Ívilnun fyrir lögmenn? Helga Vala Helgadóttir skrifar 1. maí 2017 07:00 Virðisaukaskattur á lögmannsþjónustu er 24%. Lögmenn þurfa þannig, eins og reyndar velflestir aðrir þjónustuaðilar, að leggja 24% ofan á þóknun þegar þeir rukka viðskiptavini sína. Þar er ekkert tillit tekið til þess hvort viðskiptavinir séu fjáðir eða ekki, einstaklingar eða fyrirtæki, eitt skal yfir alla ganga. Þá liggur einnig fyrir að offramboð er á lögfræðingum í dag og færri að sækja sér réttindi til að stunda lögmannsstörf. Krísa í stéttinni má segja. Ætti lögmannafélagið að beita sér fyrir því að lögmenn fái ívilnun þegar kemur að álagningu virðisaukaskatts? Veit ekki til þess að neinar greiningar hafi verið framkvæmdar þegar tekin var ákvörðun um þessa skattheimtu, né heldur að eitthvert áralangt samtal hafi átt sér stað við lögmenn og viðskiptavini þeirra. Þetta er skattur sem var ákveðinn árið 1988 á Alþingi og tók þá við af söluskatti sem verið hafði í einhverri mynd nánast frá árinu 1945. Þetta hækkar auðvitað reikninginn hjá þeim sem eiga í viðskiptum og gerir lögmönnum erfiðara fyrir að hækka tímagjaldið. Er því ekki upplagt að lögmenn fái félagið sitt til að hamast í stjórnvöldum og krefjast ívilnandi meðferðar fyrir stéttina í ljósi ofangreinds? Það er ólíklegt að einhverjum þætti það eðlilegt. 24% álagning á þóknun er vissulega íþyngjandi en gætum við með einhverjum hætti réttlætt það að taka eina starfsgrein út fyrir sviga þegar kemur að slíkri álagningu virðisaukaskatts? Ég leyfi mér að efast um að slíkt hlyti hljómgrunn. Hvers vegna ætti það þá að gilda um aðra starfsgrein sem þessi misserin er í miklum blóma? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Helga Vala Helgadóttir Mest lesið Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson Skoðun
Virðisaukaskattur á lögmannsþjónustu er 24%. Lögmenn þurfa þannig, eins og reyndar velflestir aðrir þjónustuaðilar, að leggja 24% ofan á þóknun þegar þeir rukka viðskiptavini sína. Þar er ekkert tillit tekið til þess hvort viðskiptavinir séu fjáðir eða ekki, einstaklingar eða fyrirtæki, eitt skal yfir alla ganga. Þá liggur einnig fyrir að offramboð er á lögfræðingum í dag og færri að sækja sér réttindi til að stunda lögmannsstörf. Krísa í stéttinni má segja. Ætti lögmannafélagið að beita sér fyrir því að lögmenn fái ívilnun þegar kemur að álagningu virðisaukaskatts? Veit ekki til þess að neinar greiningar hafi verið framkvæmdar þegar tekin var ákvörðun um þessa skattheimtu, né heldur að eitthvert áralangt samtal hafi átt sér stað við lögmenn og viðskiptavini þeirra. Þetta er skattur sem var ákveðinn árið 1988 á Alþingi og tók þá við af söluskatti sem verið hafði í einhverri mynd nánast frá árinu 1945. Þetta hækkar auðvitað reikninginn hjá þeim sem eiga í viðskiptum og gerir lögmönnum erfiðara fyrir að hækka tímagjaldið. Er því ekki upplagt að lögmenn fái félagið sitt til að hamast í stjórnvöldum og krefjast ívilnandi meðferðar fyrir stéttina í ljósi ofangreinds? Það er ólíklegt að einhverjum þætti það eðlilegt. 24% álagning á þóknun er vissulega íþyngjandi en gætum við með einhverjum hætti réttlætt það að taka eina starfsgrein út fyrir sviga þegar kemur að slíkri álagningu virðisaukaskatts? Ég leyfi mér að efast um að slíkt hlyti hljómgrunn. Hvers vegna ætti það þá að gilda um aðra starfsgrein sem þessi misserin er í miklum blóma?
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun