Sorglegur viðskilnaður Jón Kaldal skrifar 22. júlí 2009 05:45 Lýsingar lögreglumanna á höfuðborgarsvæðinu á starfsumhverfi sínu eru ekki gæfulegar. Lögregluliðið er of fámennt, tækjakosturinn ófullnægjandi og álagið er fyrir vikið að sliga mannskapinn. Þetta ástand þarf því miður ekki að koma á óvart. Því hefur verið haldið fram um árabil að grunnþjónusta löggæslunnar hafi verið vanrækt. Sökin á þessari afleitu stöðu er ekki núverandi stjórnvalda heldur fyrst og fremst þeirra ríkisstjórna sem á undan fóru. Umfram allt situr Björn Bjarnason, fyrrverandi dómsmálaráðherra, uppi með mikla ábyrgð í þessum efnum. Björn var dómsmálaráðherra frá 2003 til 2009 og það var hans hlutverk að verja þá málaflokka sem heyra undir dómsmálaráðuneytið. Björn sýndi ákveðna framsýni á ýmsum sviðum, til dæmis frumkvæði að stofnun greiningardeilda og eflingu sérsveitar lögreglunnar. Uppskar hann að mörgu leyti ómaklega og ósanngjarna gagnrýni fyrir þau verk sín. Björn getur hins vegar ekki vikið sér undan því að viðskilnaður hans við grunnþjónustu löggæslunnar er hörmulegur. Sá þáttur er nánast ein rjúkandi rúst. Ástæðan er ekki flókin. Eins og Snorri Magnússon, formaður Landssambands lögreglumanna, benti á í viðtali við Vísi í gær hefur lögreglunni verið gert að skera niður í fjölmörg ár. „Það er búið að skera fituna og vöðvana í burtu. Það er ekkert eftir nema beinagrindin," sagði Snorri. Staðan í kjölfar góðærisins er sem sagt sú að lögreglan er komin að fótum fram eftir áralangt fjársvelti. Þetta er auðvitað skelfilegt ástand og í raun illskiljanlegt að stjórnvöld hafi leyft málum að fara á þennan veg. Af hverju þetta hefur gerst er sérstakt rannsóknarefni. Nógu voru fyrirheitin metnaðarfull og skynsamleg eins og þau voru framsett í Löggæsluáætlun 2007-2011, sem dómsmálaráðuneytið gaf út vorið 2007. Þar var mörgum orðum eytt í eflingu nærþjónustu og sýnilegrar löggæslu. Þróunin hefur þó verið á hinn veginn; afturför á báðum sviðum. Þessi útgáfa dómsmálaráðuneytisins er gott dæmi um að orð vega einskis ef þeim fylgja ekki athafnir. Tónninn í lögreglumönnunum er örvæntingarfyllri nú en áður hefur heyrst. Stjórnvöld geta ekki annað en brugðist við. Það verður að finna leiðir til að létta af lögreglunni kröfum um niðurskurð og sparnað. Núverandi ríkisstjórn verður að bæta þann skaða sem hefur verið unninn á löggæslunni. Það er óásættanlegt að lögreglan geti ekki staðið undir þeirri grunnþjónustu sem þjóðfélagið þarf á að halda. Það gengur heldur alls ekki að þeir menn og þær konur, sem sinna þessu grundvallarstarfi, séu að niðurlotum komin vegna fámennis og ófullnægjandi tækjakostar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Kaldal Mest lesið Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Loftslagsverkfallið krefst aðgerða strax! Tinna Hallgrímsdóttir Skoðun Látum draumana rætast, á kostnað hverra? Takmarkanir menntastefnu Reykjavíkurborgar Ingólfur Dan Þórisson,Margrét Dan Þórisdóttir,Ana Victoria Cate,Helga Dögg Yngvadóttir Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Landsbyggðin án háskóla? Ketill Sigurður Jóelsson Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal Skoðun
Lýsingar lögreglumanna á höfuðborgarsvæðinu á starfsumhverfi sínu eru ekki gæfulegar. Lögregluliðið er of fámennt, tækjakosturinn ófullnægjandi og álagið er fyrir vikið að sliga mannskapinn. Þetta ástand þarf því miður ekki að koma á óvart. Því hefur verið haldið fram um árabil að grunnþjónusta löggæslunnar hafi verið vanrækt. Sökin á þessari afleitu stöðu er ekki núverandi stjórnvalda heldur fyrst og fremst þeirra ríkisstjórna sem á undan fóru. Umfram allt situr Björn Bjarnason, fyrrverandi dómsmálaráðherra, uppi með mikla ábyrgð í þessum efnum. Björn var dómsmálaráðherra frá 2003 til 2009 og það var hans hlutverk að verja þá málaflokka sem heyra undir dómsmálaráðuneytið. Björn sýndi ákveðna framsýni á ýmsum sviðum, til dæmis frumkvæði að stofnun greiningardeilda og eflingu sérsveitar lögreglunnar. Uppskar hann að mörgu leyti ómaklega og ósanngjarna gagnrýni fyrir þau verk sín. Björn getur hins vegar ekki vikið sér undan því að viðskilnaður hans við grunnþjónustu löggæslunnar er hörmulegur. Sá þáttur er nánast ein rjúkandi rúst. Ástæðan er ekki flókin. Eins og Snorri Magnússon, formaður Landssambands lögreglumanna, benti á í viðtali við Vísi í gær hefur lögreglunni verið gert að skera niður í fjölmörg ár. „Það er búið að skera fituna og vöðvana í burtu. Það er ekkert eftir nema beinagrindin," sagði Snorri. Staðan í kjölfar góðærisins er sem sagt sú að lögreglan er komin að fótum fram eftir áralangt fjársvelti. Þetta er auðvitað skelfilegt ástand og í raun illskiljanlegt að stjórnvöld hafi leyft málum að fara á þennan veg. Af hverju þetta hefur gerst er sérstakt rannsóknarefni. Nógu voru fyrirheitin metnaðarfull og skynsamleg eins og þau voru framsett í Löggæsluáætlun 2007-2011, sem dómsmálaráðuneytið gaf út vorið 2007. Þar var mörgum orðum eytt í eflingu nærþjónustu og sýnilegrar löggæslu. Þróunin hefur þó verið á hinn veginn; afturför á báðum sviðum. Þessi útgáfa dómsmálaráðuneytisins er gott dæmi um að orð vega einskis ef þeim fylgja ekki athafnir. Tónninn í lögreglumönnunum er örvæntingarfyllri nú en áður hefur heyrst. Stjórnvöld geta ekki annað en brugðist við. Það verður að finna leiðir til að létta af lögreglunni kröfum um niðurskurð og sparnað. Núverandi ríkisstjórn verður að bæta þann skaða sem hefur verið unninn á löggæslunni. Það er óásættanlegt að lögreglan geti ekki staðið undir þeirri grunnþjónustu sem þjóðfélagið þarf á að halda. Það gengur heldur alls ekki að þeir menn og þær konur, sem sinna þessu grundvallarstarfi, séu að niðurlotum komin vegna fámennis og ófullnægjandi tækjakostar.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Látum draumana rætast, á kostnað hverra? Takmarkanir menntastefnu Reykjavíkurborgar Ingólfur Dan Þórisson,Margrét Dan Þórisdóttir,Ana Victoria Cate,Helga Dögg Yngvadóttir Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Látum draumana rætast, á kostnað hverra? Takmarkanir menntastefnu Reykjavíkurborgar Ingólfur Dan Þórisson,Margrét Dan Þórisdóttir,Ana Victoria Cate,Helga Dögg Yngvadóttir Skoðun