Afi fór ekki á honum Rauð Friðrika Benónýsdóttir skrifar 16. desember 2010 06:00 Stolnar raddir. Bækur Stolnar raddir Hugrún Hrönn Kristjánsdóttir Stolnar raddir er fyrsta skáldsaga Hugrúnar Hrannar Kristjánsdóttur og sem slík lofar hún góðu. Söguhetjan er Sóllilja, rúmlega tvítug Reykjavíkurmær sem er í íslensku í Háskólanum, á dóttur og býr heima hjá ömmu. Hún segir söguna í nútíðinni í fyrstu persónu en inn í er fléttað flassbökkum til bernskunnar og sögu afa hennar og ömmu frá sjöunda og áttunda áratug síðustu aldar. Sú saga er um margt áhugaverð og öðruvísi og á köflum finnst lesanda sögu Sóllilju vera ofaukið og sú hugsun verður ásækin að bókin hefði kannski orðið betri ef saga afans og ömmunnar hefði verið eina umfjöllunarefnið, enda sú saga bæði örlagaþrungnari og með dýpri undirtóni en nútíðarhluti bókarinnar. Bókin er ágætlega byggð og skemmtileg aflestrar, persónurnar áhugaverðar, en hefði mátt leggja meiri áherslu á persónusköpun afans og ömmunnar í fortíðinni og setja þau í betra samhengi við þann tíma sem þau lifðu. Það örlar á því á köflum að höfundurinn þekki ekki sögusviðið nógu vel í þeim hluta sögunnar. Nútíð Sóllilju er árið 2009 en ekki finnur lesandinn þó mikið fyrir því andrúmslofti sem þá ríkti í þjóðfélaginu, rétt er minnst á mótmæli, hrun og ólgu í framhjáhlaupi. Daglegt líf Sóllilju er kunnuglegt úr ýmsum bókum bæði innlendum og erlendum; leit ungrar konu að sjálfri sér, rótum sínum og stað í lífinu. Vettvangur þeirrar leitar er Þjóðarbókhlaðan og seinna skúringar á Grund á daginn, ferðir á ölstofur á kvöldin sem leiða til þess að duglega lögfræðinemanum er dömpað fyrir miðaldra blaðamann með vafasamt orðspor í kvennamálum með tilheyrandi taugatitringi og vangaveltum um hvort hann sé nú nógu hrifinn af henni. Þennan söguþráð þekkjum við vel en það er leyndarmálið úr fortíðinni sem gerir líf hennar, og um leið söguna, frábrugðið og heldur lesandanum við efnið. Hugrún Hrönn er lipur penni, textinn flæðir áreynslulaust og í bernskuköflunum örlar á ljóðrænum tilþrifum. Fléttun sagnanna tveggja er haganlega gerð og lesandinn hvattur áfram með hæfilegu magni af upplýsingum til að viðhalda áhuganum á því að lesa áfram. Einhverjum vandræðum virðist höfundurinn þó hafa lent í við að enda söguna og er síðustu köflunum eiginlega ofaukið, þeir verða hálfgerður antíklímax sem dregur úr áhrifamætti þess þegar leyndarmálin upplýsast. Í heild er sagan þó hin besta skemmtun og augljóst að hér er kominn fram höfundur sem á framtíðina fyrir sér í skriftunum. Niðurstaða: Ágætlega byggð og vel skrifuð saga með skemmtilegu plotti, en hefði mátt við meiri dýpt. Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Flugfreyja, íþróttakona og ráðherra breyttu leiknum Lífið Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Bækur Stolnar raddir Hugrún Hrönn Kristjánsdóttir Stolnar raddir er fyrsta skáldsaga Hugrúnar Hrannar Kristjánsdóttur og sem slík lofar hún góðu. Söguhetjan er Sóllilja, rúmlega tvítug Reykjavíkurmær sem er í íslensku í Háskólanum, á dóttur og býr heima hjá ömmu. Hún segir söguna í nútíðinni í fyrstu persónu en inn í er fléttað flassbökkum til bernskunnar og sögu afa hennar og ömmu frá sjöunda og áttunda áratug síðustu aldar. Sú saga er um margt áhugaverð og öðruvísi og á köflum finnst lesanda sögu Sóllilju vera ofaukið og sú hugsun verður ásækin að bókin hefði kannski orðið betri ef saga afans og ömmunnar hefði verið eina umfjöllunarefnið, enda sú saga bæði örlagaþrungnari og með dýpri undirtóni en nútíðarhluti bókarinnar. Bókin er ágætlega byggð og skemmtileg aflestrar, persónurnar áhugaverðar, en hefði mátt leggja meiri áherslu á persónusköpun afans og ömmunnar í fortíðinni og setja þau í betra samhengi við þann tíma sem þau lifðu. Það örlar á því á köflum að höfundurinn þekki ekki sögusviðið nógu vel í þeim hluta sögunnar. Nútíð Sóllilju er árið 2009 en ekki finnur lesandinn þó mikið fyrir því andrúmslofti sem þá ríkti í þjóðfélaginu, rétt er minnst á mótmæli, hrun og ólgu í framhjáhlaupi. Daglegt líf Sóllilju er kunnuglegt úr ýmsum bókum bæði innlendum og erlendum; leit ungrar konu að sjálfri sér, rótum sínum og stað í lífinu. Vettvangur þeirrar leitar er Þjóðarbókhlaðan og seinna skúringar á Grund á daginn, ferðir á ölstofur á kvöldin sem leiða til þess að duglega lögfræðinemanum er dömpað fyrir miðaldra blaðamann með vafasamt orðspor í kvennamálum með tilheyrandi taugatitringi og vangaveltum um hvort hann sé nú nógu hrifinn af henni. Þennan söguþráð þekkjum við vel en það er leyndarmálið úr fortíðinni sem gerir líf hennar, og um leið söguna, frábrugðið og heldur lesandanum við efnið. Hugrún Hrönn er lipur penni, textinn flæðir áreynslulaust og í bernskuköflunum örlar á ljóðrænum tilþrifum. Fléttun sagnanna tveggja er haganlega gerð og lesandinn hvattur áfram með hæfilegu magni af upplýsingum til að viðhalda áhuganum á því að lesa áfram. Einhverjum vandræðum virðist höfundurinn þó hafa lent í við að enda söguna og er síðustu köflunum eiginlega ofaukið, þeir verða hálfgerður antíklímax sem dregur úr áhrifamætti þess þegar leyndarmálin upplýsast. Í heild er sagan þó hin besta skemmtun og augljóst að hér er kominn fram höfundur sem á framtíðina fyrir sér í skriftunum. Niðurstaða: Ágætlega byggð og vel skrifuð saga með skemmtilegu plotti, en hefði mátt við meiri dýpt.
Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Flugfreyja, íþróttakona og ráðherra breyttu leiknum Lífið Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira