Í Árneshreppi bjuggu yfir fimmhundruð manns fyrir miðja síðustu öld. Þar hafa heilu þorpin farið í eyði og nú standa íbúar frammi fyrir þeirri ógn að allur hreppurinn hljóti sömu örlög.

„Hún getur hjálpað því. Það hefði verið betra að fá hana fyrr. En hún er alveg lykilatriði fyrir Vestfirðinga,“ svarar Pétur.
„Svo teljum við að þetta myndi kalla á betri samgöngur,“ segir Eva Sigurbjörnsdóttir oddviti.

„Hvalárvirkjun gerir ekkert hér fyrir heilsárbúsetu,“ segir eiginmaðurinn Ingólfur Benediktsson.
„Almennt séð er ég ekki hlynnt þessari virkjun af því að ég held að hún styðji ekki við byggðina,“ segir Elín Agla Briem, þjóðmenningarbóndi og hafnarstjóri Árneshrepps.

„Það má aldrei gera neitt fyrir Vestfirði. Það má ekki virkja, það má ekki leggja veg, það má ekki gera neitt sem skapar atvinnu. Þá verður þetta vitlausa lið fyrir sunnan snarruglað,“ segir Pétur.

Þetta er bara rosastórt prinsippmál. Þessu rugli þarf að eyða,“ segir Guðlaugur Ágústsson, bóndi á Steinstúni.
„Það er eins og það séu einhver öfl í samfélaginu sem vilja bara ekkert með þetta hafa hérna. Þetta eigi bara að fara í eyði,“ segir Ásbjörn Þorgilsson, staðarhaldari í Djúpavík.
„Við erum bara að framfylgja því sem rammaáætlun taldi upp og þingheimur samþykkti,“ segir Júlía Fossdal, bóndi á Melum.

„Það taldi ekkert mál að koma með 750 störf. Þeir ætluðu að gera það fyrir austan, koma með 750 störf, ef það yrði hætt við Kárahnjúka.
Það hefur ekki komið eitt einasta starf á vegum þessara manna. Þetta er tómt helvítis blaður. Ekkert einasta starf. Þeir koma ekki með neitt,“ segir Pétur.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2: