Framtíðarrifrildi á kaffistofum Magnús Halldórsson skrifar 1. nóvember 2012 10:17 Eftir hrun fjármálakerfisins haustið 2008 hefur einn geiri atvinnulífsins skipt sköpum fyrir íslenskan efnahag; Makrílveiðar, vinnsla og sala. Frá árinu 2006 hefur makríllinn verið að láta sjá sig í íslenskri lögsögu og síðan hafa veiðar á honum breyst í arðbærastu atvinnugrein landsins, held ég að sé óhætt að segja. Í fyrra nam útflutningsverðmæti Makríls 24 milljörðum króna, og viðbúið er að upphæðin verði enn hærri á þessu ári. Á sex árum hafa árlegar veiðar á makríl farið úr í kringum 10 þúsund tonnum árið 2006 í 155 þúsund tonn í fyrra. Líklega á sagan ein eftir að dæma um hvort skynsamlega hafi verið staðið að þessum veiðum og þá einkum upphafi þeirra. Engin efast um ábátann, sem sést best í metafkomu útgerðarfyrirtækjanna sem stunda makrílveiðar. Nokkrar spurningar verða kannski algeng uppspretta rifrilda á kaffistofum vítt og breitt um landið í framtíðinni, er tengjast makrílveiðunum. Af hverju bauð íslenska ríkið ekki heimildir til makrílveiða til sölu í upphafi og seldi heimildirnar hæstbjóðanda? Eru aflaheimildir ekki verðmæti? Eru rökin um að tilteknar útgerðir hafi fengið heimildirnar gefins á grundvelli veiðireynslu ekki tómt rugl, vegna þess að veiðireynslan var engin? Af hverju voru aflaheimildirnar gefnar útgerðarmönnum? "Hvaða rugl er þetta?", segja kannski einhverjir. Ég er nokkurn veginn viss um að lífleg rifrildi verða um þetta skeið í framtíðinni, og í þeim munu allir þátttakendur telja sig vita best, nema hvað. Þannig hefur það í það minnsta verið hingað til þegar fiskveiðistjórnunarkerfið er annars vegar.Myndin er tekin upp úr skýrslu Íslandsbanka um sjávarútveg, sem kynnt var á dögunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Magnús Halldórsson Mest lesið Halldór 27.03.2024 Halldór Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun
Eftir hrun fjármálakerfisins haustið 2008 hefur einn geiri atvinnulífsins skipt sköpum fyrir íslenskan efnahag; Makrílveiðar, vinnsla og sala. Frá árinu 2006 hefur makríllinn verið að láta sjá sig í íslenskri lögsögu og síðan hafa veiðar á honum breyst í arðbærastu atvinnugrein landsins, held ég að sé óhætt að segja. Í fyrra nam útflutningsverðmæti Makríls 24 milljörðum króna, og viðbúið er að upphæðin verði enn hærri á þessu ári. Á sex árum hafa árlegar veiðar á makríl farið úr í kringum 10 þúsund tonnum árið 2006 í 155 þúsund tonn í fyrra. Líklega á sagan ein eftir að dæma um hvort skynsamlega hafi verið staðið að þessum veiðum og þá einkum upphafi þeirra. Engin efast um ábátann, sem sést best í metafkomu útgerðarfyrirtækjanna sem stunda makrílveiðar. Nokkrar spurningar verða kannski algeng uppspretta rifrilda á kaffistofum vítt og breitt um landið í framtíðinni, er tengjast makrílveiðunum. Af hverju bauð íslenska ríkið ekki heimildir til makrílveiða til sölu í upphafi og seldi heimildirnar hæstbjóðanda? Eru aflaheimildir ekki verðmæti? Eru rökin um að tilteknar útgerðir hafi fengið heimildirnar gefins á grundvelli veiðireynslu ekki tómt rugl, vegna þess að veiðireynslan var engin? Af hverju voru aflaheimildirnar gefnar útgerðarmönnum? "Hvaða rugl er þetta?", segja kannski einhverjir. Ég er nokkurn veginn viss um að lífleg rifrildi verða um þetta skeið í framtíðinni, og í þeim munu allir þátttakendur telja sig vita best, nema hvað. Þannig hefur það í það minnsta verið hingað til þegar fiskveiðistjórnunarkerfið er annars vegar.Myndin er tekin upp úr skýrslu Íslandsbanka um sjávarútveg, sem kynnt var á dögunum.
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun