Ætla þeir nú gegn eigin hugmyndum?
Umræður um fjölmiðlamálin sl. fimmtudag á Alþingi hafa leitt í ljós ótrúlega stöðu stjórnarandstöðunnar. Sérstaklega þingmanna Vinstri grænna. Það er ljóst mál að hið nýja frumvarp ríkisstjórnarinnar sem nú er til meðferðar í þinginu er algjörlega í samræmi við málflutning Vinstri grænna og að hluta til Frjálslyndra. Samt sem áður rjúka þeir upp til handa og fóta og boða hörku andstöðu við málið. Því blasir við að málaflutningur þeirra styðst ekki við efnislega andstöðu. Það er eitthvað allt annað sem veldur afstöðu þeirra hér og nú.
Þeir lögðu þetta sjálfir til. Það var stjórnarandstaðan sem kepptist við það að krefjast þess að fjölmiðlalöggjöfin yrði numin úr gildi og hafist yrði handa við nýja lagasetningu. Þetta kom meðal annars fram í fréttum Bylgjunnar á miðvikudaginn í síðustu viku. Þremur fjórum dögum áður en ríkisstjórnin lagði það til. Vakti ég meðal annars athygli á þessu í ræðu minni á Alþingi miðvikudaginn 7. júlí sl. Þar vitnaði ég í frétt Bylgjunnar þar sem sagði meðal annars: "Sá möguleiki er fyrir hendi að ríkisstjórnin afturkalli fjölmiðlalögin, og geri þannig þjóðaratkvæðagreiðslu óþarfa. Stjórnarandstaðan segir að ef svo fari, sé hún reiðubúin til samstarfs um að semja nýtt frumvarp". Og í frekari frásögn Bylgjunnar af þessu máli er enn vikið að þeim möguleika að fella burtu löggjöfina og hefjast handa við nýja lagasmíð - sem myndi þar með gera þjóðaratkvæðagreiðslu óþarfa. Vitnar útvarpsstöðin í Ögmund Jónasson, þingflokksformann Vinstri grænna, með eftirfarandi hætti: "Ögmundur Jónasson, þingflokksformaður Vinstri grænna, segir að stjórnarandstaðan myndi fagna því. Þetta yrði til þess að kveða niður illvígar deilur í þjóðfélaginu auk þess sem góðri niðurstöðu væri náð í málinu. Eina vitið sé því að draga lögin til baka og nema þau úr gildi. Þá þyrfti að setjast yfir málið frá grunni og semja nýja löggjöf. "
Þetta er nákvæmlega það sem verið er að gera. Lagt er fram frumvarp um afnám gildandi laga og um leið samin ný löggjöf. Slíkt mál er nú í höndum Alþingis. Það er Alþingi sem nú situr yfir málinu til þess að semja nýja löggjöf.
Til upprifjunar má líka minna á grein Sigurðar Líndal, fyrrv. lagaprófessors, hér í þessu blaði, þann 2. júní sl. en hann hefur verið mjög kallaður til vitnis í þessari miklu umræðu um fjölmiðlalöggjöfina. Þar hvetur hann eindregið til þess að lögin séu afnumin og færir fyrir því afar athyglisverð rök. Stóryrðin sem stjórnarandstæðingar hafa nú um frumvarp ríkisstjórnarinnar eru því augljóslega bein árás prófessorinn.
Það vakti líka athygli í þinginu sl. fimmtudag, að Steingrímur J. Sigfússon, formaður Vinstri grænna, kaus þögnina - aldrei þessu vant - þegar þingmenn Sjálfstæðisflokksins, þau Sigurður Kári Kristjánsson og Ásta Möller, rifjuðu upp ummæli hans úr umræðum í Alþingi fyrr í vor. Það er ástæða til þess að endurbirta ummælin orðrétt og í heild, svo lesendur sjái skoðanir formanns Vinstri grænna, a.m.k. eins og þær birtust okkur úr ræðustóli Alþingis þann 3. maí sl: "Þarna er spurning um hvort setja mætti þak sem miðaðist við tiltölulega lága prósentu, hvort það væri ekki sanngjarnara og raunhæfara. Hið sama gildir um að fyrirtæki eða fyrirtækjasamsteypa sem tengist starfsemi á sviði ljósvakamiðla megi ekki eiga eina einustu krónu í útgefanda dagblaðs. Er ástæða til þess að ganga svo langt, jafnvel með fullri virðingu fyrir því sem var alveg gilt sjónarmið að skoða, að halda dreifðri eignaraðild? Hvað með að nota þar ákvæði laga um fjármálastofnanir, að þar séu mörkin dregin við virkan eignarhlut. Það mætti þess vegna nota sömu skilgreiningu og þar er, með leyfi forseta, þ.e. að "með virkum eignarhlut er átt við beina eða óbeina hlutdeild sem nemur 10% eða meira af eigin fé eða atkvæðisrétti eða aðra hlutdeild sem gerir kleift að hafa veruleg áhrif á stjórnun viðkomandi" fyrirtæki. Með öðrum orðum, mætti ljósvakafyrirtæki aldrei hafa veruleg áhrif á stjórnun hins fyrirtækisins, enda undir 10% þaki.
Og síðar í ræðunni segir um gildistíma leyfa ljósvakamiðlanna: "Að síðustu vil ég segja, herra forseti, um gildistökuákvæði frumvarpsins, að þau tel ég alls ekki ganga eins og þau eru úr garði gerð. Mér finnst lágmark að þegar útgefin útvarpsleyfi haldi gildi sínu og lagaskilin séu með þeim hætti að menn hafi hið minnsta tveggja til þriggja ára aðlögunartíma óháð þeim leyfum sem þeir hafa í höndunum en til viðbótar gildi öll þegar útgefin útvarpsleyfi þar til þau renna úr gildi og þarf að endurnýja þau, þá á grundvelli hinna nýju reglna".
Þetta er einkar athyglisvert vegna þess að hið nýja frumvarp ríkisstjórnarflokkanna gefur markaðsráðandi fyrirtækjum færi á að eiga 10 prósent í ljósvakamiðlum og einnig að gildistaka laganna verði fyrst á haustmánuðum 2007. Það er heldur rýmri tími en formaður VG lagði í raun til, er hann vakti athygli á að gildistími útvarpsleyfa Stöðvar 2 sé fram í ágúst 2007.
Það er því alveg ljóst að sé frumvarpið borið saman við málflutning þessara tveggja forystumanna Vinstri grænna þá er ómögulegt annað en að álykta að þeir séu því sammála. Andstaða þeirra við hið nýja stjórnarfrumvarp um fjölmiðla er því ekki af efnislegum ástæðum, heldur einhverjum öðrum óútskýrðum annarlegum orsökum, sem sætir mikilli undrun.
Skoðun

Barnaræninginn Pútín
Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar

Um þjóð og ríki
Gauti Kristmannsson skrifar

Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins
Helga Vala Helgadóttir skrifar

Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi
Ingólfur Ásgeirsson skrifar

Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ?
Ólafur Ívar Jónsson skrifar

Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista
Kristinn Karl Brynjarsson skrifar

Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind
Jón Daníelsson skrifar

Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi?
Björn Ólafsson skrifar

Hægri sósíalismi
Jón Ingi Hákonarson skrifar

5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki!
Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar

Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu
Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar

Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá
Viðar Hreinsson skrifar

Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu
Helen Ólafsdóttir skrifar

Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir
Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar

Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma
Þórður Snær Júlíusson skrifar

Þingmenn auðvaldsins
Karl Héðinn Kristjánsson skrifar

Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum
Elliði Vignisson skrifar

Verðugur bandamaður?
Steinar Harðarson skrifar

Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn
Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar

Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst?
Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar

Rán um hábjartan dag
Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar

Af hverju er verðbólga ennþá svona há?
Ólafur Margeirsson skrifar

Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu
Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar

Uppbygging hjúkrunarheimila
Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar

Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar

Með skynsemina að vopni
Anton Guðmundsson skrifar

Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna?
Grímur Atlason skrifar

Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar
Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar

80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish
Jón Kaldal skrifar