Vandaður virðingarvottur 21. september 2012 00:01 Hellisey VE 503 hvarf í hafið að kvöldi 11. mars 1984 og tók fjóra unga menn með sér. Nú hefur leikstjórinn Baltasar Kormákur kvikmyndað þessa stórbrotnu sögu og byggir hana á samnefndu leikriti Jóns Atla Jónassonar. Það er Ólafur Darri Ólafsson sem leikur Guðlaug og betri mann er vart hægt að hugsa sér í hlutverkinu. Þó það sé í sjálfu sér lítill svipur með honum og fyrirmyndinni þá eru þeir svipaðir í laginu og það bil sem eftir verður brúar Ólafur með óaðfinnanlegum leik. Þetta er sérstaklega gaman að sjá í ljósi þess hve sjaldan maður sér hann leika aðalhlutverk. Hann má endilega gera meira af því. Það er helst að manni finnist vanta upp á persónusköpun landkrabbanna, en nær helmingur myndarinnar gerist á þurru landi. Þetta er ekki algilt, en það er óneitanlega furðulegt að sjá Þorstein Bachmann, frábæran leikara með mikla nærveru, notaðan sem hálfgerðan statista. Tæknilegu atriðin eru til fyrirmyndar og samspil kuldalegrar myndatökunnar og ískrandi tónlistar Ben Frost og Daníels Bjarnasonar skapar nöturlegt andrúmsloftið sem til þarf. Fortíðarmyndefnið á 8mm filmunum er bæði alvöru og plat, kemur nokkuð vel út, en hefði þó verið áhrifaríkara í minna magni. Leikstjórn Baltasars er lágstemmd og laus við tilgerð. Hann nálgast viðfangsefnið af mikilli virðingu en dettur ekki í hug að ota vasaklútnum að áhorfendum sínum. Hann nær að kynna áhöfn skipsins ótrúlega vel á þeim stutta tíma sem hann hefur, en skipið sekkur undir lok fyrri hluta myndarinnar. Að því loknu heldur Ólafur einn á spöðunum og þá þarf leikstjórinn að standa sig, sem hann gerir með miklum sóma. Minning skipverjanna á Hellisey lifir og Djúpið er vel heppnaður virðingarvottur við þá. Haukur Viðar Alfreðsson Niðurstaða: Ekki fullkomin, en skipar sér þó sess undir eins sem ein af bestu myndum Baltasars. Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Hellisey VE 503 hvarf í hafið að kvöldi 11. mars 1984 og tók fjóra unga menn með sér. Nú hefur leikstjórinn Baltasar Kormákur kvikmyndað þessa stórbrotnu sögu og byggir hana á samnefndu leikriti Jóns Atla Jónassonar. Það er Ólafur Darri Ólafsson sem leikur Guðlaug og betri mann er vart hægt að hugsa sér í hlutverkinu. Þó það sé í sjálfu sér lítill svipur með honum og fyrirmyndinni þá eru þeir svipaðir í laginu og það bil sem eftir verður brúar Ólafur með óaðfinnanlegum leik. Þetta er sérstaklega gaman að sjá í ljósi þess hve sjaldan maður sér hann leika aðalhlutverk. Hann má endilega gera meira af því. Það er helst að manni finnist vanta upp á persónusköpun landkrabbanna, en nær helmingur myndarinnar gerist á þurru landi. Þetta er ekki algilt, en það er óneitanlega furðulegt að sjá Þorstein Bachmann, frábæran leikara með mikla nærveru, notaðan sem hálfgerðan statista. Tæknilegu atriðin eru til fyrirmyndar og samspil kuldalegrar myndatökunnar og ískrandi tónlistar Ben Frost og Daníels Bjarnasonar skapar nöturlegt andrúmsloftið sem til þarf. Fortíðarmyndefnið á 8mm filmunum er bæði alvöru og plat, kemur nokkuð vel út, en hefði þó verið áhrifaríkara í minna magni. Leikstjórn Baltasars er lágstemmd og laus við tilgerð. Hann nálgast viðfangsefnið af mikilli virðingu en dettur ekki í hug að ota vasaklútnum að áhorfendum sínum. Hann nær að kynna áhöfn skipsins ótrúlega vel á þeim stutta tíma sem hann hefur, en skipið sekkur undir lok fyrri hluta myndarinnar. Að því loknu heldur Ólafur einn á spöðunum og þá þarf leikstjórinn að standa sig, sem hann gerir með miklum sóma. Minning skipverjanna á Hellisey lifir og Djúpið er vel heppnaður virðingarvottur við þá. Haukur Viðar Alfreðsson Niðurstaða: Ekki fullkomin, en skipar sér þó sess undir eins sem ein af bestu myndum Baltasars.
Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira