Lært af reynslunni 27. febrúar 2007 00:01 Stöku dýrlingur mun eiga svo viturt hjarta að vera laus við ranghugmyndir. Þær eiga hinsvegar ekki bara heima í huga vændiskaupandi kalla sem trúa því að konan vilji þá líka borgunarlaust, eða hjá þeim sjúku ófétum sem segja að barnið hafi átt frumkvæðið. Nei, margar ranghugmyndir eru hversdagslegar eða jafnvel hagnýtar og geta snúist um dálitla staðbundna galla. Eftir barnsburðina þrjá hefði ég átt að sjá glöggt á vigtinni að enn sátu sem fastast óhóflegar viðbætur. Í speglinum var hinsvegar þvengmjó skutla, rosalega hissa á að komast ekki í neitt nema joggingbuxur. Þessi holdafarslega ranghugmynd var sennilega skemmtileg hliðarverkun af oxitósíni, holl fyrir sjálfstraustið og alveg öfug við þá sem lætur ungar stúlkur svelta sig veikar. Seinna verð ég kannski ein af þeim öldruðu skvísum sem fylgir unglingatískunni út í hörgul. Spóka mig í minipilsi með tattú, alveg handviss um kynþokkann. Tilvist margra ranghugmynda orsaka þó vandamál og verra er ef margir aðhyllast sömu villuna. Í gegnum tíðina hafa þær verstu sérstaklega bitnað á börnum. Áður var hér til dæmis aðallega litið á börn sem ódýrt vinnuafl. Einkum voru ómagar útsettir fyrir illri meðferð svo sem kunnugt er, fáum datt í hug að þeir þyrftu að menntast, bindast tilfinningaböndum eða borða úr öllum fæðuflokkum. Um miðbik síðustu aldar var í tísku meðal uppeldisfrömuða ungbarna að ekkert væri verra fyrir þau en sífellt kjass. Brjóstmylkingana ætti aldrei að taka upp nema á fjögurra klukkustunda fresti og þá aðeins til að fóðra, annars yrðu þeir bara frekir. Fyrir svona fimm árum voru gæðastundir aðalmálið, litlu skipti hversu mikið fjölskyldan var saman en mikilvægast að nýta hálftímann sem best. Nú hefur uppgötvast að þetta var herfilegur misskilningur: lengd samverunnar er aðalatriðið og það er í lagi að halda ekki skothelda skemmtidagskrá. Eins upplýst og við viljum vera skrifast jafnóðum í okkar svörtu bók eins og þeirra kynslóða sem gengnar eru og við gagnrýnum - oft með réttu. Spurningin er bara hverjar af hugmyndum nútímans um uppeldi munu standast tímans tönn og á hverjar verður litið sem allsherjar ranghugmyndir? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Hvers vegna er ungbarnadauði lægstur á Íslandi? Þórður Þórkelsson Skoðun
Stöku dýrlingur mun eiga svo viturt hjarta að vera laus við ranghugmyndir. Þær eiga hinsvegar ekki bara heima í huga vændiskaupandi kalla sem trúa því að konan vilji þá líka borgunarlaust, eða hjá þeim sjúku ófétum sem segja að barnið hafi átt frumkvæðið. Nei, margar ranghugmyndir eru hversdagslegar eða jafnvel hagnýtar og geta snúist um dálitla staðbundna galla. Eftir barnsburðina þrjá hefði ég átt að sjá glöggt á vigtinni að enn sátu sem fastast óhóflegar viðbætur. Í speglinum var hinsvegar þvengmjó skutla, rosalega hissa á að komast ekki í neitt nema joggingbuxur. Þessi holdafarslega ranghugmynd var sennilega skemmtileg hliðarverkun af oxitósíni, holl fyrir sjálfstraustið og alveg öfug við þá sem lætur ungar stúlkur svelta sig veikar. Seinna verð ég kannski ein af þeim öldruðu skvísum sem fylgir unglingatískunni út í hörgul. Spóka mig í minipilsi með tattú, alveg handviss um kynþokkann. Tilvist margra ranghugmynda orsaka þó vandamál og verra er ef margir aðhyllast sömu villuna. Í gegnum tíðina hafa þær verstu sérstaklega bitnað á börnum. Áður var hér til dæmis aðallega litið á börn sem ódýrt vinnuafl. Einkum voru ómagar útsettir fyrir illri meðferð svo sem kunnugt er, fáum datt í hug að þeir þyrftu að menntast, bindast tilfinningaböndum eða borða úr öllum fæðuflokkum. Um miðbik síðustu aldar var í tísku meðal uppeldisfrömuða ungbarna að ekkert væri verra fyrir þau en sífellt kjass. Brjóstmylkingana ætti aldrei að taka upp nema á fjögurra klukkustunda fresti og þá aðeins til að fóðra, annars yrðu þeir bara frekir. Fyrir svona fimm árum voru gæðastundir aðalmálið, litlu skipti hversu mikið fjölskyldan var saman en mikilvægast að nýta hálftímann sem best. Nú hefur uppgötvast að þetta var herfilegur misskilningur: lengd samverunnar er aðalatriðið og það er í lagi að halda ekki skothelda skemmtidagskrá. Eins upplýst og við viljum vera skrifast jafnóðum í okkar svörtu bók eins og þeirra kynslóða sem gengnar eru og við gagnrýnum - oft með réttu. Spurningin er bara hverjar af hugmyndum nútímans um uppeldi munu standast tímans tönn og á hverjar verður litið sem allsherjar ranghugmyndir?
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun