Nýir leiðtogar í Ísrael 9. janúar 2006 00:01 Harðlínumaðurinn og fyrrverandi hershöfðinginn Ariel Sharon var af mörgum talinn maður að meiri þegar hann tók ákvörðun um það á síðari hluta nýliðins árs að flytja landnemabyggðirnar frá Gaza og láta Palestínumönnum landsvæðið eftir. Þessi ákvörðun hans féll ekki öllum Ísraelsmönnum vel í geð en á alþjóðavettvangi mæltist þessi gerð hans yfirleitt vel fyrir. Sharon hefur á stjórnmálaferli sínum fyrst og fremst verið þekktur fyrir harðlínustefnu sínu gagnvart Palestínumönnum og sem einn þekktasti hershöfðingi Ísraela hefur hann átt þátt í mörgum mjög umdeildum hernaðaraðgerðum þeirra. Nægir þar að nefna Yom Kippur stríðið 1973 og árás Ísraela á flóttamannabúðir í Beirút 1982. Þess vegna kom mörgum á óvart stefnubreyting hans í haust og þótt margir landsmenn hans lýstu efasemdum um þessar gerðir er engu að síður ljóst að stór hópur fylkti sér að baki Sharon í þessum efnum. Það sýnir mikið fylgi við nýstofnaðan flokk hans Kadima, sem mun þýða áfram. Skarðið sem Ariel Sharon, fyrrverandi forsætisráðherra Ísraels, skilur eftir sig í ísraelskum stjórnmálum og heimspólitíkinni verður vandfyllt. Það er ljóst að hann verður ekki þátttakandi í ísraelskum stjórnmálum á ný þótt hann lifi af heilablóðfallið sem hann fékk á dögunum og því taka nú við óvissutímar í landinu. Sharon hafði á síðustu mánuðum með aðgerðum sínum vakið vonir manna um að friðvænlegra væri fram undan í Mið-Austurlöndum. Ástandið nú minnir að sumu leyti á það sem ríkti á þessum slóðum fyrir rúmum tíu árum. Þá höfðu Ísraelar og Palestínumenn nýverið staðfest annað Óslóarsamkomulagið, þegar öfgasinni myrti á Rabin forsætisráðherra við opinbera athöfn. Í kjölfarið tók jafnaðarmaðurinn Peres við embætti forsætisráðherra en sat þar ekki lengi, því eftir kosningarnar vorið 1996 settist Netanyahu í stólinn. Fram undan eru kosningar í Ísrael. Þær höfðu verið ákveðnar í lok marsmánaðar áður en Sharon fékk síðara áfallið og líklegt þykir að sú ákvörðun standi óbreytt. Ehud Olmert, sem tók við forsætisráðheraembættinu í Ísrael í síðustu viku og hélt sinn fyrsta reglulega ríkisstjórnarfund í gær, þykir líklegur til að leiða Kadima-flokkinn, þótt hann þyki ekki eins mikill foringi og Sharon. Þrír nýir forystumenn munu því berjast um völdinn í Ísraels í kosningunum i vor, því bæði Verkamannaflokkurinn og Likud-bandalagið hafa valið sér nýja forystumenn. Netanyahu er aftur orðinn hugsanlegur forsætisráðherrakandídat fyrir Likud og hugsanlegt er að sagan frá 1996 endurtaki sig, þegar hann komst til valda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kári Jónasson Skoðanir Mest lesið Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson Skoðun
Harðlínumaðurinn og fyrrverandi hershöfðinginn Ariel Sharon var af mörgum talinn maður að meiri þegar hann tók ákvörðun um það á síðari hluta nýliðins árs að flytja landnemabyggðirnar frá Gaza og láta Palestínumönnum landsvæðið eftir. Þessi ákvörðun hans féll ekki öllum Ísraelsmönnum vel í geð en á alþjóðavettvangi mæltist þessi gerð hans yfirleitt vel fyrir. Sharon hefur á stjórnmálaferli sínum fyrst og fremst verið þekktur fyrir harðlínustefnu sínu gagnvart Palestínumönnum og sem einn þekktasti hershöfðingi Ísraela hefur hann átt þátt í mörgum mjög umdeildum hernaðaraðgerðum þeirra. Nægir þar að nefna Yom Kippur stríðið 1973 og árás Ísraela á flóttamannabúðir í Beirút 1982. Þess vegna kom mörgum á óvart stefnubreyting hans í haust og þótt margir landsmenn hans lýstu efasemdum um þessar gerðir er engu að síður ljóst að stór hópur fylkti sér að baki Sharon í þessum efnum. Það sýnir mikið fylgi við nýstofnaðan flokk hans Kadima, sem mun þýða áfram. Skarðið sem Ariel Sharon, fyrrverandi forsætisráðherra Ísraels, skilur eftir sig í ísraelskum stjórnmálum og heimspólitíkinni verður vandfyllt. Það er ljóst að hann verður ekki þátttakandi í ísraelskum stjórnmálum á ný þótt hann lifi af heilablóðfallið sem hann fékk á dögunum og því taka nú við óvissutímar í landinu. Sharon hafði á síðustu mánuðum með aðgerðum sínum vakið vonir manna um að friðvænlegra væri fram undan í Mið-Austurlöndum. Ástandið nú minnir að sumu leyti á það sem ríkti á þessum slóðum fyrir rúmum tíu árum. Þá höfðu Ísraelar og Palestínumenn nýverið staðfest annað Óslóarsamkomulagið, þegar öfgasinni myrti á Rabin forsætisráðherra við opinbera athöfn. Í kjölfarið tók jafnaðarmaðurinn Peres við embætti forsætisráðherra en sat þar ekki lengi, því eftir kosningarnar vorið 1996 settist Netanyahu í stólinn. Fram undan eru kosningar í Ísrael. Þær höfðu verið ákveðnar í lok marsmánaðar áður en Sharon fékk síðara áfallið og líklegt þykir að sú ákvörðun standi óbreytt. Ehud Olmert, sem tók við forsætisráðheraembættinu í Ísrael í síðustu viku og hélt sinn fyrsta reglulega ríkisstjórnarfund í gær, þykir líklegur til að leiða Kadima-flokkinn, þótt hann þyki ekki eins mikill foringi og Sharon. Þrír nýir forystumenn munu því berjast um völdinn í Ísraels í kosningunum i vor, því bæði Verkamannaflokkurinn og Likud-bandalagið hafa valið sér nýja forystumenn. Netanyahu er aftur orðinn hugsanlegur forsætisráðherrakandídat fyrir Likud og hugsanlegt er að sagan frá 1996 endurtaki sig, þegar hann komst til valda.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun