Hámark huggulegheitanna Sara McMahon skrifar 6. janúar 2015 07:00 Ég eyddi áramótunum norður í landi. Nánar tiltekið á Akureyri. Ég átti einstaklega huggulega viku í Eyjafirðinum og mig langar mikið að fara aftur og vera dálítið lengur. Miklu lengur – Akureyri er bara svo déskoti laglegur og kósí bær. Til dæmis vaknaði ég á nýju ári við það að bærinn var þakinn léttum og dúnmjúkum púðursnjó. Það hreyfði ekki vind og kyrrðin var alltumlykjandi. Ég skellti mér auðvitað í göngutúr og á leið minni mætti ég mörgum heimamanninum sem var annað hvort að viðra hundinn sinn eða í stafgöngu. Allir buðu þeir góðan dag og óskuðu mér gleðilegs nýs árs – og ég þeim á móti. (Hraust og viðkunnanlegt fólk!). Svo skemmir ekki fyrir að á Akureyri tekur það mann einungis tíu mínútur að skjótast upp á skíðasvæðið og það var aldrei röð í stólalyftuna. Akureyringar virðast líka vera sérlega skynsamir því þeir voru allir með hjálm þegar þeir renndu sér á skíðum. Eini einstaklingurinn í öllu Hlíðarfjalli með óvarið höfuð var ég; aulinn að sunnan. Svo get ég sagt ykkur að leigubílarnir á Akureyri eru breyttir jeppar á 33 tommum! Enda dugir ekkert minna í fannferginu fyrir norðan! Menningarlífið á Akureyri er einnig fjölskrúðugt og þar má finna ógrynnin öll af söfnum: Leikfangasýningu, Flugsafn Íslands, mótorhjólasafn, Minjasafnið, Nonnahús og Iðnaðarsafnið, svo fátt eitt sé nefnt. En það skemmtilegasta við Akureyri er líklega hinn skýri og dásamlegi norðlenski hreimur. Hámark huggulegheitanna var að sitja þögul sem gröfin í stólalyftunni og hlýða á norðlenska sessunauta mína ræða daginn og veginn með þessum fallega hreim. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sara McMahon Mest lesið Halldór 31.05.2025 Halldór Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun
Ég eyddi áramótunum norður í landi. Nánar tiltekið á Akureyri. Ég átti einstaklega huggulega viku í Eyjafirðinum og mig langar mikið að fara aftur og vera dálítið lengur. Miklu lengur – Akureyri er bara svo déskoti laglegur og kósí bær. Til dæmis vaknaði ég á nýju ári við það að bærinn var þakinn léttum og dúnmjúkum púðursnjó. Það hreyfði ekki vind og kyrrðin var alltumlykjandi. Ég skellti mér auðvitað í göngutúr og á leið minni mætti ég mörgum heimamanninum sem var annað hvort að viðra hundinn sinn eða í stafgöngu. Allir buðu þeir góðan dag og óskuðu mér gleðilegs nýs árs – og ég þeim á móti. (Hraust og viðkunnanlegt fólk!). Svo skemmir ekki fyrir að á Akureyri tekur það mann einungis tíu mínútur að skjótast upp á skíðasvæðið og það var aldrei röð í stólalyftuna. Akureyringar virðast líka vera sérlega skynsamir því þeir voru allir með hjálm þegar þeir renndu sér á skíðum. Eini einstaklingurinn í öllu Hlíðarfjalli með óvarið höfuð var ég; aulinn að sunnan. Svo get ég sagt ykkur að leigubílarnir á Akureyri eru breyttir jeppar á 33 tommum! Enda dugir ekkert minna í fannferginu fyrir norðan! Menningarlífið á Akureyri er einnig fjölskrúðugt og þar má finna ógrynnin öll af söfnum: Leikfangasýningu, Flugsafn Íslands, mótorhjólasafn, Minjasafnið, Nonnahús og Iðnaðarsafnið, svo fátt eitt sé nefnt. En það skemmtilegasta við Akureyri er líklega hinn skýri og dásamlegi norðlenski hreimur. Hámark huggulegheitanna var að sitja þögul sem gröfin í stólalyftunni og hlýða á norðlenska sessunauta mína ræða daginn og veginn með þessum fallega hreim.
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun