Stjórnmálaútlitið Dr. Gunni skrifar 7. febrúar 2008 06:00 Sá sem fann upp á spekinni um að ekki skuli dæma bókina eftir kápunni var augljóslega að þvaðra út um vitlausan enda. Eins og kápur segja til um innihald bóka kemur fólk upp um skoðanir sínar með útlitinu. Kápur og fólk leyna stundum á sér en það er sjaldgæft. Augljósast var þetta á uppvaxtarárum mínum. Þá skiptist fólk í tvo mjög afgerandi flokka, komma og sjalla. Kommar og sjallar litu mjög ólíkt út. Kommarnir síðskeggjaðir og síðhærðir í gæruúlpum en sjallarnir vatnsgreiddir í svörtum jakkafötum, með lakkrísbindi og oftar en ekki með hornspangargleraugu í svartri umgjörð á nefinu. Heima hjá mér var þetta fólk kallað „smjörkúkar" og enn þann dag er það fyrsta orðið sem mér dettur í hug þegar ég sé fulltrúa þessa hóps. Nú eru gamlir kommar og smjörkúkar að reyna að semja um það hvort láglaunafólk eigi að fá 142.000, 145.000 eða 150.000 á mánuði í staðinn fyrir þessar 125.000 sem það fær í dag. Þótt menn hafi lítillega breyst sér maður strax hver tilheyrir hvaða hópi. Það er annars merkilegt að fyrir fjórum mánuðum var allt hér í geðveikri uppsveiflu og útrásin í fullum blóma, en nú, þegar láglaunafólk vill fá örlítið stærri mylsnu af góðæristertunni, er allt að fara til fjandans. Heppileg tilviljun. Stjórnmálaútlitið sést einnig á unga fólkinu í Háskólanum. Maður þarf ekki að líta nema einu sinni yfir framboðslistana til að sjá hver tilheyrir Röskvu og hver tilheyrir Vöku. Reyndar er skemmtilegt að sjá að hornspangargleraugun sem enginn sannur smjörkúkur gat verið án sjást nú líka stundum á vinstrafólki og heita þá nördagleraugu. Undrunin og reiðin vegna valdaskiptanna í borginni um daginn voru ekki síst tengd útliti aðalleikaranna. Við höfðum Dag, glæsilegan ungan mann með vandað hár, sem slútti tignarlega fram á ennið, löðrandi í ilmandi hárvörum. Hann gæti leikið James Bond hvenær sem er. Í staðinn höfðu tveir glærir karlar, sem báðir gætu leikið vonda karlinn í Bond-mynd, ruðst fram á sviðið með frekju. Hollywood-mötuð undirmeðvitundin hvíslaði að borgarbúum: Vondu karlarnir unnu og James Bond var gerður útlægur. Eðlilega varð allt vitlaust. Nú er bara að sjá hvort höll vondu karlanna springi ekki í loft upp eins og í öllum alvöru Bond-myndum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun
Sá sem fann upp á spekinni um að ekki skuli dæma bókina eftir kápunni var augljóslega að þvaðra út um vitlausan enda. Eins og kápur segja til um innihald bóka kemur fólk upp um skoðanir sínar með útlitinu. Kápur og fólk leyna stundum á sér en það er sjaldgæft. Augljósast var þetta á uppvaxtarárum mínum. Þá skiptist fólk í tvo mjög afgerandi flokka, komma og sjalla. Kommar og sjallar litu mjög ólíkt út. Kommarnir síðskeggjaðir og síðhærðir í gæruúlpum en sjallarnir vatnsgreiddir í svörtum jakkafötum, með lakkrísbindi og oftar en ekki með hornspangargleraugu í svartri umgjörð á nefinu. Heima hjá mér var þetta fólk kallað „smjörkúkar" og enn þann dag er það fyrsta orðið sem mér dettur í hug þegar ég sé fulltrúa þessa hóps. Nú eru gamlir kommar og smjörkúkar að reyna að semja um það hvort láglaunafólk eigi að fá 142.000, 145.000 eða 150.000 á mánuði í staðinn fyrir þessar 125.000 sem það fær í dag. Þótt menn hafi lítillega breyst sér maður strax hver tilheyrir hvaða hópi. Það er annars merkilegt að fyrir fjórum mánuðum var allt hér í geðveikri uppsveiflu og útrásin í fullum blóma, en nú, þegar láglaunafólk vill fá örlítið stærri mylsnu af góðæristertunni, er allt að fara til fjandans. Heppileg tilviljun. Stjórnmálaútlitið sést einnig á unga fólkinu í Háskólanum. Maður þarf ekki að líta nema einu sinni yfir framboðslistana til að sjá hver tilheyrir Röskvu og hver tilheyrir Vöku. Reyndar er skemmtilegt að sjá að hornspangargleraugun sem enginn sannur smjörkúkur gat verið án sjást nú líka stundum á vinstrafólki og heita þá nördagleraugu. Undrunin og reiðin vegna valdaskiptanna í borginni um daginn voru ekki síst tengd útliti aðalleikaranna. Við höfðum Dag, glæsilegan ungan mann með vandað hár, sem slútti tignarlega fram á ennið, löðrandi í ilmandi hárvörum. Hann gæti leikið James Bond hvenær sem er. Í staðinn höfðu tveir glærir karlar, sem báðir gætu leikið vonda karlinn í Bond-mynd, ruðst fram á sviðið með frekju. Hollywood-mötuð undirmeðvitundin hvíslaði að borgarbúum: Vondu karlarnir unnu og James Bond var gerður útlægur. Eðlilega varð allt vitlaust. Nú er bara að sjá hvort höll vondu karlanna springi ekki í loft upp eins og í öllum alvöru Bond-myndum.
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun