Leiðinlegast að bíða í biðröð
Sóley og Unnur Konráðsdætur eru átta ára tvíburar sem ganga í 3. bekk Laugarnesskóla í vetur. Kannski væri nær að segja hjóla því þær segjast ætla að nota hjólin sem farartæki í skólann. Eina stóra umferðargötu þurfa þær að fara yfir, Sundlaugarveginn, en eru svo heppnar að þar eru gönguljós svo þær geta stöðvað bílana og komist yfir. Þær hlakka til að byrja í skólanum en vita ekki alveg hvenær hann verður settur þar sem endurbætur standa yfir á húsnæðinu. "Það er verið að stækka skólann okkar og setja í hann eldhús. Við fáum örugglega að baka þar og þá getum hætt að baka í skólastofunni," segja þær og síðan kemur hin fjörlegasta frásögn af bökunardegi í þrengslum skólastofunnar þar sem sá heppnasti fékk yfir sig fulla skál af súkkulaðikökudeigi og sleikti að sjálfsögðu út um. Þegar kemur að því að velja skemmtilegustu námsgreinina er úr vöndu að ráða. "Ég held það sé samfélagsfræðin þar sem við lærum um hnöttinn, líkamann og risaeðlurnar," segir Unnur. Nú eru þær spurðar hvað sé leiðinlegast við skólann og í fyrstu segja þær að ekkert sé leiðinlegt. Svo tínist smávegis til. "Leiðinlegast er þegar maður þarf að standa í langri biðröð með verkefni til kennarans og frímínúturnar eru alveg að byrja," segir Unnur. "Já, og að þurfa að fara út í frímínútum þó að það sé hagl og snjór og rok og bylur og demba," bætir Sóley við. "En við lifum það samt af," segja þær svo hlæjandi.
