Ekki meira eldvatn Friðrika Benónýsdóttir skrifar 4. maí 2015 11:30 Morðin í Skálholti Stella Blómkvist Mál og menning Sögurnar af lögfræðingnum Stellu Blómkvist voru skemmtileg viðbót við annars fáskrúðuga glæpasagnaflóru á Íslandi þegar fyrsta bókin, Morðið í Stjórnarráðinu, kom út árið 1997. Síðan hefur mikið eldvatn runnið um kverkar, glæpasagan íslenska fullorðnast og, það sem meira er, tíminn hefur breytt þeim kröfum sem lesendur gera til góðra glæpasagna. Af því virðist höfundur Stellu hafa misst og heldur sig enn við gömlu formúluna í nýjustu bókinni, Morðin í Skálholti. Hér er á ferðinni klassísk Stella, enn með öllum útjöskuðu frösunum og hin, að eigin áliti, ofurtöffaða aðalhetja föst í sama fari og talsmáta. Það er pínlegt að enginn skuli hafa bent höfundinum á að rúmlega fertugar konur árið 2015 hugsa og tala ekki eins og sjötugur karl. Hér vantar endurmenntun og tímabært að beina þeirri ábendingu til höfundar að bæta nokkrum hressum konum um fertugt á vinalistann áður en hann skrifar næstu bók. Málin sem Stella fæst við í Morðunum í Skálholti eru ekki smá í sniðum; tvöfalt morð, tvö mannshvörf, njósnir sjálfstæðismanna um vinstri sinnaða á kaldastríðsárunum, faðernispróf á dóttur Stellu og deyjandi móðir, en það er eins og höfundur hafi ekki nægan áhuga á glæpunum til að fylgja þeim almennilega eftir, eða kannski frekar að þeir séu of margir til að hann nái að gera hverja rannsókn fyrir sig nægilega spennandi til að halda athygli lesandans. Jafnvel Stella sjálf virðist missa áhugann í miðju kafi og skellir sér í frí til Flórída í miðri morðrannsókn. Af sjálfu leiðir að erfitt er að æsa upp spennu þegar höfundurinn og söguhetjan halda ekki áhuga á viðfangsefninu. Hér eru þó stór mál undir og gremjulegt hvílíka fljótaskrift þau fá í meðförum höfundar. Stelluaðdáendur munu þó án efa njóta þess að lesa þessa bók, hún er steypt í nákvæmlega sama mót og allar hinar bækurnar um konuna á silfurfáknum, sem kallar eigið hár gersemi, drekkur sitt eldvatn frá Tennessee, kallar lögreglumenn prúðupilta (!), hlutgerir konur sem hún á samskipti við og virðist hafa misst af síðustu tuttugu árum. Við hin yppum öxlum og snúum okkur að því að lesa glæpasögur með meira kjöti á beinunum.Niðurstaða: Klassísk Stellusaga með tilheyrandi talsmáta, en ekki nægilega fókuseruð og heldur ekki spennu. Gagnrýni Menning Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Morðin í Skálholti Stella Blómkvist Mál og menning Sögurnar af lögfræðingnum Stellu Blómkvist voru skemmtileg viðbót við annars fáskrúðuga glæpasagnaflóru á Íslandi þegar fyrsta bókin, Morðið í Stjórnarráðinu, kom út árið 1997. Síðan hefur mikið eldvatn runnið um kverkar, glæpasagan íslenska fullorðnast og, það sem meira er, tíminn hefur breytt þeim kröfum sem lesendur gera til góðra glæpasagna. Af því virðist höfundur Stellu hafa misst og heldur sig enn við gömlu formúluna í nýjustu bókinni, Morðin í Skálholti. Hér er á ferðinni klassísk Stella, enn með öllum útjöskuðu frösunum og hin, að eigin áliti, ofurtöffaða aðalhetja föst í sama fari og talsmáta. Það er pínlegt að enginn skuli hafa bent höfundinum á að rúmlega fertugar konur árið 2015 hugsa og tala ekki eins og sjötugur karl. Hér vantar endurmenntun og tímabært að beina þeirri ábendingu til höfundar að bæta nokkrum hressum konum um fertugt á vinalistann áður en hann skrifar næstu bók. Málin sem Stella fæst við í Morðunum í Skálholti eru ekki smá í sniðum; tvöfalt morð, tvö mannshvörf, njósnir sjálfstæðismanna um vinstri sinnaða á kaldastríðsárunum, faðernispróf á dóttur Stellu og deyjandi móðir, en það er eins og höfundur hafi ekki nægan áhuga á glæpunum til að fylgja þeim almennilega eftir, eða kannski frekar að þeir séu of margir til að hann nái að gera hverja rannsókn fyrir sig nægilega spennandi til að halda athygli lesandans. Jafnvel Stella sjálf virðist missa áhugann í miðju kafi og skellir sér í frí til Flórída í miðri morðrannsókn. Af sjálfu leiðir að erfitt er að æsa upp spennu þegar höfundurinn og söguhetjan halda ekki áhuga á viðfangsefninu. Hér eru þó stór mál undir og gremjulegt hvílíka fljótaskrift þau fá í meðförum höfundar. Stelluaðdáendur munu þó án efa njóta þess að lesa þessa bók, hún er steypt í nákvæmlega sama mót og allar hinar bækurnar um konuna á silfurfáknum, sem kallar eigið hár gersemi, drekkur sitt eldvatn frá Tennessee, kallar lögreglumenn prúðupilta (!), hlutgerir konur sem hún á samskipti við og virðist hafa misst af síðustu tuttugu árum. Við hin yppum öxlum og snúum okkur að því að lesa glæpasögur með meira kjöti á beinunum.Niðurstaða: Klassísk Stellusaga með tilheyrandi talsmáta, en ekki nægilega fókuseruð og heldur ekki spennu.
Gagnrýni Menning Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Útbjó lágkolvetna prógram fyrir systur sína sem léttist strax og fékk meiri orku Lífið Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira