Barsmíðar og bollukinnar Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 24. maí 2012 22:00 Bíó. Safe. Leikstjórn: Boaz Yakin. Leikarar: Jason Statham, Catherine Chan, Chris Sarandon, Robert John Burke, James Hong, Reggie Lee, Danny Hoch, Danni Lang. Ferill hasarmyndaleikarans Jasons Statham hefur einkennst af miklum sveiflum í gegnum tíðina. Hann hefur leikið í risastórum sumarsmellum, lágstemmdari gáfumannaþrillerum, og svo inn á milli sést hann í myndum sem enginn með réttu ráði myndi leika í. Kvikmyndin Safe var af stiklunni að dæma líkleg til að falla í síðasta flokkinn, en oft er bókin betri en spjöldin. Hér er Statham í hlutverki fyrrverandi löggu með þriggja daga skegg sem þarf að taka á honum stóra sínum því lífi lítillar kínverskrar stúlku er ógnað. Nauðug er hún flutt til Ameríku og látin gera allskyns hundakúnstir fyrir kínverskt glæpagengi, en hún er undrabarn í stærðfræði og kínverskir krimmar nota ekki vasareikni. Rússneska mafían vill koma höndum yfir telpuna í sama tilgangi en gera þau afdrifaríku mistök að myrða eiginkonu Stathams. Hann fær því tækifæri til að slá nokkrar flugur í einu höggi: Bjarga stúlkunni, hefna fyrir eiginkonuna og ná sér niðri á spilltum fyrrverandi félögum í lögreglunni. Handritið kæmist vel fyrir handskrifað á glasamottu og atburðum fortíðar er linnulaust ljóstrað upp fyrir áhorfendum í klaufalegum samtölum persónanna. Þá er söguframvindan oftast nokkuð fyrirsjáanleg auk þess sem raunveruleikanum eru gerð afar bjöguð skil. Það er þó einhver gífurlegur kraftur í leikstjórninni sem hífir myndina upp á miklu hærra plan. Tæknivinnan er vel úthugsuð og handalögmálin gríðarlega sannfærandi. Statham stendur sig prýðilega bæði í drápunum og kaldhæðninni og Catherine litla Chan státar af krúttlegustu bollukinnum kvikmyndasögunnar. Illmennin eru verri en skattur og hælsæri samanlagt, en það er líka allt í lagi því við vitum jú öll hvernig fer fyrir þeim. Niðurstaða: Aðdáendur órakaða ólátabelgsins verða himinlifandi, en realistar ættu að halda sig fjarri. Mest lesið Kveða orðróminn í kútinn: „Það eru engar deilur“ Lífið „Okkur var ekkert cancelað, nema hann bara gerði það sjálfur“ Tónlist Endurfrumsýning Brúðubílsins: „Lilli er eiginlega bróðir minn“ Lífið Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Gagnrýni Aron segist hættur í ClubDub Lífið Í sjokki að sonurinn hafi verið á typpinu Lífið Þykja skuggalega lík Fleetwood Mac Tónlist Vanvirkar fjölskyldur og hlutverkin sem skilja eftir sár Lífið Geðbrigði ríður á vaðið í tónleikaröð á Dillon Lífið Opinberar nákvæmar upplýsingar um brjóstaaðgerðina Lífið Fleiri fréttir Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Bíó. Safe. Leikstjórn: Boaz Yakin. Leikarar: Jason Statham, Catherine Chan, Chris Sarandon, Robert John Burke, James Hong, Reggie Lee, Danny Hoch, Danni Lang. Ferill hasarmyndaleikarans Jasons Statham hefur einkennst af miklum sveiflum í gegnum tíðina. Hann hefur leikið í risastórum sumarsmellum, lágstemmdari gáfumannaþrillerum, og svo inn á milli sést hann í myndum sem enginn með réttu ráði myndi leika í. Kvikmyndin Safe var af stiklunni að dæma líkleg til að falla í síðasta flokkinn, en oft er bókin betri en spjöldin. Hér er Statham í hlutverki fyrrverandi löggu með þriggja daga skegg sem þarf að taka á honum stóra sínum því lífi lítillar kínverskrar stúlku er ógnað. Nauðug er hún flutt til Ameríku og látin gera allskyns hundakúnstir fyrir kínverskt glæpagengi, en hún er undrabarn í stærðfræði og kínverskir krimmar nota ekki vasareikni. Rússneska mafían vill koma höndum yfir telpuna í sama tilgangi en gera þau afdrifaríku mistök að myrða eiginkonu Stathams. Hann fær því tækifæri til að slá nokkrar flugur í einu höggi: Bjarga stúlkunni, hefna fyrir eiginkonuna og ná sér niðri á spilltum fyrrverandi félögum í lögreglunni. Handritið kæmist vel fyrir handskrifað á glasamottu og atburðum fortíðar er linnulaust ljóstrað upp fyrir áhorfendum í klaufalegum samtölum persónanna. Þá er söguframvindan oftast nokkuð fyrirsjáanleg auk þess sem raunveruleikanum eru gerð afar bjöguð skil. Það er þó einhver gífurlegur kraftur í leikstjórninni sem hífir myndina upp á miklu hærra plan. Tæknivinnan er vel úthugsuð og handalögmálin gríðarlega sannfærandi. Statham stendur sig prýðilega bæði í drápunum og kaldhæðninni og Catherine litla Chan státar af krúttlegustu bollukinnum kvikmyndasögunnar. Illmennin eru verri en skattur og hælsæri samanlagt, en það er líka allt í lagi því við vitum jú öll hvernig fer fyrir þeim. Niðurstaða: Aðdáendur órakaða ólátabelgsins verða himinlifandi, en realistar ættu að halda sig fjarri.
Mest lesið Kveða orðróminn í kútinn: „Það eru engar deilur“ Lífið „Okkur var ekkert cancelað, nema hann bara gerði það sjálfur“ Tónlist Endurfrumsýning Brúðubílsins: „Lilli er eiginlega bróðir minn“ Lífið Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Gagnrýni Aron segist hættur í ClubDub Lífið Í sjokki að sonurinn hafi verið á typpinu Lífið Þykja skuggalega lík Fleetwood Mac Tónlist Vanvirkar fjölskyldur og hlutverkin sem skilja eftir sár Lífið Geðbrigði ríður á vaðið í tónleikaröð á Dillon Lífið Opinberar nákvæmar upplýsingar um brjóstaaðgerðina Lífið Fleiri fréttir Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira