Áhugamál 14. júní 2007 06:00 Hæfileikinn til að eiga sér áhugamál er eitt það skemmtilegasta sem aðskilur okkur frá hinum dýrategundunum. Aðrir ofur eiginleikar, eins og að vita að einn daginn hrökkvum við upp af, hafa bara skilað okkur bömmerum. Því eru áhugamálin einn besti kostur okkar grimmu tegundar og kæmi til refsilækkunar ef við lentum fyrir tegundadómstóli. Ég hef átt mörg áhugamál og nú er sonur minn þriggja ára strax kominn með mikinn áhuga á bílum. Til hátíðarbrigða fer ég stundum með hann á smurstöð og leyfi honum að fylgjast með kámugum körlum. Til enn meiri hátíðarbrigða förum við feðgar á allar bílasýningar sem boðið er upp á og um síðustu helgi sáum við stórkostlega sýningu Krúserklúbbsins. Þar eiga menn sér sko aldeilis áhugamál. Glaðbeittir karlar stóðu við glæsilegu fornbílana sína alveg að springa úr stolti, sýningarsalurinn eins og risastór dótakassi. Allir bílarnir bandarískir kaggar eða drossíur. Græna byltingin bara martröð í óhugsandi framtíð og hver bíll mörg tonn af krómi, plussi og sælu. Vel er hægt að skilja áhugann á þessum bílum og Ameríku fyrir 40-50 árum. Þarna virtist himnaríki allsnægtanna runnið upp. Annars staðar í Hafnarfirði kom saman fólk með annars konar áhugamál. Fólk með gríðarlegan áhuga á víkingatímabilinu heldur nú hátíð innan girðingar við Fjörukránna. Við vorum snemma á ferð svo víkingarnir voru að gera sig klára. Karlar skeggjaðir og síðhærðir, konur boldangskvenmenn, allir í móskulegum mussum, margir vopnaðir, en það fór alveg með lúkkið að sjá fólk drekka úr áldósum. Mér sýndist annar hver maður grútþunnur, enda kannski hluti af prógramminu að hella í sig að fornum sið. Jafnvel sennilegt að áhugi margra á þessum tíma sé tilkominn vegna löngunar til að endurvekja gleðilæti víkinganna. Ekki að það sé verra áhugamál en hvað annað, eins lengi og menn fara ekki alla leið og skreppa í ránferðir til skoskra strandbæja. Ekkert áhugamál er slæmt eða ómerkilegt eins lengi og það er ekki skaðlegt öðrum. Öll áhugamál göfga, hvort sem það er að safna niðursuðudósum eða að fylgjast með enskum fótboltaútslitum. Það er ekki fyrr en menn eru farnir að skjóta upp í loftið af haglabyssu í Kringlunni eða að keyra á 200 á þjóðvegum landsins að þeir eru komnir út í tómt rugl og áhugamálin hætt að vera þeirra einkamál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Hvenær ber fullorðið fólk ábyrð? Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Á að láta trúð ráða ferðinni? Ingólfur Steinsson Skoðun Trans fólk er ekki að biðja um sérmeðferð Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Ofþétting byggðar í Breiðholti? Þorvaldur Daníelsson Skoðun Vofa illsku, vofa grimmdar Haukur Már Haraldsson Skoðun Þetta er ekki raunverulegt réttlæti Snorri Másson Skoðun Kópavogur forgangsraðar í þágu kennara, barna og skólastarfs Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Hugsanaskekkja forsætiráðherra í Evrópumálum – Þetta eru tvö skref! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Vinnubrögð Carbfix eru ámælisverð Ólafur Sigurðsson Skoðun Vöxtur hugverkaiðnaðar á biðstofunni Erla Tinna Stefánsdóttir,Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir Skoðun
Hæfileikinn til að eiga sér áhugamál er eitt það skemmtilegasta sem aðskilur okkur frá hinum dýrategundunum. Aðrir ofur eiginleikar, eins og að vita að einn daginn hrökkvum við upp af, hafa bara skilað okkur bömmerum. Því eru áhugamálin einn besti kostur okkar grimmu tegundar og kæmi til refsilækkunar ef við lentum fyrir tegundadómstóli. Ég hef átt mörg áhugamál og nú er sonur minn þriggja ára strax kominn með mikinn áhuga á bílum. Til hátíðarbrigða fer ég stundum með hann á smurstöð og leyfi honum að fylgjast með kámugum körlum. Til enn meiri hátíðarbrigða förum við feðgar á allar bílasýningar sem boðið er upp á og um síðustu helgi sáum við stórkostlega sýningu Krúserklúbbsins. Þar eiga menn sér sko aldeilis áhugamál. Glaðbeittir karlar stóðu við glæsilegu fornbílana sína alveg að springa úr stolti, sýningarsalurinn eins og risastór dótakassi. Allir bílarnir bandarískir kaggar eða drossíur. Græna byltingin bara martröð í óhugsandi framtíð og hver bíll mörg tonn af krómi, plussi og sælu. Vel er hægt að skilja áhugann á þessum bílum og Ameríku fyrir 40-50 árum. Þarna virtist himnaríki allsnægtanna runnið upp. Annars staðar í Hafnarfirði kom saman fólk með annars konar áhugamál. Fólk með gríðarlegan áhuga á víkingatímabilinu heldur nú hátíð innan girðingar við Fjörukránna. Við vorum snemma á ferð svo víkingarnir voru að gera sig klára. Karlar skeggjaðir og síðhærðir, konur boldangskvenmenn, allir í móskulegum mussum, margir vopnaðir, en það fór alveg með lúkkið að sjá fólk drekka úr áldósum. Mér sýndist annar hver maður grútþunnur, enda kannski hluti af prógramminu að hella í sig að fornum sið. Jafnvel sennilegt að áhugi margra á þessum tíma sé tilkominn vegna löngunar til að endurvekja gleðilæti víkinganna. Ekki að það sé verra áhugamál en hvað annað, eins lengi og menn fara ekki alla leið og skreppa í ránferðir til skoskra strandbæja. Ekkert áhugamál er slæmt eða ómerkilegt eins lengi og það er ekki skaðlegt öðrum. Öll áhugamál göfga, hvort sem það er að safna niðursuðudósum eða að fylgjast með enskum fótboltaútslitum. Það er ekki fyrr en menn eru farnir að skjóta upp í loftið af haglabyssu í Kringlunni eða að keyra á 200 á þjóðvegum landsins að þeir eru komnir út í tómt rugl og áhugamálin hætt að vera þeirra einkamál.
Vöxtur hugverkaiðnaðar á biðstofunni Erla Tinna Stefánsdóttir,Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir Skoðun
Vöxtur hugverkaiðnaðar á biðstofunni Erla Tinna Stefánsdóttir,Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir Skoðun