Ískaldar jólakveðjur Magnús Guðmundsson skrifar 21. desember 2015 07:00 Það voru ískaldar jólakveðjur sem aldraðir og öryrkjar fengu frá stjórnarmeirihlutanum á Alþingi í síðustu viku. Ekki einn einasti stjórnarþingmaður hafði til þess hjartalag að standa með þeim sem mest þurfa á því að halda. Þeim sem margir búa við lökust kjörin á Íslandi. Öllu hugrakkari var meirihlutinn þegar kosið var um hans eigin buddu og afturvirkar kjarabætur fuku í gegnum þingið án vandkvæða enda stutt til jóla með öllum þeim útgjöldum sem því fylgja. Það er þó hætt við að slíkt valdi mörgum í röðum aldraðra og öryrkja lítilli kæti enda buddan víða svo gott sem tóm á þeim bæjum. Bjarni Benediktsson taldi þó stjórnina hafa gert vel við þennan hóp með leiðréttu frítekjumarki og leiðréttum grunnlífeyri. Þetta gagnast þeim sem eru á vinnumarkaði eða búa við góðan lífeyrissjóð en ekki þeim sem lökust hafa kjörin. Bjarni virðist gleyma því en muna að verður er verkamaður launa sinna. Vandinn er hins vegar sá að lágmarkslaun á Íslandi eru svo smánarlega lág að það er ekki dragandi fram á þeim lífið. Þar með ratar þessi réttlæting til heimahaganna þar sem fjölmargir búa við óviðunandi kjör og þurfa ítrekað að leita á náðir hjálparstofnana fyrir sig og sína til þess að draga fram lífið. Við þetta bætist svo sú einfalda staðreynd að margir lífeyrisþegar og öryrkjar hafa unnið alla sína ævi af kappi og heiðarleika en búa engu að síður ekki við viðunandi lífeyrissjóð. Að auki má geta þess að við eigum ekki öll kost á því að vinna og þar getur fjölmargt komið til. Fötlun, veikindi og áföll er nefnilega ekki val. Þannig getur til að mynda verið komið fyrir sumum af skjólstæðingum Ásmundar Friðrikssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins og formanns Þroskahjálpar á Suðurnesjum, en allt kom fyrir ekki. Ásmundur hafði ekki hugrekki til þess að ganga gegn vilja stjórnarmeirihlutans og með sannfæringu sinni eins og hann hafði áður fullyrt að hann ætlaði sér. Nei, Ásmundur kaus að sitja hjá, láta hagsmuni félagsmanna Þroskahjálpar á Suðurnesjum lönd og leið en fullyrða þess í stað um bót og betrun árið 2018. Það verður forvitnilegt að sjá hvort formaður Þroskahjálpar á Suðurnesjum verður þingmaður árið 2018. Nú, ef svo verður, þá er umhugsunarefni hvort Ásmundur verði enn formaður Þroskahjálpar ef hann heldur áfram á þingi. Það er að minnsta kosti greinilega erfitt að vera beggja vegna borðsins og því skást að sitja hjá undir borðinu á meðan ósköpin ganga yfir. En eftir stendur að þessi ríkisstjórn ætlar ekki að láta minnast sín fyrir stórhug og gott hjartalag í garð þeirra þegna sem mest þurfa á því að halda. Nei, það er greinilega eitthvað allt annað en boðskapurinn sem jólahátíðinni er ætlað að færa okkur í vikunni sem þar er efst á blaði. Gleðilega hátíð! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Magnús Guðmundsson Mest lesið „Vókið“ er dulbúin frestunarárátta: Gabríel Dagur Valgeirsson Skoðun Vókismi gagnrýndur frá vinstri Andri Sigurðsson Skoðun Styrk stjórn gefur góðan árangur Ásthildur Sturludóttir Skoðun Diplómanám er ekki nóg – tími til kominn að endurskoða aðgengi fatlaðs fólks að háskólanámi Sigurður Hólmar Jóhannesson Skoðun Er órökréttur skattafsláttur fyrir tekjuháa besta leiðin til að styðja barnafólk? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Hvar værum við án þeirra? – Um mikilvægi Pólverja á Íslandi Svandís Edda Halldórsdóttir Skoðun „Bara ef það hentar mér“ Hákon Gunnarsson Skoðun Fagleg forysta skiptir öllu - Af hverju eru ekki fleiri stjórnendur og leiðtogar að kveikja á perunni? Sigurður Ragnarsson Skoðun Borgin græna og ábyrgðin gráa Daði Freyr Ólafsson Skoðun Stalín á ekki roð í algrímið Halldóra Mogensen Skoðun
Það voru ískaldar jólakveðjur sem aldraðir og öryrkjar fengu frá stjórnarmeirihlutanum á Alþingi í síðustu viku. Ekki einn einasti stjórnarþingmaður hafði til þess hjartalag að standa með þeim sem mest þurfa á því að halda. Þeim sem margir búa við lökust kjörin á Íslandi. Öllu hugrakkari var meirihlutinn þegar kosið var um hans eigin buddu og afturvirkar kjarabætur fuku í gegnum þingið án vandkvæða enda stutt til jóla með öllum þeim útgjöldum sem því fylgja. Það er þó hætt við að slíkt valdi mörgum í röðum aldraðra og öryrkja lítilli kæti enda buddan víða svo gott sem tóm á þeim bæjum. Bjarni Benediktsson taldi þó stjórnina hafa gert vel við þennan hóp með leiðréttu frítekjumarki og leiðréttum grunnlífeyri. Þetta gagnast þeim sem eru á vinnumarkaði eða búa við góðan lífeyrissjóð en ekki þeim sem lökust hafa kjörin. Bjarni virðist gleyma því en muna að verður er verkamaður launa sinna. Vandinn er hins vegar sá að lágmarkslaun á Íslandi eru svo smánarlega lág að það er ekki dragandi fram á þeim lífið. Þar með ratar þessi réttlæting til heimahaganna þar sem fjölmargir búa við óviðunandi kjör og þurfa ítrekað að leita á náðir hjálparstofnana fyrir sig og sína til þess að draga fram lífið. Við þetta bætist svo sú einfalda staðreynd að margir lífeyrisþegar og öryrkjar hafa unnið alla sína ævi af kappi og heiðarleika en búa engu að síður ekki við viðunandi lífeyrissjóð. Að auki má geta þess að við eigum ekki öll kost á því að vinna og þar getur fjölmargt komið til. Fötlun, veikindi og áföll er nefnilega ekki val. Þannig getur til að mynda verið komið fyrir sumum af skjólstæðingum Ásmundar Friðrikssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins og formanns Þroskahjálpar á Suðurnesjum, en allt kom fyrir ekki. Ásmundur hafði ekki hugrekki til þess að ganga gegn vilja stjórnarmeirihlutans og með sannfæringu sinni eins og hann hafði áður fullyrt að hann ætlaði sér. Nei, Ásmundur kaus að sitja hjá, láta hagsmuni félagsmanna Þroskahjálpar á Suðurnesjum lönd og leið en fullyrða þess í stað um bót og betrun árið 2018. Það verður forvitnilegt að sjá hvort formaður Þroskahjálpar á Suðurnesjum verður þingmaður árið 2018. Nú, ef svo verður, þá er umhugsunarefni hvort Ásmundur verði enn formaður Þroskahjálpar ef hann heldur áfram á þingi. Það er að minnsta kosti greinilega erfitt að vera beggja vegna borðsins og því skást að sitja hjá undir borðinu á meðan ósköpin ganga yfir. En eftir stendur að þessi ríkisstjórn ætlar ekki að láta minnast sín fyrir stórhug og gott hjartalag í garð þeirra þegna sem mest þurfa á því að halda. Nei, það er greinilega eitthvað allt annað en boðskapurinn sem jólahátíðinni er ætlað að færa okkur í vikunni sem þar er efst á blaði. Gleðilega hátíð!
Diplómanám er ekki nóg – tími til kominn að endurskoða aðgengi fatlaðs fólks að háskólanámi Sigurður Hólmar Jóhannesson Skoðun
Er órökréttur skattafsláttur fyrir tekjuháa besta leiðin til að styðja barnafólk? Ragna Sigurðardóttir Skoðun
Fagleg forysta skiptir öllu - Af hverju eru ekki fleiri stjórnendur og leiðtogar að kveikja á perunni? Sigurður Ragnarsson Skoðun
Diplómanám er ekki nóg – tími til kominn að endurskoða aðgengi fatlaðs fólks að háskólanámi Sigurður Hólmar Jóhannesson Skoðun
Er órökréttur skattafsláttur fyrir tekjuháa besta leiðin til að styðja barnafólk? Ragna Sigurðardóttir Skoðun
Fagleg forysta skiptir öllu - Af hverju eru ekki fleiri stjórnendur og leiðtogar að kveikja á perunni? Sigurður Ragnarsson Skoðun