It's Beourghlind… Berglind Pétursdóttir skrifar 24. mars 2014 06:00 Ég lenti í því um daginn að þurfa að hafa samband við risafyrirtækið Apple. Að reyna að ná sambandi við slíkan risa gerir manni fullkomlega ljóst hversu lítill maður er í samhengi veraldarinnar. Svipað og þegar maður byrjar að pæla í geimnum og Kína og svona. Ástæðan fyrir þessu öllu voru tæknilegir örðugleikar sem sneru að svokölluðum öryggisspurningum sem ég mundi ekki svörin við. Öryggisspurningar eru staðlaðar spurningar sem þú velur úr felliglugga þegar þú skráir þig inn í t.d. farsíma frá Apple fyrirtækinu í fyrsta sinn. Spurningarnar sem þú getur valið úr eru persónulegs eðlis og spyrja þig til dæmis hvað kennarinn þinn í 1. bekk hét eða hvað móðir þín hét áður en hún tók upp eftirnafn föður þíns. Sem sagt hlutir sem þú átt alveg að vera með á hreinu. Verandi í engu sambandi við mína eigin persónu svaraði ég öllu vitlaust trekk í trekk. Þar að auki hafði ég slegið inn vitlaust „öryggisnetfang“ svo að einhver allt annar notandi Hotmail hefur fengið senda svokallaða endurræsingapósta í mínu nafni. Eftir tölvupóstsamskipti við Bob hjá Apple Support var niðurstaðan sú að ég þyrfti að nota gamla góða símtólið til að leysa vandamálið. Heimilisleg lausn, hugsaði ég, gamli góði síminn, nú reynir á enskuna. Ég dró því fram landlínuna og sló á þráðinn upp í Sílíkondal. Þar var mér gefið samband við Susie, Michael, Eric og svo Sam. Sam var mjög skilningsríkur og sagði að hann skildi vel að þetta hlyti að vera mjög ergjandi. Svo gaf hann mér aftur samband við Eric. Þetta gekk að mörgu leyti vel fyrir sig og ég komst að því eftir því sem ég talaði með ýktari bandarískum grín-hreim, þeim mun betur skildu þau hvað ég sagði. Ég hef þó eina tillögu sem mig langar að bera undir fólkið hjá Apple og hún er sú að biðja íslenska viðskiptavini ekki um að gefa upp fullt nafn og símanúmer í hvert sinn sem þeim er gefið samband við einhvern, það flækir málin talsvert. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Ég lenti í því um daginn að þurfa að hafa samband við risafyrirtækið Apple. Að reyna að ná sambandi við slíkan risa gerir manni fullkomlega ljóst hversu lítill maður er í samhengi veraldarinnar. Svipað og þegar maður byrjar að pæla í geimnum og Kína og svona. Ástæðan fyrir þessu öllu voru tæknilegir örðugleikar sem sneru að svokölluðum öryggisspurningum sem ég mundi ekki svörin við. Öryggisspurningar eru staðlaðar spurningar sem þú velur úr felliglugga þegar þú skráir þig inn í t.d. farsíma frá Apple fyrirtækinu í fyrsta sinn. Spurningarnar sem þú getur valið úr eru persónulegs eðlis og spyrja þig til dæmis hvað kennarinn þinn í 1. bekk hét eða hvað móðir þín hét áður en hún tók upp eftirnafn föður þíns. Sem sagt hlutir sem þú átt alveg að vera með á hreinu. Verandi í engu sambandi við mína eigin persónu svaraði ég öllu vitlaust trekk í trekk. Þar að auki hafði ég slegið inn vitlaust „öryggisnetfang“ svo að einhver allt annar notandi Hotmail hefur fengið senda svokallaða endurræsingapósta í mínu nafni. Eftir tölvupóstsamskipti við Bob hjá Apple Support var niðurstaðan sú að ég þyrfti að nota gamla góða símtólið til að leysa vandamálið. Heimilisleg lausn, hugsaði ég, gamli góði síminn, nú reynir á enskuna. Ég dró því fram landlínuna og sló á þráðinn upp í Sílíkondal. Þar var mér gefið samband við Susie, Michael, Eric og svo Sam. Sam var mjög skilningsríkur og sagði að hann skildi vel að þetta hlyti að vera mjög ergjandi. Svo gaf hann mér aftur samband við Eric. Þetta gekk að mörgu leyti vel fyrir sig og ég komst að því eftir því sem ég talaði með ýktari bandarískum grín-hreim, þeim mun betur skildu þau hvað ég sagði. Ég hef þó eina tillögu sem mig langar að bera undir fólkið hjá Apple og hún er sú að biðja íslenska viðskiptavini ekki um að gefa upp fullt nafn og símanúmer í hvert sinn sem þeim er gefið samband við einhvern, það flækir málin talsvert.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun