Ábyrgðarleysi Þorbjörn Þórðarson skrifar 18. september 2017 07:00 Á meðan vantraust á stjórnmálunum á Íslandi er jafn mikið og raun ber vitni er pólitískt burðarþol gagnvart hneykslismálum lítið. Það var í þessu andrúmslofti vantraustsins sem forystufólk Bjartrar framtíðar sá sæng sína upp reidda og sleit ríkisstjórnarsamstarfinu. Það getur ekki verið að samstarfið hafi staðið traustum fótum ef sú ástæða sem gefin hefur verið fyrir stjórnarslitunum er sönn. Fyrir þá sem hafa skoðað málið ofan í kjölinn og kynnt sér skýringar forsætisráðherra er erfitt að velkjast í vafa um að það hafi verið áfall fyrir hann að komast að því að faðir hans hafi veitt dæmdum kynferðisbrotamanni umsögn til að öðlast uppreist æru. Hér var um að ræða upplýsingar sem forsætisráðherra virðist hafa fengið óvænt í óspurðum fréttum. Það voru mistök hjá forsætisráðherra að greina ekki frá málinu í ríkisstjórn strax í sumar. Það breytir því hins vegar ekki að ákvörðun Bjartrar framtíðar um stjórnarslit einkennist af óðagoti. Sérstaklega í ljósi þess að lögð hafa verið drög að vinnu til að breyta úreltum lagaákvæðum um uppreist æru. Fyrir Bjarta framtíð verður trúnaðarbrestur hjá forsætisráðherra gagnvart meðráðherrum vegna meðmæla sem pabbi hans skrifaði undir (vegna máls sem var ekki á borði ríkisstjórnarinnar á neinum tímapunkti) fyrir kynferðisbrotamann sem er málkunnugur pabbanum. Forsætisráðherra braut trúnað því skylt mál, ekki þetta tiltekna mál þegar hér var komið sögu, hafði samtímis verið í fjölmiðlum. Björt framtíð lætur ríkisstjórnarsamstarfið steyta á skeri á þessum forsendum og slítur því í flýti með rafrænni kosningu án þess að hafa heyrt skýringar forsætisráðherra. Það verður að teljast ábyrgðarleysi hjá forystumönnum Bjartrar framtíðar. Sama hvernig á málin er litið. Er nema furða að reyndir fréttamenn treysti sér ekki til þess að útskýra það sem er að gerast í íslenskum stjórnmálum fyrir erlendum kollegum? Það er ekki hlaupið að því að setja þennan sirkus í vitrænt samhengi. Því fylgir ábyrgð að starfa í stjórnmálaflokkum og enn ríkari ábyrgð fylgir því að gefa kost á sér til þings og starfa þar sem kjörinn fulltrúi í umboði þjóðarinnar. Minna en ellefu mánuðir eru frá síðustu alþingiskosningum og nú stefnir í að kosið verði í þriðja sinn til þings á fjórum árum. Leita þarf til vanþróaðra ríkja sem búa við óstöðugt stjórnarfar til að finna eitthvað sambærilegt. Kosningar eiga ekki að vera léttvægt fyrirbæri í lýðræðisríkjum. Stjórnmálaumræðan á Íslandi er í grunnum farvegi. Það eru engin átök um hugmyndastefnur heldur er hin pólitíska umræða einhvers konar refskák hneykslismála þar sem minnihlutinn á internetinu hefur tekið völdin. Smáflokkar eins og Björt framtíð og Viðreisn verða aldrei langlífir í stjórnmálum ef þeir ætla að láta vindátt í netheimum eða þjóðmálaumræðu dagsins hrikta í stoðum sínum. Ef stjórnmálaflokkar leyfa innviðum sínum að mótast alfarið af háværum samkundum internetsins dæma þeir sig til áhrifaleysis.Leiðarinn birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Skoðun Þorbjörn Þórðarson Mest lesið Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon Skoðun Samþjöppunin hefur ekkert að gera með veiðigjöldin Sigurjón Þórðarson Skoðun Óásættanleg málsmeðferð Linda Íris Emilsdóttir,Katrín Oddsdóttir Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson Skoðun
Á meðan vantraust á stjórnmálunum á Íslandi er jafn mikið og raun ber vitni er pólitískt burðarþol gagnvart hneykslismálum lítið. Það var í þessu andrúmslofti vantraustsins sem forystufólk Bjartrar framtíðar sá sæng sína upp reidda og sleit ríkisstjórnarsamstarfinu. Það getur ekki verið að samstarfið hafi staðið traustum fótum ef sú ástæða sem gefin hefur verið fyrir stjórnarslitunum er sönn. Fyrir þá sem hafa skoðað málið ofan í kjölinn og kynnt sér skýringar forsætisráðherra er erfitt að velkjast í vafa um að það hafi verið áfall fyrir hann að komast að því að faðir hans hafi veitt dæmdum kynferðisbrotamanni umsögn til að öðlast uppreist æru. Hér var um að ræða upplýsingar sem forsætisráðherra virðist hafa fengið óvænt í óspurðum fréttum. Það voru mistök hjá forsætisráðherra að greina ekki frá málinu í ríkisstjórn strax í sumar. Það breytir því hins vegar ekki að ákvörðun Bjartrar framtíðar um stjórnarslit einkennist af óðagoti. Sérstaklega í ljósi þess að lögð hafa verið drög að vinnu til að breyta úreltum lagaákvæðum um uppreist æru. Fyrir Bjarta framtíð verður trúnaðarbrestur hjá forsætisráðherra gagnvart meðráðherrum vegna meðmæla sem pabbi hans skrifaði undir (vegna máls sem var ekki á borði ríkisstjórnarinnar á neinum tímapunkti) fyrir kynferðisbrotamann sem er málkunnugur pabbanum. Forsætisráðherra braut trúnað því skylt mál, ekki þetta tiltekna mál þegar hér var komið sögu, hafði samtímis verið í fjölmiðlum. Björt framtíð lætur ríkisstjórnarsamstarfið steyta á skeri á þessum forsendum og slítur því í flýti með rafrænni kosningu án þess að hafa heyrt skýringar forsætisráðherra. Það verður að teljast ábyrgðarleysi hjá forystumönnum Bjartrar framtíðar. Sama hvernig á málin er litið. Er nema furða að reyndir fréttamenn treysti sér ekki til þess að útskýra það sem er að gerast í íslenskum stjórnmálum fyrir erlendum kollegum? Það er ekki hlaupið að því að setja þennan sirkus í vitrænt samhengi. Því fylgir ábyrgð að starfa í stjórnmálaflokkum og enn ríkari ábyrgð fylgir því að gefa kost á sér til þings og starfa þar sem kjörinn fulltrúi í umboði þjóðarinnar. Minna en ellefu mánuðir eru frá síðustu alþingiskosningum og nú stefnir í að kosið verði í þriðja sinn til þings á fjórum árum. Leita þarf til vanþróaðra ríkja sem búa við óstöðugt stjórnarfar til að finna eitthvað sambærilegt. Kosningar eiga ekki að vera léttvægt fyrirbæri í lýðræðisríkjum. Stjórnmálaumræðan á Íslandi er í grunnum farvegi. Það eru engin átök um hugmyndastefnur heldur er hin pólitíska umræða einhvers konar refskák hneykslismála þar sem minnihlutinn á internetinu hefur tekið völdin. Smáflokkar eins og Björt framtíð og Viðreisn verða aldrei langlífir í stjórnmálum ef þeir ætla að láta vindátt í netheimum eða þjóðmálaumræðu dagsins hrikta í stoðum sínum. Ef stjórnmálaflokkar leyfa innviðum sínum að mótast alfarið af háværum samkundum internetsins dæma þeir sig til áhrifaleysis.Leiðarinn birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon Skoðun
Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon Skoðun