Tíminn og jólin Kristín Ólafsdóttir skrifar 21. desember 2016 07:00 Þessi misserin koma þau svolítið aftan að manni, jólin. Maður man eftir því að hafa farið að sofa einhvern tímann í ágúst og svo hrekkur maður til meðvitundar í miðju jólaboði með laufabrauð í munnvikinu og bölvar miskunnarlausum framgangi tímans. Fyrir 15 árum var ég 8 ára og þá þótti mér tíminn líka óvæginn og frekur. Meinið var þó annað, nefnilega hvað hann leið löturhægt, sérstaklega í desember. Svona næstum því eins og hann væri að hæðast að mér. Og þegar jólin voru rétt handan við hornið hætti hann að hæðast og byrjaði að refsa. Í hvert skipti sem hugurinn sveif að gjafahrúgunni undir trénu á aðfangadagskvöld virtist tíminn taka eitt skref aftur á bak. En jólin komu alltaf að lokum og eftir því sem árin urðu fleiri varð tíminn samvinnuþýðari. Þangað til, fyrir ekkert svo löngu, að hann byrjaði að taka fram úr mér. Eftir 15 ár verð ég 38 ára og áður en ég veit af verður tíminn búinn að fleyta mér lóðbeint inn í aftansöng á aðfangadagskvöld árið 2031 og ég er í miðju þriðja erindi á „Í dag er glatt í döprum hjörtum“. Og kannski held ég í höndina á sætum manni og leiðin liggur heim að halda jól með börnunum okkar. Að útkljá loksins kunnuglega baráttu þeirra við tímann. Nú ætla ég hins vegar að snúa mér að jólunum sem standa yfir akkúrat núna. Um þessar mundir, þegar fortíð og framtíð hafa tilhneigingu til að rekast harkalega á, er nefnilega kjörið að bregða hreinlega fæti fyrir tímann og stinga sér á bólakaf ofan í augnablikið. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristín Ólafsdóttir Mest lesið Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun
Þessi misserin koma þau svolítið aftan að manni, jólin. Maður man eftir því að hafa farið að sofa einhvern tímann í ágúst og svo hrekkur maður til meðvitundar í miðju jólaboði með laufabrauð í munnvikinu og bölvar miskunnarlausum framgangi tímans. Fyrir 15 árum var ég 8 ára og þá þótti mér tíminn líka óvæginn og frekur. Meinið var þó annað, nefnilega hvað hann leið löturhægt, sérstaklega í desember. Svona næstum því eins og hann væri að hæðast að mér. Og þegar jólin voru rétt handan við hornið hætti hann að hæðast og byrjaði að refsa. Í hvert skipti sem hugurinn sveif að gjafahrúgunni undir trénu á aðfangadagskvöld virtist tíminn taka eitt skref aftur á bak. En jólin komu alltaf að lokum og eftir því sem árin urðu fleiri varð tíminn samvinnuþýðari. Þangað til, fyrir ekkert svo löngu, að hann byrjaði að taka fram úr mér. Eftir 15 ár verð ég 38 ára og áður en ég veit af verður tíminn búinn að fleyta mér lóðbeint inn í aftansöng á aðfangadagskvöld árið 2031 og ég er í miðju þriðja erindi á „Í dag er glatt í döprum hjörtum“. Og kannski held ég í höndina á sætum manni og leiðin liggur heim að halda jól með börnunum okkar. Að útkljá loksins kunnuglega baráttu þeirra við tímann. Nú ætla ég hins vegar að snúa mér að jólunum sem standa yfir akkúrat núna. Um þessar mundir, þegar fortíð og framtíð hafa tilhneigingu til að rekast harkalega á, er nefnilega kjörið að bregða hreinlega fæti fyrir tímann og stinga sér á bólakaf ofan í augnablikið. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun