Dund og dútl á aðventu Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 3. desember 2014 07:00 Stefnan var sett á fyrsta sunnudag í aðventu. Þá skyldu seríurnar upp í alla glugga og svalahandriðið vafið blikkandi jólaljósum, aðventukransinn stæði tilbúinn á borði, svo myndum við tendra spádómskertið í andakt, niðurtalningarkertið yrði líka klárt í stjaka, súkkulaðidagatölin á náttborðum barnanna, piparkökudeigið í kælinum og heimagerður skrautglassúr í fjórum litum í handhægum sprautubrúsum þar við hliðina, ekki keyptur í búð. Búið yrði að kaupa mandarínukassa og malt og appelsín til að grípa til meðan væri verið að klippa út snjókorn úr pappír, við ætluðum að föndra jólaskrautið í ár, súkkulaði og marsípan, ef einhvern skyldi langa til að búa til konfekt. Smjör, egg og lyftiduft í kassavís svo hægt yrði að henda í sort hvenær sem er og grenikrans með rauðri slaufu héngi á útidyrahurðinni. Aðventan er svo notaleg, ekkert nema kósíheit og kruðerí, dund og dútl. þegar vefja átti blikkljósunum um svalahandriðið skall reyndar á óveður, svo hressilegt að við ferjuðum grillið og garðhúsgögnin inn í stofu. Hef ekki farið enn út í slagveðrið með seríuna. Konfektgerðarsúkkulaðið virðist klárast jafnóðum, enda er ég ekki búin að kaupa marsípanið. Ég gleymdi líka að kaupa grenið í hurðakransinn og aðventukransinn var ekki tilbúinn í tæka tíð, spurning hvort við náum honum fyrir Betlehemskertið. Piparkökubakstrinum var bjargað með tilbúnu deigi og forblönduðum glassúr, úr búð. Ég á oft egg og smjör og stundum lyftiduft og kakó en aldrei allt fernt á sama tíma. Enn hefur ekki gefist tími til að klippa út snjókornin og þegar ég hugsa um það er líklega ekki til pappír. Ég finn ekki kertastjaka sem niðurtalningarkertið passar í. Við erum þegar komin þrjá daga í skuld. Samt er ekki öll nótt úti enn, bara þriðji desember í dag. Enn er tuttugu og einn dagur til stefnu, tuttugu og einn dagur í kósíheit, dund og dútl. Ég þarf bara að muna eftir greninu og aðventukransinum, var ég annars búin að kaupa kertin? Muna eftir pappír, smjöri og eggjum og ekki seinna en í kvöld verð ég að finna kertastjaka sem passar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Fyrir hvern erum við að byggja? Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland Skoðun Að bera harm sinn í hljóði Gunnhildur Ólafsdóttir Skoðun
Stefnan var sett á fyrsta sunnudag í aðventu. Þá skyldu seríurnar upp í alla glugga og svalahandriðið vafið blikkandi jólaljósum, aðventukransinn stæði tilbúinn á borði, svo myndum við tendra spádómskertið í andakt, niðurtalningarkertið yrði líka klárt í stjaka, súkkulaðidagatölin á náttborðum barnanna, piparkökudeigið í kælinum og heimagerður skrautglassúr í fjórum litum í handhægum sprautubrúsum þar við hliðina, ekki keyptur í búð. Búið yrði að kaupa mandarínukassa og malt og appelsín til að grípa til meðan væri verið að klippa út snjókorn úr pappír, við ætluðum að föndra jólaskrautið í ár, súkkulaði og marsípan, ef einhvern skyldi langa til að búa til konfekt. Smjör, egg og lyftiduft í kassavís svo hægt yrði að henda í sort hvenær sem er og grenikrans með rauðri slaufu héngi á útidyrahurðinni. Aðventan er svo notaleg, ekkert nema kósíheit og kruðerí, dund og dútl. þegar vefja átti blikkljósunum um svalahandriðið skall reyndar á óveður, svo hressilegt að við ferjuðum grillið og garðhúsgögnin inn í stofu. Hef ekki farið enn út í slagveðrið með seríuna. Konfektgerðarsúkkulaðið virðist klárast jafnóðum, enda er ég ekki búin að kaupa marsípanið. Ég gleymdi líka að kaupa grenið í hurðakransinn og aðventukransinn var ekki tilbúinn í tæka tíð, spurning hvort við náum honum fyrir Betlehemskertið. Piparkökubakstrinum var bjargað með tilbúnu deigi og forblönduðum glassúr, úr búð. Ég á oft egg og smjör og stundum lyftiduft og kakó en aldrei allt fernt á sama tíma. Enn hefur ekki gefist tími til að klippa út snjókornin og þegar ég hugsa um það er líklega ekki til pappír. Ég finn ekki kertastjaka sem niðurtalningarkertið passar í. Við erum þegar komin þrjá daga í skuld. Samt er ekki öll nótt úti enn, bara þriðji desember í dag. Enn er tuttugu og einn dagur til stefnu, tuttugu og einn dagur í kósíheit, dund og dútl. Ég þarf bara að muna eftir greninu og aðventukransinum, var ég annars búin að kaupa kertin? Muna eftir pappír, smjöri og eggjum og ekki seinna en í kvöld verð ég að finna kertastjaka sem passar.