. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Jón Kaldal Mest lesið Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Loftslagsverkfallið krefst aðgerða strax! Tinna Hallgrímsdóttir Skoðun Látum draumana rætast, á kostnað hverra? Takmarkanir menntastefnu Reykjavíkurborgar Ingólfur Dan Þórisson,Margrét Dan Þórisdóttir,Ana Victoria Cate,Helga Dögg Yngvadóttir Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Landsbyggðin án háskóla? Ketill Sigurður Jóelsson Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal Skoðun
Það voru sorglegar fréttir sem bárust frá Félagi ábyrgra feðra í vikunni. Einn af hverjum þremur meðlagsgreiðendum á Íslandi er í vanskilum, eða um fjögur þúsund manns af alls tólf þúsund meðlagsgreiðendum. Í upplýsingum frá félaginu kemur fram að fjöldi skilnaðarbarna hér á landi er um tuttugu og eitt þúsund. Má því gera ráð fyrir að ekki sé greitt meðlag með um sjö þúsund íslenskum börnum. Framfærslubyrði þessara barna hverfur þó að sjálfsögðu ekki heldur færist yfir á samfélagið og hið opinbera stendur skil á meðlaginu til þess foreldris sem býr barninu heimili. Það er svo í höndum ríkisskattstjóra að innheimta skuld meðlagsgreiðandans og mun það ganga misbrösuglega. Talsmenn Félags ábyrgra feðra vilja að stjórnvöld kanni ástæður vanskilanna og geri tillögur að úrbótum fyrir þessa skuldseigu einstaklinga. Ein ástæðan sem þeir nefna að baki vandamálinu er að lágmarksmeðlag er hærra á Íslandi en í nágrannalöndunum. Hver skyldi sú upphæð vera? Jú, 16.586 krónur á mánuði eða nánast það sama og heilsdagvistun í leikskólum Reykjavíkur kostar. Og nú er spurt, getur þessi upphæð mögulega verið lægri? Hvað um þann kostnað sem sá er heldur barninu heimili á þá eftir að greiða fyrir húsnæði, mat, fatnað og tómstundir barnsins? Ef eitthvað er þá er lágmarksmeðlag of lágt á Íslandi. Skilaboð samfélagsins til þeirra sem geta ekki alið upp börn sín saman eru mjög undarleg því hvernig þjóðfélag er það sem blessar að faðir/móðir geti greitt 16.586 króna meðlag á mánuði með barni sínu og sé þar með laus allra mála um fjárhagslega afkomu þess, ef viðkomandi er þannig innréttaður? Eins og staðan er núna getur það í raun verið ódýrara að eiga barn sem maður býr ekki með heldur en að búa því heimili. Sem betur fer eru þeir mun fleiri sem leggja meira með börnum sínum en lágmarksmeðlagið kveður á um en hátt hlutfall meðlagsgreiðenda sem er í vanskilum segir okkur hins vegar að núverandi kerfi sé gallað. Félag ábyrgra feðra hefur lagt fram hugmyndir um tekjutengingu meðlaga sem er tímabært að skoða. Með tekjutengingu gætu þeir sem ekki ráða við lágmarksmeðlag rétt sína stöðu, ekki má ætla neinum manni að vilja ekki taka fjárhagslega ábyrgð á börnum sínum, en líka tryggja að þeir sem hafi rúm fjárráð taki örugglega meiri þátt í kostnaði við umönnun og uppeldi barna sinna en lög segja nú til um.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Látum draumana rætast, á kostnað hverra? Takmarkanir menntastefnu Reykjavíkurborgar Ingólfur Dan Þórisson,Margrét Dan Þórisdóttir,Ana Victoria Cate,Helga Dögg Yngvadóttir Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Látum draumana rætast, á kostnað hverra? Takmarkanir menntastefnu Reykjavíkurborgar Ingólfur Dan Þórisson,Margrét Dan Þórisdóttir,Ana Victoria Cate,Helga Dögg Yngvadóttir Skoðun