Úr höftum án krónu Óli Kristján Ármannsson skrifar 14. maí 2014 07:00 „Enginn saknar blóma sem aldrei urðu til, en garður án blóma laðar ekki að sér fólk,“ segir í nýjasta tölublaði efnahagsritsins Vísbendingar. Í orðunum er vísað til lymskufullrar skaðsemi gjaldeyrishaftanna. Í nýju Sjónarmiði Viðskiptaráðs Íslands, „Bætt fjárfestingarumhverfi: Lykill að afnámi hafta“, er líka bent á að gjaldeyrishöft séu „stærsta hindrun í vegi efnahagsframfara“ hér á landi og að fórnarkostnaður vegna þeirra nemi „tugum milljarða á ári hverju“. Höftin verða að víkja, um það er engum blöðum að fletta og eitthvað virðist smámjakast í áttina, svo sem með samkomulagi milli gamla Landsbankans og þess nýja um að lengja í lánum. Fórnarkostnaðurinn af þessu öllu saman virðist um leið allmikill. Og að vanda eiga byrðarnar að lenda á herðum almennings. „Það er virkilega raunhæft að við getum ráðið við afborganir okkar en í staðinn þurfum við væntanlega að sætta okkur við lægra raungengi krónunnar,“ sagði Ásdís Kristjánsdóttir, formaður efnahagssviðs Samtaka atvinnulífsins, í viðtali við Fréttablaðið um helgina. Lækkandi gengi þýðir verri lífskjör, vöruverð hækkar og verðtryggðar skuldir í takt. Þessi þróun er bara í aðdraganda afléttingar. Í umfjöllun Viðskiptaráðs kemur fram að við það að höftum verði létt megi gera ráð fyrir að krónan veikist og verðbólga aukist og ofan á það bætist vaxtapíning Seðlabankans, sem þykist geta haft áhrif á verðbólgu með því að skerða lánakjör í landinu. Verði aðstæður hagfelldar á þetta ástand að verða tímabundið (að minnsta kosti fram að næsta krónusnúningi). Verði aðstæður andsnúnar fer allt til andskotans, líkt og lesa má úr umfjöllun Markaðarins í dag um Sjónarmið Viðskiptaráðs. Í besta falli getur þjóðin því vænst þess að geta, eftir að hafa tekið á sig skerðingu lífskjara, komist í tímabundið jafnvægisástand í skugga óstöðugs gjaldmiðils. Stórkostleg framtíðarsýn það. Ekki alveg peningastefna sem stólandi er á. Mætti þá heldur biðja um að fullreyndar yrðu aðrar leiðir, svo sem með stuðningi Seðlabanka Evrópu í ERM-II-myntsamstarfi áður en hér yrði tekinn upp alvörugjaldmiðill. Með þeirri leið gæti fólk á endanum losnað við eilífar áhyggjur af stöðu smæstu sjálfstæðu myntar í heimi og hvernig henni reiðir af. Þannig hyrfi líka vaxtaálag það sem hér þarf að vera til þess að tryggja alþjóðleg viðskipti með þessa örmynt, áhættuálagið sem smyrst ofan á öll önnur kjör og skerðir samkeppnisstöðu íslenskra fyrirtækja. Vitlegast hefði maður talið í þessari stöðu sem þjóðin er í að ljúka aðildarviðræðum við Evrópusambandið og leggja fullbúinn samning í dóm þjóðarinnar, með hverjum þeim kostum og göllum sem þeirri leið eru samfara. Kostirnir við það að fá gjaldgenga og stöðuga mynt hljóta að vega upp einhverja galla. Áframhaldandi samlíf með krónunni ætti alltaf að vera leið B eða C í áætlunum, slíkir eru kostir þess að losna við þann bagga sem þessi gjaldmiðill er og verður áfram á efnahagslífi landsins; örmynt sem sýnt hefur verið fram á að er sjálfstæð uppspretta óstöðugleika og verðbólgu vegna gengissveiflna sinna. Eitthvað verður undan að láta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óli Kr. Ármannsson Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun
„Enginn saknar blóma sem aldrei urðu til, en garður án blóma laðar ekki að sér fólk,“ segir í nýjasta tölublaði efnahagsritsins Vísbendingar. Í orðunum er vísað til lymskufullrar skaðsemi gjaldeyrishaftanna. Í nýju Sjónarmiði Viðskiptaráðs Íslands, „Bætt fjárfestingarumhverfi: Lykill að afnámi hafta“, er líka bent á að gjaldeyrishöft séu „stærsta hindrun í vegi efnahagsframfara“ hér á landi og að fórnarkostnaður vegna þeirra nemi „tugum milljarða á ári hverju“. Höftin verða að víkja, um það er engum blöðum að fletta og eitthvað virðist smámjakast í áttina, svo sem með samkomulagi milli gamla Landsbankans og þess nýja um að lengja í lánum. Fórnarkostnaðurinn af þessu öllu saman virðist um leið allmikill. Og að vanda eiga byrðarnar að lenda á herðum almennings. „Það er virkilega raunhæft að við getum ráðið við afborganir okkar en í staðinn þurfum við væntanlega að sætta okkur við lægra raungengi krónunnar,“ sagði Ásdís Kristjánsdóttir, formaður efnahagssviðs Samtaka atvinnulífsins, í viðtali við Fréttablaðið um helgina. Lækkandi gengi þýðir verri lífskjör, vöruverð hækkar og verðtryggðar skuldir í takt. Þessi þróun er bara í aðdraganda afléttingar. Í umfjöllun Viðskiptaráðs kemur fram að við það að höftum verði létt megi gera ráð fyrir að krónan veikist og verðbólga aukist og ofan á það bætist vaxtapíning Seðlabankans, sem þykist geta haft áhrif á verðbólgu með því að skerða lánakjör í landinu. Verði aðstæður hagfelldar á þetta ástand að verða tímabundið (að minnsta kosti fram að næsta krónusnúningi). Verði aðstæður andsnúnar fer allt til andskotans, líkt og lesa má úr umfjöllun Markaðarins í dag um Sjónarmið Viðskiptaráðs. Í besta falli getur þjóðin því vænst þess að geta, eftir að hafa tekið á sig skerðingu lífskjara, komist í tímabundið jafnvægisástand í skugga óstöðugs gjaldmiðils. Stórkostleg framtíðarsýn það. Ekki alveg peningastefna sem stólandi er á. Mætti þá heldur biðja um að fullreyndar yrðu aðrar leiðir, svo sem með stuðningi Seðlabanka Evrópu í ERM-II-myntsamstarfi áður en hér yrði tekinn upp alvörugjaldmiðill. Með þeirri leið gæti fólk á endanum losnað við eilífar áhyggjur af stöðu smæstu sjálfstæðu myntar í heimi og hvernig henni reiðir af. Þannig hyrfi líka vaxtaálag það sem hér þarf að vera til þess að tryggja alþjóðleg viðskipti með þessa örmynt, áhættuálagið sem smyrst ofan á öll önnur kjör og skerðir samkeppnisstöðu íslenskra fyrirtækja. Vitlegast hefði maður talið í þessari stöðu sem þjóðin er í að ljúka aðildarviðræðum við Evrópusambandið og leggja fullbúinn samning í dóm þjóðarinnar, með hverjum þeim kostum og göllum sem þeirri leið eru samfara. Kostirnir við það að fá gjaldgenga og stöðuga mynt hljóta að vega upp einhverja galla. Áframhaldandi samlíf með krónunni ætti alltaf að vera leið B eða C í áætlunum, slíkir eru kostir þess að losna við þann bagga sem þessi gjaldmiðill er og verður áfram á efnahagslífi landsins; örmynt sem sýnt hefur verið fram á að er sjálfstæð uppspretta óstöðugleika og verðbólgu vegna gengissveiflna sinna. Eitthvað verður undan að láta.
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun