Sveitin hefur þó aðallega getið af sér gott orð sem tónleikasveit. Það lekur gríðarleg orka af þeim af sviði og sagt er að enginn maður fari óhreyfður frá þeirri upplifun. Reyni menn að standa kjurrir þá sé tónlistin og stuð-bylgjan sem flæðir frá sviðinu í gegnum áhorfendur nægilega til þess að koma hverjum manni sem er af stað. Leiðum ófrískum konum sem eru komnar framyfir er bent á þennan möguleika vilji þær missa vatnið. Á sviði er DIOYY m.a. líkt við LCD Soundsystem, !!! og Prodigy.

Galli plötunnar er að hún er ekki mjög heilsteypt. Það er eins og liðsmenn DIOYY hafi ekki alveg gert upp hug sinn hvort þeir vilji vera teknósveit eða indírokkarar. Þannig skipast á í bland indípopplög við teknósmelli - sem er fínt hafi menn víðan tónlistarsmekk - en ekki söluvænt fyrir þá sem heillast kannski einungis af öðru hvoru og vilja heila plötu á svipaðri bylgjulengd. Þannig er lagið Pull Out My Insides afar útvarpsvænt en það hljómar stundum meira eins og Death Cab For Cutie en DIOYY. Ég fíla þessa skítugu pönkuðu hlið sveitarinnar töluvert betur en daðrið við indípoppið. Það er nóg af þannig sveitum - en örfáar sem ná að tengjast sömu orku í teknóslögurum og þessi.
3.5 / af 5 stjörnum
bestu lög:
We Are the Dead
The Monkeys are Coming
Pull My Insides
Wrestler