Þetta kemur fram í skriflegu svari Jóns við fyrirspurn sem Vísir ítrekaði í morgun við hann og Friðrik Smára Björgvinsson.
Eins og fram hefur komið í umfjöllun Vísis hélt Karl Steinar Valsson fund með samstarfsmönnum mannsins og undirmönnum sínum í ársbyrjun 2012. Boðaði hann til fundarins þar sem ásakanir á hendur lögreglufulltrúanum höfðu verið háværar.
Fullyrti hann að ásakanirnar hefðu verið rannsakaðar og þær ekki reynst á rökum reistar. Menn ættu að hætta að ræða þær og einbeita sér að vinnu sinni.
Karl Steinar sagði við Fréttablaðið um liðna helgi að hann hefði skilað greinargerð til Friðriks Smára og Jóns. Þeir yrðu að svara hvað hefði gerst í framhaldinu. Þeir vildu ekki tjá sig um málið framan af viku en eftir frétt Vísis í hádeginu, þar sem Haraldur Johannessen ríkislögreglustjóra sagði þá eiga og geta svarað fjölmiðlum, barst svar frá Jóni.
Jón H.B. segir við Vísi að hann geti að einhverju leyti svarað fyrirspurnum vegna málsins í ljósi þess að formleg rannsókn sé hafin á lögreglufulltrúanum sem starfaði að fíkniefnarannsóknum.
„Ég get staðfest að fyrripart árs 2012 lét Karl Steinar af hendi við yfirstjórn LRH greinargerðina sem þú hefur fengið upplýsingar um frá honum. Ég fékk hana meðal annarra til skoðunar,“ segir Jón.
„Í þessari greinargerð kemst Karl Steinar m.a. að þeirri niðurstöðu að það sé ekkert sem renni stoðum undir sögusagnir um að lögreglufulltrúi sem um ræðir fari ekki að reglum og fyrirmælum og það sé alls engin ástæða til þess að vantreysta honum í því starfi sem hann gegndi þá og til skamms tíma.“
Ekki kemur fram í svari Jóns hvað varð um greinargerðina í kjölfarið en ljóst er að engin óháð rannsókn fór fram á háværu ásökununum á hendur lögreglufulltrúanum. Rétt er að taka fram að Karl Steinar var yfirmaður umrædds lögreglufulltrúa og samstarf þeirra mjög náið.
Ljóst er að fullyrðing Karl Steinars um að rannsókn hafi farið fram á ásökunum á hendur lögreglumanninum á ekki við rök að styðjast. Hann hefur sjálfur sagst þokkalega minnugur en muni ekki nákvæmlega hvernig hann orðaði hlutina á fundinum.
Fjölmörg vitni urðu að því að fullyrt var að rannsókn væri lokið og ekkert hæft í ásökunum.
Í svari Jóns H.B. til Vísis kemur ekki fram hvað yfirstjórn lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu gerði eftir að greinargerð Karls Steinar barst. Hefur Vísir sent nýja fyrirspurn vegna þessa.
Það verður að teljast sérstakt að yfirmaður fíkniefnadeildar fullyrði við undirmenn sína að rannsókn hafi farið fram á alvarlegum ásökunum á hendur nánum undirmanni sínum.
Sérstaklega ef eina „rannsóknin“ sem fram fór var hans eigin athugun.
Karl Steinar sagði sjálfur í Fréttablaðinu liðna helgi að rannsóknir á undirmönnum væru ekki í hans verkahring. Það gengi ekki upp.
„Sá verkferill sem þarna fór í gang var hefðbundinn. Ákveðin grunnskoðun fer í gang, sem ég sá um að gera sjálfur. Þann gjörning er ekki hægt að kalla rannsókn, heldur er það almenn skoðun þeirra gagna sem eru fyrirliggjandi á þeim tíma,“ sagði Karl Steinar.
„Út frá því útbjó ég greinargerð sem ég svo sendi áfram til minna yfirmanna. Ég fylgdi öllum reglum.“
Að lögregla rannsaki sjálfa sig, hvort sem er í tilfelli yfirmanns að rannsaka undirmann eða annars eðlis, er umdeilt og þekkist ekki í nágrannalöndum okkar.
Kim Kliver, rannsóknarlögreglumaður og yfirlögregluþjónn hjá dönsku lögreglunni, segir reglurnar afar skýrar hvað þetta varði í Danmörku. Hið sama gildi í Noregi og Svíþjóð. Sjálfstæð og óháð deild taki slík mál til skoðunar.
Vert er að taka fram að Vísir leitaði til Kliver þar sem hvorki lögregla né ríkissaksóknari hafa viljað tjá sig um málið undanfarnar vikur. Hann þekkir ekki til málsins en var tilbúinn að tjá sig almennt um mál sem þessi.
„Ef einhver sakar lögreglumann um refsivert athæfi eða leka innan lögreglu þá tekur óháður saksóknari málið til skoðunar. Lögregla rannsakar aldrei ásakanir á sjálfa sig,“ segir Kliver í samtali við Vísi. Það komi skýrt fram í dönskum lögum að öllum athugasemdum skuli um leið vísa áfram til saksóknara.
Í þessu tilfelli virðist „grunnskoðun“ Karls Steinars á alvarlegu ásökununum á hendur nánum samstarfsmanni til margra ára hafa verið nægjanleg til að ekki þótti ástæða til að fara með málið lengra, í hendur óháðra aðila.
