Hvenær drepur maður sjónvarp? Friðrika Benónýsdóttir skrifar 29. október 2011 16:00 Nóvember 1976 - Haukur Ingvarsson - kápa Bækur: Nóvember 1976. Haukur Ingvarsson, Mál og menning Hvað var að gerast í nóvember 1976? Hver voru umræðuefnin í þjóðfélaginu? Gengu konur virkilega um með svuntu og var meiriháttar mál að eignast sjónvarp? Ég bara man það ekki – minnið er svikult dýr sem fer sínar eigin leiðir – en finnst þó ekki að sú forneskja hafi ríkt í samfélaginu sem Haukur Ingvarsson lýsir í sinni fyrstu skáldsögu Nóvember 1976. Það skiptir heldur ekki öllu máli. Þótt sagan sé negld niður á ákveðinn dag á ákveðnu ári lýtur hún sínum eigin lögmálum og gengur ágætlega upp innan eigin ramma. Sagan fjallar um íbúa í þremur íbúðum í stigagangi í nýbyggðu hverfi í Reykjavík: Hjónin Ríkharð og Dórótheu og tvítugan son þeirra, hann Þórodd, Bjarna allsherjarreddara og þýðanda í íbúðinni fyrir neðan þau og hina ögrandi miðaldra Bíbí, sem neitar að fylgja siðareglum samfélagsins, fyrir ofan. Sagan hverfist um þann atburð er sjónvarp Ríkharðs og Dórótheu gefur upp öndina og það leiðir til þess að íbúarnir í stigaganginum kynnast á nýjan hátt. Haukur Ingvarsson var ekki fæddur árið 1976 svo augljóslega byggir hann á heimildum og sögusögnum við skriftirnar. Leitar og í smiðju sér eldri höfunda og hrærir saman orðfæri þeirra, persónusköpun og stíl þannig að lesandinn sér áhrif Einars Kárasonar hér, Ólafs Gunnarssonar þar og Guðmundar Andra Thorssonar á enn öðrum stað. Úr þessum hrærigraut verður til bráðskemmtilegur og prýðilega vel skrifaður texti sem er aðalsmerki bókarinnar og fyllir lesandann bjartsýni á að höfundurinn eigi eftir að skrifa margar góðar bækur í framtíðinni. Sagan sjálf er rýrari í roðinu, framvindan gloppótt, persónurnar kunnuglegar og endurlit þeirra til æskuáranna ansi klisjukennd. Konurnar eru í forgrunni en eru algjörlega steríótýpískar; hin undirokaða húsmóðir sem á ekkert ljós í lífinu nema blessaðan drenginn sinn og hin sem hefur rifið sig lausa úr vonlausu hjónabandi, hlustar á Megas, gengur um nakin og sefur hjá sér yngri mönnum til að bæta upp fyrir æskuárin sem hún missti af í hjónabandinu. Karlarnir eru svipaðar andstæður; ruddinn með brilljantíngreiðsluna annars vegar og ljóðelski, útsmogni allsherjarreddarinn hins vegar. Ungi maðurinn er svo, eðli málsins samkvæmt, eins og mús undir fjalaketti á milli þessara afturgangna úr bókmenntasögunni og uppreisn hans dæmd til að mistakast. Í heildina er Nóvember 1976 þó hin ágætasta skemmtun. Kraumandi húmorinn lætur höfundi best, það eru dramatíseringarnar sem leiða hann afvega á köflum, en hann bætir það upp með góðum stíl, skemmtilegum samtölum og bráðfyndnum atvikum. Niðurstaða: Brokkgeng saga með kunnuglegum persónum, en prýðilega stíluð og bráðskemmtileg. Lífið Mest lesið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Hyggjast halda breytta Söngvakeppni á næsta ári Lífið „Fimm ár af allskonar og hamingjan er enn hér“ Lífið Einfalt og frísklegt útlit fyrir hlaupið Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Menning Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira
Bækur: Nóvember 1976. Haukur Ingvarsson, Mál og menning Hvað var að gerast í nóvember 1976? Hver voru umræðuefnin í þjóðfélaginu? Gengu konur virkilega um með svuntu og var meiriháttar mál að eignast sjónvarp? Ég bara man það ekki – minnið er svikult dýr sem fer sínar eigin leiðir – en finnst þó ekki að sú forneskja hafi ríkt í samfélaginu sem Haukur Ingvarsson lýsir í sinni fyrstu skáldsögu Nóvember 1976. Það skiptir heldur ekki öllu máli. Þótt sagan sé negld niður á ákveðinn dag á ákveðnu ári lýtur hún sínum eigin lögmálum og gengur ágætlega upp innan eigin ramma. Sagan fjallar um íbúa í þremur íbúðum í stigagangi í nýbyggðu hverfi í Reykjavík: Hjónin Ríkharð og Dórótheu og tvítugan son þeirra, hann Þórodd, Bjarna allsherjarreddara og þýðanda í íbúðinni fyrir neðan þau og hina ögrandi miðaldra Bíbí, sem neitar að fylgja siðareglum samfélagsins, fyrir ofan. Sagan hverfist um þann atburð er sjónvarp Ríkharðs og Dórótheu gefur upp öndina og það leiðir til þess að íbúarnir í stigaganginum kynnast á nýjan hátt. Haukur Ingvarsson var ekki fæddur árið 1976 svo augljóslega byggir hann á heimildum og sögusögnum við skriftirnar. Leitar og í smiðju sér eldri höfunda og hrærir saman orðfæri þeirra, persónusköpun og stíl þannig að lesandinn sér áhrif Einars Kárasonar hér, Ólafs Gunnarssonar þar og Guðmundar Andra Thorssonar á enn öðrum stað. Úr þessum hrærigraut verður til bráðskemmtilegur og prýðilega vel skrifaður texti sem er aðalsmerki bókarinnar og fyllir lesandann bjartsýni á að höfundurinn eigi eftir að skrifa margar góðar bækur í framtíðinni. Sagan sjálf er rýrari í roðinu, framvindan gloppótt, persónurnar kunnuglegar og endurlit þeirra til æskuáranna ansi klisjukennd. Konurnar eru í forgrunni en eru algjörlega steríótýpískar; hin undirokaða húsmóðir sem á ekkert ljós í lífinu nema blessaðan drenginn sinn og hin sem hefur rifið sig lausa úr vonlausu hjónabandi, hlustar á Megas, gengur um nakin og sefur hjá sér yngri mönnum til að bæta upp fyrir æskuárin sem hún missti af í hjónabandinu. Karlarnir eru svipaðar andstæður; ruddinn með brilljantíngreiðsluna annars vegar og ljóðelski, útsmogni allsherjarreddarinn hins vegar. Ungi maðurinn er svo, eðli málsins samkvæmt, eins og mús undir fjalaketti á milli þessara afturgangna úr bókmenntasögunni og uppreisn hans dæmd til að mistakast. Í heildina er Nóvember 1976 þó hin ágætasta skemmtun. Kraumandi húmorinn lætur höfundi best, það eru dramatíseringarnar sem leiða hann afvega á köflum, en hann bætir það upp með góðum stíl, skemmtilegum samtölum og bráðfyndnum atvikum. Niðurstaða: Brokkgeng saga með kunnuglegum persónum, en prýðilega stíluð og bráðskemmtileg.
Lífið Mest lesið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Hyggjast halda breytta Söngvakeppni á næsta ári Lífið „Fimm ár af allskonar og hamingjan er enn hér“ Lífið Einfalt og frísklegt útlit fyrir hlaupið Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Menning Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira