Friðarjól María Bjarnadóttir skrifar 22. desember 2017 07:00 Mér finnst óskin um frið og farsæld sú allra fallegasta. Ég reyni að hafa hana með á þeim jólakortum sem þó tekst að senda af heimilinu og sendi hana af heilum hug. Ég vildi óska þess að við ættum öll frið; bæði í hjartanu og gagnvart öðru fólki, aðstæðum og reynslu okkar. Það væri líka óskandi að ósk um alheimsfrið væri ekki álitin óraunhæf vænting fegurðardrottninga, heldur markmið sem þjóðir heims gætu sameinast um. Þó að það hafi oft reynt á íslenska þjóð höfum við ekki staðið í stríði og átökum með sama hætti og mörg önnur ríki. Okkar borgarastyrjaldir voru háðar á tíma fornsagna og þrátt fyrir vasklega framgöngu Landhelgisgæslunnar gegn breskum veiðiþjófum verður Þorskastríðið seint talið með helstu hernaðarátökum heimssögunnar. Herleysið hér gerir það að verkum að það hangir ekki yfir íslensku samfélagi ótti um að unga fólkið verði sent í átök til að drepa og hugsanlega deyja fyrir málstað sem það tengir missterkt við. Það gerir það líka að verkum að okkar sameiginlegu sjóðir fara ekki í að byggja upp kerfi og innviði sem mótast af hernaði og átökum. Friður er undirstaða hagsældar. Þó svo að stjórnvöld taki þátt í að fjármagna starfsemi NATO, hefur það allt önnur áhrif á samfélagsgerðina en að reka her. Friðurinn hér er þó hvorki lögmál né ótakmörkuð náttúruauðlind. Hann er brothættur og það þarf að gæta hans. Í þeim efnum er, eins og með svo margt annað, oft gott að byrja hjá sjálfum sér. Ég tek því undir með Pálma Gunnarssyni, óska illsku og hatri burt og vona innilega að það sé inn með gleði og frið hjá okkur öllum. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu María Bjarnadóttir Mest lesið Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun
Mér finnst óskin um frið og farsæld sú allra fallegasta. Ég reyni að hafa hana með á þeim jólakortum sem þó tekst að senda af heimilinu og sendi hana af heilum hug. Ég vildi óska þess að við ættum öll frið; bæði í hjartanu og gagnvart öðru fólki, aðstæðum og reynslu okkar. Það væri líka óskandi að ósk um alheimsfrið væri ekki álitin óraunhæf vænting fegurðardrottninga, heldur markmið sem þjóðir heims gætu sameinast um. Þó að það hafi oft reynt á íslenska þjóð höfum við ekki staðið í stríði og átökum með sama hætti og mörg önnur ríki. Okkar borgarastyrjaldir voru háðar á tíma fornsagna og þrátt fyrir vasklega framgöngu Landhelgisgæslunnar gegn breskum veiðiþjófum verður Þorskastríðið seint talið með helstu hernaðarátökum heimssögunnar. Herleysið hér gerir það að verkum að það hangir ekki yfir íslensku samfélagi ótti um að unga fólkið verði sent í átök til að drepa og hugsanlega deyja fyrir málstað sem það tengir missterkt við. Það gerir það líka að verkum að okkar sameiginlegu sjóðir fara ekki í að byggja upp kerfi og innviði sem mótast af hernaði og átökum. Friður er undirstaða hagsældar. Þó svo að stjórnvöld taki þátt í að fjármagna starfsemi NATO, hefur það allt önnur áhrif á samfélagsgerðina en að reka her. Friðurinn hér er þó hvorki lögmál né ótakmörkuð náttúruauðlind. Hann er brothættur og það þarf að gæta hans. Í þeim efnum er, eins og með svo margt annað, oft gott að byrja hjá sjálfum sér. Ég tek því undir með Pálma Gunnarssyni, óska illsku og hatri burt og vona innilega að það sé inn með gleði og frið hjá okkur öllum. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun