Ástin er eins og vinstristjórnin Símon Birgisson skrifar 5. desember 2013 14:00 Síðasti Elskhuginn eftir Val Gunnarsson Bækur: Síðasti elskhuginn Valur Gunnarsson Ormstunga „Það var erfitt að brotlenda aftur á 21. öldinni,“ segir sögumaðurinn í Síðasta elskhuganum, nýrri bók eftir Val Gunnarsson blaðamann og rithöfund, þegar hann snýr aftur til Íslands eftir misheppnað ástarævintýri í Moskvu. Síðasti elskhuginn er önnur bók Vals og mun betri en frumraunin Konungur Norðursins sem kom út fyrir nokkrum árum. Valur hefur öðlast betri tök á stíl og frásögn. Meðan hann reyndi að teygja og tvístra forminu í fyrstu bók sinni býr hann sér til skýran ramma í Síðasta elskhuganum. Bókin fjallar um misheppnaðar tilraunir söguhetjunnar til að finna ástina og sú leit fer fram bæði í stórborgum erlendis og á smekkfullum börum í miðborg Reykjavíkur. Á síðustu árum hafa svokallaðar „Chick-lit“ bækur verið að ryðja sér til rúms – það eru stelpubækur sem fjalla yfirleitt um hitt kynið, tísku og ástina. Kannski mætti lýsa bók Vals sem andsvari ljóðskáldsins með alpahúfuna við þessu yfirborðskennda bókmenntaformi. Hér er enginn skortur á tilvísunum í poppmenningu, hámenningu, sagnfræði og sálfræði – reyndar skrifar Valur sjálfur neðanmálsgreinar við skáldsöguna, stílbragð sem heppnast misvel og dregur stundum athygli frá sögunni sjálfri. En bókin er skemmtileg. Það er greinilegt að Vali þykir vænt um söguhetju sína og hann hefur húmor fyrir klisjunum. Ástin kviknar reglulega í lessal Þjóðarbókhlöðunnar, í myrkum bíósölum eða á dansgólfinu á Bakkusi. Búsáhaldabyltingin verður að rómantískri sviðsmynd og það er áhugavert að fylgjast með uppgjöri hins róttæka vinstrimanns við villta vinstrið, byltinguna sem át börnin sín. Valur ber ástina saman við vinstristjórnina: „…birtist afar sjaldan og þá með fögur fyrirheit, en um leið og ástarbríminn hverfur leysist hún upp í gagnkvæmri tortryggni og heift.“ Síðasti elskhuginn er þroskasaga eilífðarunglingsins sem getur aldrei klárað BA-ritgerðina sína. Mannsins sem er sveimhugi og bóhem en þráir hið hefðbundna íslenska fjölskyldulíf – áttar sig ekki á að hann er ástfanginn af draumi.Niðurstaða: Frumleiki bókarinnar felst í einfaldleika hennar. Valur tekur sig mátulega alvarlega í bókalandslagi þar sem allir eru snillingar. Gagnrýni Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Bækur: Síðasti elskhuginn Valur Gunnarsson Ormstunga „Það var erfitt að brotlenda aftur á 21. öldinni,“ segir sögumaðurinn í Síðasta elskhuganum, nýrri bók eftir Val Gunnarsson blaðamann og rithöfund, þegar hann snýr aftur til Íslands eftir misheppnað ástarævintýri í Moskvu. Síðasti elskhuginn er önnur bók Vals og mun betri en frumraunin Konungur Norðursins sem kom út fyrir nokkrum árum. Valur hefur öðlast betri tök á stíl og frásögn. Meðan hann reyndi að teygja og tvístra forminu í fyrstu bók sinni býr hann sér til skýran ramma í Síðasta elskhuganum. Bókin fjallar um misheppnaðar tilraunir söguhetjunnar til að finna ástina og sú leit fer fram bæði í stórborgum erlendis og á smekkfullum börum í miðborg Reykjavíkur. Á síðustu árum hafa svokallaðar „Chick-lit“ bækur verið að ryðja sér til rúms – það eru stelpubækur sem fjalla yfirleitt um hitt kynið, tísku og ástina. Kannski mætti lýsa bók Vals sem andsvari ljóðskáldsins með alpahúfuna við þessu yfirborðskennda bókmenntaformi. Hér er enginn skortur á tilvísunum í poppmenningu, hámenningu, sagnfræði og sálfræði – reyndar skrifar Valur sjálfur neðanmálsgreinar við skáldsöguna, stílbragð sem heppnast misvel og dregur stundum athygli frá sögunni sjálfri. En bókin er skemmtileg. Það er greinilegt að Vali þykir vænt um söguhetju sína og hann hefur húmor fyrir klisjunum. Ástin kviknar reglulega í lessal Þjóðarbókhlöðunnar, í myrkum bíósölum eða á dansgólfinu á Bakkusi. Búsáhaldabyltingin verður að rómantískri sviðsmynd og það er áhugavert að fylgjast með uppgjöri hins róttæka vinstrimanns við villta vinstrið, byltinguna sem át börnin sín. Valur ber ástina saman við vinstristjórnina: „…birtist afar sjaldan og þá með fögur fyrirheit, en um leið og ástarbríminn hverfur leysist hún upp í gagnkvæmri tortryggni og heift.“ Síðasti elskhuginn er þroskasaga eilífðarunglingsins sem getur aldrei klárað BA-ritgerðina sína. Mannsins sem er sveimhugi og bóhem en þráir hið hefðbundna íslenska fjölskyldulíf – áttar sig ekki á að hann er ástfanginn af draumi.Niðurstaða: Frumleiki bókarinnar felst í einfaldleika hennar. Valur tekur sig mátulega alvarlega í bókalandslagi þar sem allir eru snillingar.
Gagnrýni Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira