Fjandinn hirði paradís 22. janúar 2012 08:00 Bíó. The Descendants. Leikstjórn: Alexander Payne. Leikarar: George Clooney, Shailene Woodley, Judy Greer, Beau Bridges, Matthew Lillard, Robert Forster, Amara Miller, Nick Krause. George Clooney leikur Matt King, lögfræðing á Hawaii sem hefur vanrækt dætur sínar tvær. Eiginkona hans lendir í bátaslysi og fer í dauðadá og því þarf King að hysja upp um sig og annast börnin sín. En King kann illa á pabbahlutverkið og dæturnar gera honum það ekki beinlínis auðveldara fyrir. The Descendants er grátbrosleg vandamálamynd þar sem mikið mæðir á aðalleikaranum. Clooney er sterkur leikari og fyrir vikið verður Matt King flókin og spennandi persóna. Alexander Payne er frábær leikstjóri í stöðugum vexti og hér toppar hann öll fyrri verk. Senan þar sem eldri dóttirin öskrar í kafi sundlaugar er tilfinningaleg kjarnorkusprengja, án þess þó að vera tilgerðarleg, en sorg í kvikmyndum getur mjög auðveldlega umturnast í sorgarklám. Payne er þó óhræddur við að létta okkur lundina annað slagið, og sum atriðanna eru sprenghlægileg. Myndin er áferðarfögur og Hawaii fær að njóta sín, en áhorfendur hafa eflaust ekki oft fengið að sjá heila mynd sem gerist þar og tengja staðinn eflaust helst við sumarleyfi á exótískum slóðum en ekki erjur, sorg og yfirvofandi dauða. King gefur allavega lítið fyrir paradísarstimpilinn og segir hana mega fara fjandans til. Tónlist myndarinnar er sköpuð af heimamönnum og eykur það heildaráhrifin til muna. Hvern hefði grunað að þessi vinsæli ferðamannastaður ætti sér menningarlegar rætur, mun eldri en allar staðalímyndir um brimbretti og kókoshnetubikiní? Það er eitthvað ákaflega fallegt og einlægt við The Descendants. Gamla tuggan um að lífið sé hverfult á alltaf við, en Payne heldur því fram að aldrei sé neitt of seint. Hvort sem þú þarft að byrja að ala upp börnin þín, segja deyjandi ástvini eitthvað eða að læra að meta fegurð umfram fé. Niðurstaða: Ímynd Hawaii verður aldrei söm í mínum augum, en nú langar mig ennþá meira að fara þangað. Mest lesið Kraftaverkasaga: „Mun ég aldrei sjá þau aftur?“ Áskorun Sunneva og Benedikt trúlofuð Lífið „Ég vildi fela mig fyrir heiminum“ Lífið Hafði mikla þörf fyrir að láta aðra sjá að hún væri spes týpa Lífið Mælir með því að tala við gervigreind sem sálfræðing Lífið „Eina sem maður getur gert er að reyna vera betri maður í dag en þá“ Lífið „Leyfi lífinu bara að leiða mig“ Lífið Gengur yfir Sprengisand með hundrað kíló í eftirdragi Lífið „Stal tannburstanum hans snemma í sambandinu“ Makamál Annarri tilraun að Fyre-hátíðinni frestað um ókomna tíð Lífið Fleiri fréttir Þetta er ástæðan fyrir því að þú átt aldrei að bjóða óperusöngvara í matarboð Spegill, spegill, herm þú mér, hve léleg endurgerðin er Rislítil ástarsaga Eldborg breyttist í vélrænt helvíti Kaldrifjað morð, ungar karlrembur og kæfandi andrúmsloft Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Sjá meira
Bíó. The Descendants. Leikstjórn: Alexander Payne. Leikarar: George Clooney, Shailene Woodley, Judy Greer, Beau Bridges, Matthew Lillard, Robert Forster, Amara Miller, Nick Krause. George Clooney leikur Matt King, lögfræðing á Hawaii sem hefur vanrækt dætur sínar tvær. Eiginkona hans lendir í bátaslysi og fer í dauðadá og því þarf King að hysja upp um sig og annast börnin sín. En King kann illa á pabbahlutverkið og dæturnar gera honum það ekki beinlínis auðveldara fyrir. The Descendants er grátbrosleg vandamálamynd þar sem mikið mæðir á aðalleikaranum. Clooney er sterkur leikari og fyrir vikið verður Matt King flókin og spennandi persóna. Alexander Payne er frábær leikstjóri í stöðugum vexti og hér toppar hann öll fyrri verk. Senan þar sem eldri dóttirin öskrar í kafi sundlaugar er tilfinningaleg kjarnorkusprengja, án þess þó að vera tilgerðarleg, en sorg í kvikmyndum getur mjög auðveldlega umturnast í sorgarklám. Payne er þó óhræddur við að létta okkur lundina annað slagið, og sum atriðanna eru sprenghlægileg. Myndin er áferðarfögur og Hawaii fær að njóta sín, en áhorfendur hafa eflaust ekki oft fengið að sjá heila mynd sem gerist þar og tengja staðinn eflaust helst við sumarleyfi á exótískum slóðum en ekki erjur, sorg og yfirvofandi dauða. King gefur allavega lítið fyrir paradísarstimpilinn og segir hana mega fara fjandans til. Tónlist myndarinnar er sköpuð af heimamönnum og eykur það heildaráhrifin til muna. Hvern hefði grunað að þessi vinsæli ferðamannastaður ætti sér menningarlegar rætur, mun eldri en allar staðalímyndir um brimbretti og kókoshnetubikiní? Það er eitthvað ákaflega fallegt og einlægt við The Descendants. Gamla tuggan um að lífið sé hverfult á alltaf við, en Payne heldur því fram að aldrei sé neitt of seint. Hvort sem þú þarft að byrja að ala upp börnin þín, segja deyjandi ástvini eitthvað eða að læra að meta fegurð umfram fé. Niðurstaða: Ímynd Hawaii verður aldrei söm í mínum augum, en nú langar mig ennþá meira að fara þangað.
Mest lesið Kraftaverkasaga: „Mun ég aldrei sjá þau aftur?“ Áskorun Sunneva og Benedikt trúlofuð Lífið „Ég vildi fela mig fyrir heiminum“ Lífið Hafði mikla þörf fyrir að láta aðra sjá að hún væri spes týpa Lífið Mælir með því að tala við gervigreind sem sálfræðing Lífið „Eina sem maður getur gert er að reyna vera betri maður í dag en þá“ Lífið „Leyfi lífinu bara að leiða mig“ Lífið Gengur yfir Sprengisand með hundrað kíló í eftirdragi Lífið „Stal tannburstanum hans snemma í sambandinu“ Makamál Annarri tilraun að Fyre-hátíðinni frestað um ókomna tíð Lífið Fleiri fréttir Þetta er ástæðan fyrir því að þú átt aldrei að bjóða óperusöngvara í matarboð Spegill, spegill, herm þú mér, hve léleg endurgerðin er Rislítil ástarsaga Eldborg breyttist í vélrænt helvíti Kaldrifjað morð, ungar karlrembur og kæfandi andrúmsloft Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Sjá meira