Illa fyrirkallaðir almannaþjónar Frosti Logason skrifar 21. maí 2015 07:00 Myndbandið af geðstirðu leðurmótorhjólalöggunni sem birtist á Facebook í vikunni vakti hjá mér margs konar hugrenningatengsl. Margir gagnrýndu framferðið enda þykja umrædd vinnubrögð ekki vera lögreglunni til sóma. Atburðurinn minnti mig á atvik sem ég lenti í skömmu eftir að ég fékk bílpróf og þeystist um götur Reykjavíkur, óslípaður og reynslulaus. Ég var að keyra niður Ártúnsbrekkuna þegar ég sá skrýtinn lögreglubíl aka samhliða mér og ökumaður hans gaf mér merki um að ég ætti að nema staðar. Um var að ræða VW Caddy lögreglubíl með einungis tveimur sætum og svona hundahúsi að aftan. Lögregluhundur í umferðareftirliti. Þegar ég hafði lagt bílnum kom lögregluþjónninn að mér í miklu uppnámi. Ég tók eftir að yfir bláu lögregluskyrtunni klæddist hann flíspeysu og ég sá ekki betur en hún væri merkt raftækjaversluninni Elko. Þegar ég skrúfaði niður rúðuna frussaði maðurinn yfir mig spurningunni hvort ég vissi á hvaða hraða ég æki þarna í brekkunni. Því næst öskraði hann að þetta væri örugglega kolólöglegur hraði þar sem hann hefði sjálfur verið á hámarkshraða en samt ekki náð að halda í við mig. Hann tók niður nafn, kennitölu og símanúmer og sagðist ætla að fara með sinn bíl niður á Reykjavíkurflugvöll þar sem hann yrði mældur í sérstökum flugmæli. Þannig kæmist hann að því hversu hratt ég hefði ekið og mér yrði svo send viðeigandi sekt eftir því. Allt mjög eðlilegt eða þannig. Ég heyrði aldrei neitt frá lögregluembættinu og ég fékk enga sekt vegna málsins. Ég áttaði mig á því að þarna hefði sennilega verið um að ræða samviskusaman löggæslumann á frívakt sem hefði tekið málin í sínar hendur þegar honum misbauð framferði ungs ökumanns á götum borgarinnar. Það var allt í senn traustvekjandi og óhugnanleg tilhugsun. Þakklátastur var ég þó fyrir að hann skyldi hreinlega ekki æla yfir mig eins og virðist vera orðin lenska hjá kjörnum fulltrúum á Alþingi í dag. Sennilega hefði enginn verið bættari eftir það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Frosti Logason Mest lesið Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun
Myndbandið af geðstirðu leðurmótorhjólalöggunni sem birtist á Facebook í vikunni vakti hjá mér margs konar hugrenningatengsl. Margir gagnrýndu framferðið enda þykja umrædd vinnubrögð ekki vera lögreglunni til sóma. Atburðurinn minnti mig á atvik sem ég lenti í skömmu eftir að ég fékk bílpróf og þeystist um götur Reykjavíkur, óslípaður og reynslulaus. Ég var að keyra niður Ártúnsbrekkuna þegar ég sá skrýtinn lögreglubíl aka samhliða mér og ökumaður hans gaf mér merki um að ég ætti að nema staðar. Um var að ræða VW Caddy lögreglubíl með einungis tveimur sætum og svona hundahúsi að aftan. Lögregluhundur í umferðareftirliti. Þegar ég hafði lagt bílnum kom lögregluþjónninn að mér í miklu uppnámi. Ég tók eftir að yfir bláu lögregluskyrtunni klæddist hann flíspeysu og ég sá ekki betur en hún væri merkt raftækjaversluninni Elko. Þegar ég skrúfaði niður rúðuna frussaði maðurinn yfir mig spurningunni hvort ég vissi á hvaða hraða ég æki þarna í brekkunni. Því næst öskraði hann að þetta væri örugglega kolólöglegur hraði þar sem hann hefði sjálfur verið á hámarkshraða en samt ekki náð að halda í við mig. Hann tók niður nafn, kennitölu og símanúmer og sagðist ætla að fara með sinn bíl niður á Reykjavíkurflugvöll þar sem hann yrði mældur í sérstökum flugmæli. Þannig kæmist hann að því hversu hratt ég hefði ekið og mér yrði svo send viðeigandi sekt eftir því. Allt mjög eðlilegt eða þannig. Ég heyrði aldrei neitt frá lögregluembættinu og ég fékk enga sekt vegna málsins. Ég áttaði mig á því að þarna hefði sennilega verið um að ræða samviskusaman löggæslumann á frívakt sem hefði tekið málin í sínar hendur þegar honum misbauð framferði ungs ökumanns á götum borgarinnar. Það var allt í senn traustvekjandi og óhugnanleg tilhugsun. Þakklátastur var ég þó fyrir að hann skyldi hreinlega ekki æla yfir mig eins og virðist vera orðin lenska hjá kjörnum fulltrúum á Alþingi í dag. Sennilega hefði enginn verið bættari eftir það.
Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun
Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun
Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun
Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun