Vel flutt Bergsteinn Sigurðsson skrifar 16. mars 2011 09:23 Stundum er sagt að stjórnmál séu list hins mögulega. Að sama skapi eru flutningar list hins flytjanlega. Hryggjarstykkið í flutningum er vitaskuld flutningsteymið. Mundu að sama hversu stóra hönk þú átt upp í bakið á vinum þínum munu þeir ósjálfrátt leiða hugann að því hvort þeir geti komið sér undan þessari kvöð. Þetta er ekki mælikvarði á trúfestu þeirra; að flytja búslóð er einfaldlega eitt það leiðinlegasta sem mannskepnan tekur sér fyrir hendur og það er eðlilegt að vilja komast undan því. Nokkrar leiðir eru þó til að sporna við þessu. Leitaðu liðsinnis með góðum fyrirvara, þó ekki of miklum. Þú vilt ekki að fólk noti lítinn fyrirvara sem afsökun fyrir að komast ekki. Á hinn bóginn má fyrirvarinn ekki vera svo mikill að sá sem hringt er í geti fundið afsökun fyrir forföllum í skjóli þess að þú hafir enn nægan tíma til að finna staðgengil. Ekki byrja á að spyrja hjálparhelluna lokaðra spurninga um hvort hún geti veitt liðveislu á tilteknum degi. Það gefur henni færi á að fara undan í flæmingi. Byrjaðu á opinni spurningu til að útiloka að viðkomandi sé upptekinn, til dæmis "ertu að gera eitthvað sérstakt á laugardaginn?" Þegar hjálparhellan svarar neitandi læturðu vaða. Af liðléttingum má hvorki vera of né van. Ef flutningsteymið er of fjölmennt er hætt við að sumir freistist til að fara snemma og fyrr en varir er enginn eftir. Það þarf að muna um hverja hönd; rannsóknir sýna að fólk lætur sig síður hverfa ef það sér fram á að það myndi setja strik í reikninginn. Hreinskilni borgar sig ekki. Auðvitað á að skipuleggja flutninga þannig að þeir taki fljótt af. Tiltækum höndum fækkar hins vegar í beinu hlutfalli við hversu hreinskiptinn þú ert varðandi tímaáætlun. Dragðu alltaf um þriðjung af áætluðum flutningstíma. Gerðu lítið úr umfangi búslóðarinnar og haltu til hlés aukaatriðum á borð við að áfangastaðurinn sé á fjórðu hæð í lyftulausri blokk. Ef vinur þinn mætir á annað borð fer hann trauðla fyrr en verkinu er lokið. Lofaðu veitingum, jafnvel bara til málamynda. Það er enginn að fara að troða sig út af pitsu sem er borin fram í miðjum flutningum og enginn þjórar bjór í miklu magni kófsveittur og örmagna klukkan hálf fimm á laugardegi. Hvort tveggja verður þó að vera til staðar; aðeins rustar snuða um veitingar. Í versta falli siturðu uppi með mat og drykk sem endist þér í nokkra daga. Það gæti verið verra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Skoðanir Mest lesið 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir Skoðun
Stundum er sagt að stjórnmál séu list hins mögulega. Að sama skapi eru flutningar list hins flytjanlega. Hryggjarstykkið í flutningum er vitaskuld flutningsteymið. Mundu að sama hversu stóra hönk þú átt upp í bakið á vinum þínum munu þeir ósjálfrátt leiða hugann að því hvort þeir geti komið sér undan þessari kvöð. Þetta er ekki mælikvarði á trúfestu þeirra; að flytja búslóð er einfaldlega eitt það leiðinlegasta sem mannskepnan tekur sér fyrir hendur og það er eðlilegt að vilja komast undan því. Nokkrar leiðir eru þó til að sporna við þessu. Leitaðu liðsinnis með góðum fyrirvara, þó ekki of miklum. Þú vilt ekki að fólk noti lítinn fyrirvara sem afsökun fyrir að komast ekki. Á hinn bóginn má fyrirvarinn ekki vera svo mikill að sá sem hringt er í geti fundið afsökun fyrir forföllum í skjóli þess að þú hafir enn nægan tíma til að finna staðgengil. Ekki byrja á að spyrja hjálparhelluna lokaðra spurninga um hvort hún geti veitt liðveislu á tilteknum degi. Það gefur henni færi á að fara undan í flæmingi. Byrjaðu á opinni spurningu til að útiloka að viðkomandi sé upptekinn, til dæmis "ertu að gera eitthvað sérstakt á laugardaginn?" Þegar hjálparhellan svarar neitandi læturðu vaða. Af liðléttingum má hvorki vera of né van. Ef flutningsteymið er of fjölmennt er hætt við að sumir freistist til að fara snemma og fyrr en varir er enginn eftir. Það þarf að muna um hverja hönd; rannsóknir sýna að fólk lætur sig síður hverfa ef það sér fram á að það myndi setja strik í reikninginn. Hreinskilni borgar sig ekki. Auðvitað á að skipuleggja flutninga þannig að þeir taki fljótt af. Tiltækum höndum fækkar hins vegar í beinu hlutfalli við hversu hreinskiptinn þú ert varðandi tímaáætlun. Dragðu alltaf um þriðjung af áætluðum flutningstíma. Gerðu lítið úr umfangi búslóðarinnar og haltu til hlés aukaatriðum á borð við að áfangastaðurinn sé á fjórðu hæð í lyftulausri blokk. Ef vinur þinn mætir á annað borð fer hann trauðla fyrr en verkinu er lokið. Lofaðu veitingum, jafnvel bara til málamynda. Það er enginn að fara að troða sig út af pitsu sem er borin fram í miðjum flutningum og enginn þjórar bjór í miklu magni kófsveittur og örmagna klukkan hálf fimm á laugardegi. Hvort tveggja verður þó að vera til staðar; aðeins rustar snuða um veitingar. Í versta falli siturðu uppi með mat og drykk sem endist þér í nokkra daga. Það gæti verið verra.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun