Fangelsi og skógrækt Þorsteinn Pálsson skrifar 1. nóvember 2007 00:01 Fangelsismálastofnun hefur með opinberri yfirlýsingu vísað á bug nýlegum röksemdum fangavarða á Litla-Hrauni fyrir því að uppbygging ríkisfangelsis eigi að vera á þeim stað. Embættismenn stofnunarinnar segja að samkvæmt faglegum rökum verði aðalfangelsi landsins að vera í Reykjavík. Hafa þeir embættismenn fangelsismála sem búa í Reykjavík einhvern einkarétt á faglegum sjónarmiðum um þessi málefni? Er það trúlegt að þeir starfsmenn fangelsanna sem starfa utan Reykjavíkur láti einir eigin búsetu hafa áhrif á skoðanir sínar um staðsetningu þeirra? Felst ekki einum of mikill hroki í þess konar áliti? Á síðasta áratug var ákveðin og framkvæmd veruleg uppbygging og endurbót á fangelsinu á Litla-Hrauni. Það var gert á grundvelli ítarlegrar og vel rökstuddrar tillögugerðar. Ákvörðunin fól í sér að meginstarfsemi ríkisfangelsisins skyldi áfram vera fyrir austan fjall en lítil stofnun með aðstöðu fyrir gæsluvarðhald og móttöku yrði í Reykjavík. Þetta var meðal annars rökstutt með því að hagkvæmni stærðarinnar væri forsenda fyrir virkri deildaskiptingu og nútíma þjónustu við fanga. Þessari stefnumörkun var síðar breytt. Úrbótaáform í fangelsismálum hafa því upp á síðkastið tekið mið af þeim sjónarmiðum starfsmanna fangelsanna í Reykjavík að tvær meðalstórar stofnanir eigi að reka á þessu sviði: Aðra í Reykjavík en hina á Eyrarbakka. Fráleitt er að líta svo á að annað sjónarmiðið sé faglegt en hitt ekki. Sannleikurinn er sá að ábendingar fangavarðanna á Litla-Hrauni byggja á gildum rökum og áttu fullt erindi inn í umræðuna. Gild rök þarf að vega og meta á báða bóga. Ein rétt niðurstaða er ekki til. Núverandi dómsmálaráðherra hefur með eftirtektarverðum hætti fært talsvert af þjónustuverkefnum úr ráðuneytinu út til sýslumannsembætta á landsbyggðinni. Með málflutningsröksemdum Fangelsismálastofnunar hefði mátt halda því fram að þær ráðstafanir skorti fagleg rök. Svo var ekki. Þær fólu bæði í sér hagkvæmni og skynsemi. Áformuð staðsetning fangelsis á Hólmsheiði vekur síðan upp annað og miklu alvarlegra umhugsunarefni. Skógræktarfélag Reykjavíkur hefur sent borgaryfirvöldum rökstudda greinargerð til varnar því mikla skógræktarstarfi sem unnið hefur verið á austurheiðum Reykjavíkur undanfarna áratugi. Skipulagsyfirvöld í Reykjavík stefna nú að því með skipulagi um margs konar mannvirkjagerð að rífa þetta starf upp með rótum. Það er ásetningur um ósmátt umhverfisspellvirki. Ætli Fangelsismálastofnun að halda fast við byggingu nýs fangelsis á þessu svæði felst í því upplýst hlutdeild í atlögu að hálfri milljón trjáplantna sem ungt fólk hefur unnið við að gróðursetja í tvo áratugi. Fyrir þeirri gerð eru fá og fátækleg fagleg rök. Betur færi á hinu að ríkisvaldið tæki höndum saman við Skógræktarfélagið í brýnni viðleitni þess til að hrinda þessum áformum borgaryfirvalda. Hvar sem fagleg rök eru í hávegum höfð geta menn með góðri samvisku og af fullri reisn tekið undir röksemdafærslu Skógræktarfélagsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorsteinn Pálsson Mest lesið Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun
Fangelsismálastofnun hefur með opinberri yfirlýsingu vísað á bug nýlegum röksemdum fangavarða á Litla-Hrauni fyrir því að uppbygging ríkisfangelsis eigi að vera á þeim stað. Embættismenn stofnunarinnar segja að samkvæmt faglegum rökum verði aðalfangelsi landsins að vera í Reykjavík. Hafa þeir embættismenn fangelsismála sem búa í Reykjavík einhvern einkarétt á faglegum sjónarmiðum um þessi málefni? Er það trúlegt að þeir starfsmenn fangelsanna sem starfa utan Reykjavíkur láti einir eigin búsetu hafa áhrif á skoðanir sínar um staðsetningu þeirra? Felst ekki einum of mikill hroki í þess konar áliti? Á síðasta áratug var ákveðin og framkvæmd veruleg uppbygging og endurbót á fangelsinu á Litla-Hrauni. Það var gert á grundvelli ítarlegrar og vel rökstuddrar tillögugerðar. Ákvörðunin fól í sér að meginstarfsemi ríkisfangelsisins skyldi áfram vera fyrir austan fjall en lítil stofnun með aðstöðu fyrir gæsluvarðhald og móttöku yrði í Reykjavík. Þetta var meðal annars rökstutt með því að hagkvæmni stærðarinnar væri forsenda fyrir virkri deildaskiptingu og nútíma þjónustu við fanga. Þessari stefnumörkun var síðar breytt. Úrbótaáform í fangelsismálum hafa því upp á síðkastið tekið mið af þeim sjónarmiðum starfsmanna fangelsanna í Reykjavík að tvær meðalstórar stofnanir eigi að reka á þessu sviði: Aðra í Reykjavík en hina á Eyrarbakka. Fráleitt er að líta svo á að annað sjónarmiðið sé faglegt en hitt ekki. Sannleikurinn er sá að ábendingar fangavarðanna á Litla-Hrauni byggja á gildum rökum og áttu fullt erindi inn í umræðuna. Gild rök þarf að vega og meta á báða bóga. Ein rétt niðurstaða er ekki til. Núverandi dómsmálaráðherra hefur með eftirtektarverðum hætti fært talsvert af þjónustuverkefnum úr ráðuneytinu út til sýslumannsembætta á landsbyggðinni. Með málflutningsröksemdum Fangelsismálastofnunar hefði mátt halda því fram að þær ráðstafanir skorti fagleg rök. Svo var ekki. Þær fólu bæði í sér hagkvæmni og skynsemi. Áformuð staðsetning fangelsis á Hólmsheiði vekur síðan upp annað og miklu alvarlegra umhugsunarefni. Skógræktarfélag Reykjavíkur hefur sent borgaryfirvöldum rökstudda greinargerð til varnar því mikla skógræktarstarfi sem unnið hefur verið á austurheiðum Reykjavíkur undanfarna áratugi. Skipulagsyfirvöld í Reykjavík stefna nú að því með skipulagi um margs konar mannvirkjagerð að rífa þetta starf upp með rótum. Það er ásetningur um ósmátt umhverfisspellvirki. Ætli Fangelsismálastofnun að halda fast við byggingu nýs fangelsis á þessu svæði felst í því upplýst hlutdeild í atlögu að hálfri milljón trjáplantna sem ungt fólk hefur unnið við að gróðursetja í tvo áratugi. Fyrir þeirri gerð eru fá og fátækleg fagleg rök. Betur færi á hinu að ríkisvaldið tæki höndum saman við Skógræktarfélagið í brýnni viðleitni þess til að hrinda þessum áformum borgaryfirvalda. Hvar sem fagleg rök eru í hávegum höfð geta menn með góðri samvisku og af fullri reisn tekið undir röksemdafærslu Skógræktarfélagsins.
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun