Látlaus en magnaður fiðluleikur Jónas Sen skrifar 27. september 2014 13:00 Eva Þórarinsdóttir. „ljóst er að Eva er í hópi færustu einleikara þjóðarinnar,“ segir Jónas Sen. Tónlist: Verk eftir Max Bruch og Gustav Mahler Sinfóníuhljómsveit Íslands Tónleikar í Eldborg Hörpu fimmtudaginn 25. september. Einleikari: Eva Þórarinsdóttir. Stjórnandi: Lionel Bringuier. Þýska tónskáldið Max Bruch (1838-1920) naut mikillar virðingar á meðan hann lifði. Hann féll samt að mestu í gleymsku eftir dauða sinn. Eitt af fáum verkum hans sem enn eru flutt er fiðlukonsertinn. Hann var á dagskránni á tónleikum Sinfóníuhljómsveitar Íslands á fimmtudagskvöldið. Maður gæti spurt: Af hverju? Að mati undirritaðs er konsertinn ekki sérlega spennandi tónsmíð. Fyrstu tveir kaflarnir renna undarlega mikið saman í hálfgerðri lognmollu, og það er ekki fyrr en að síðasti kaflinn hefst að tónlistin verður skemmtileg. En það skipti eiginlega engu hér. Aðalmálið var einleikarinn, sem nánast endurskapaði konsertinn og gaf honum nýtt líf. Þetta var Eva Þórarinsdóttir fiðluleikari (f. 1986). Hún var með yndisfagran, þéttan tón, og frábæra fingratækni. Hröðustu tónahlaup voru svo jöfn og skýr að það var aðdáunarvert. Túlkunin var líka þrungin tilfinningu, akkúrat í anda rómantíkurinnar sem Max Bruch lifði og hrærðist í. Það var eitthvað hrífandi við það hvernig Eva miðlaði verkinu til áheyrenda. Leikur hennar var ástríðufullur, en með öllu laus við tilgerð. Hún þurfti ekkert að sveifla sér til og frá, eða baða höndunum út í loftið til að sýna fólki að hún var gersamlega á valdi tónlistarinnar. Sviðsframkoman var látlaus og laus við yfirborðsmennsku. Útkoman var mögnuð; ljóst er að Eva er í hópi færustu einleikara þjóðarinnar. Eftir hlé var flutt fimmta sinfónía Mahlers. Hljómsveitarstjórinn, Lionel Bringuier, var með sitt á hreinu og stjórnaði af öryggi. Eins og hinar sinfóníur Mahlers er sú fimmta stórbrotin og full af dulúð og öfgum. Þar er allt frá kyrrlátri, himneskri fegurð yfir í brjálæðisleg átök. Verkið þróast á langri leið úr jarðarfararstemningu í byrjun yfir í sigurvímu í lokin. Sinfónían er vissulega dálítið löng, en hún er svo viðburðarík og djúp að það er ekki hægt að láta sér leiðast. Sérstaklega ekki þar sem flutningurinn á tónleikunum var svo góður. Hljómsveitin lék afburðavel í heild, auk þess sem hljóðfæraleikararnir Stefán Jón Bernharðsson á horn og Einar Jónsson á trompet fóru á kostum. Í það stóra voru blásararnir frábærir og annað var líka glæsilegt. Svo var túlkunin svo sannfærandi, það var allt í henni. Hún var afar spennandi, stigmagnaðist upp í tilkomumikinn hápunkt; þráðurinn slitnaði aldrei. Hvílík veisla!Niðurstaða: Sérdeilis magnaðir tónleikar með frábærum einleikara, Evu Þórarinsdóttur. Gagnrýni Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Tónlist: Verk eftir Max Bruch og Gustav Mahler Sinfóníuhljómsveit Íslands Tónleikar í Eldborg Hörpu fimmtudaginn 25. september. Einleikari: Eva Þórarinsdóttir. Stjórnandi: Lionel Bringuier. Þýska tónskáldið Max Bruch (1838-1920) naut mikillar virðingar á meðan hann lifði. Hann féll samt að mestu í gleymsku eftir dauða sinn. Eitt af fáum verkum hans sem enn eru flutt er fiðlukonsertinn. Hann var á dagskránni á tónleikum Sinfóníuhljómsveitar Íslands á fimmtudagskvöldið. Maður gæti spurt: Af hverju? Að mati undirritaðs er konsertinn ekki sérlega spennandi tónsmíð. Fyrstu tveir kaflarnir renna undarlega mikið saman í hálfgerðri lognmollu, og það er ekki fyrr en að síðasti kaflinn hefst að tónlistin verður skemmtileg. En það skipti eiginlega engu hér. Aðalmálið var einleikarinn, sem nánast endurskapaði konsertinn og gaf honum nýtt líf. Þetta var Eva Þórarinsdóttir fiðluleikari (f. 1986). Hún var með yndisfagran, þéttan tón, og frábæra fingratækni. Hröðustu tónahlaup voru svo jöfn og skýr að það var aðdáunarvert. Túlkunin var líka þrungin tilfinningu, akkúrat í anda rómantíkurinnar sem Max Bruch lifði og hrærðist í. Það var eitthvað hrífandi við það hvernig Eva miðlaði verkinu til áheyrenda. Leikur hennar var ástríðufullur, en með öllu laus við tilgerð. Hún þurfti ekkert að sveifla sér til og frá, eða baða höndunum út í loftið til að sýna fólki að hún var gersamlega á valdi tónlistarinnar. Sviðsframkoman var látlaus og laus við yfirborðsmennsku. Útkoman var mögnuð; ljóst er að Eva er í hópi færustu einleikara þjóðarinnar. Eftir hlé var flutt fimmta sinfónía Mahlers. Hljómsveitarstjórinn, Lionel Bringuier, var með sitt á hreinu og stjórnaði af öryggi. Eins og hinar sinfóníur Mahlers er sú fimmta stórbrotin og full af dulúð og öfgum. Þar er allt frá kyrrlátri, himneskri fegurð yfir í brjálæðisleg átök. Verkið þróast á langri leið úr jarðarfararstemningu í byrjun yfir í sigurvímu í lokin. Sinfónían er vissulega dálítið löng, en hún er svo viðburðarík og djúp að það er ekki hægt að láta sér leiðast. Sérstaklega ekki þar sem flutningurinn á tónleikunum var svo góður. Hljómsveitin lék afburðavel í heild, auk þess sem hljóðfæraleikararnir Stefán Jón Bernharðsson á horn og Einar Jónsson á trompet fóru á kostum. Í það stóra voru blásararnir frábærir og annað var líka glæsilegt. Svo var túlkunin svo sannfærandi, það var allt í henni. Hún var afar spennandi, stigmagnaðist upp í tilkomumikinn hápunkt; þráðurinn slitnaði aldrei. Hvílík veisla!Niðurstaða: Sérdeilis magnaðir tónleikar með frábærum einleikara, Evu Þórarinsdóttur.
Gagnrýni Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira