Á Hannesar- eða Halldórsvaktinni 29. október 2004 00:01 Heill og sæll, Egill. Ég var dálítið undrandi á grein þinni á Vísi núna í vikunni. Mér finnst þú til dæmis gera meira úr þeim sem þú segir að séu á “hannesarvaktinni” en rétt er. Sjálfur hef ég aldrei sagt orð um eða við HHG fyrr en ég fékk það leiða verkefni að skrifa ritdóm um Halldór. Þegar það rann upp fyrir mér ljós hvað maðurinn hafði gert í þessu verki sínu stóð ég frammi fyrir samviskuspurningu; átti ég að segja frá verkinu eins og það er, eða átti ég að humma það einhvern veginn fram af mér? Ég veit ekki hvort þér finnst heiðarlegra, en það var ekki auðveld ákvörðun. Niðurstöðu mína geturðu lesið á vef RÚV. Ég átti ekki von á þeim hamagangi sem í kjölfarið fylgdi og kærði mig ekkert um hann; þú getur spurt kollega þína á sjónvarpi, útvarpi og blöðum hvort ég hafi ekki beðist undan viðtölum, en það var stíft leitað eftir þeim. Ég skrifaði síðan eina grein í Moggann eftir að HHG birti hrein ósannindi í greinargerð sinni og henni til staðfestingar birti ég tvo dálka úr Innansveitarkroniku og bók HHG í Lesbókinni. Ég lenti síðan í smávegis orðaskaki við Gísla Gunnarsson á Kistunni og HHG blandaði sér í það og reyndi aftur að skrökva upp einhverri samsæriskenningu. Eftir það hef ég ekkert sagt um þetta mál fyrr en á mánudag sl. Ég býst við að þú hafir ekki skrifað mikið minna um þetta en ég. Við getum líka skoðað hina alræmdu Helgu Kress. Mér vitanlega skrifaði hún eina grein í Lesbók Moggans og síðan hefur birst ein grein í tímaritinu Sögu. Vissulega vann hún upp samanburðarskýrslu um vinnubrögð Hannesar, en hún hefur ekki verið birt opinberlega þótt fjölsk. HKL hafi sent hana fjölmiðlum. Skoðum síðan manninn á halldórsvaktinni. Hann birti eins og ég sagði frá grein árið 1986 um haugalygar nóbelshöfundarins. Síðan fátt uns hann vaknar eins og af blundi við útkomu Höfundar Íslands; því það var grein HHG (Mbl. 16. des. 2001) en ekki póstmódernu andvarpararnir í Víðsjá sem settu allan þann gauragang af stað. Það er svona grein sem þykist vera um eitt, bók Hallgríms Helgasonar, en er aðeins um annað, vonda kommann HKL. Önnur grein, Kiljan á öld öfganna (Mbl. 20.1. 2002) fylgdi í kjölfarið og HHG flutti síðan fyrirlesturinn Myrkur heimsins á Laxnessþingi (21. apr. 2002) með mynd af fjöldagröf eins og frægt varð; það hefur reyndar ekki enn sannast á HKL að hann hafi tekið þátt í fjöldamorðunum í Katyn-skógi, jafnvel þótt hann hafi verið kommi. Hann ákvað síðan tveim dögum síðar, “þegar Halldór Kiljan Laxness hefði orðið aldar gamall” (Halldór bls. 619), að skrifa ævisögu Laxness og við þekkjum eftirleikinn auðvitað; bréfamálið alræmda, en tíminn var samt of knappur fyrir 600 síður og hann greip til ráða sem eru bæði ólögleg og siðlaus. Þetta er aðalatriðið í gagnrýni minni og hefur alltaf verið. Mér þætti einmitt gott að vita skoðun þína á því hvort þú teljir það í lagi að taka lögverndaðar eignir annarra manna og gera að sínum; hvort þú teljir það í lagi að hin lögverndaði sæmdarréttur höfundarréttarhafa, sem bannar breytingar á texta þeirra, sé hreinlega brotinn með slíkum hætti sem augljóst er í bókinni Halldór? HHG hefur oft talið sig vera fórnarlamb ritskoðara (þetta mátti sjá á vefsíðu hans áður sem hann hefur nú ritskoðað sjálfur) og verður samt að segjast að hann er sá maður ritskoðaður sem mér hefur sýnst birta meira en nokkur annar. Lítum á nokkur dæmi. Eftir gagnrýnina sem fram kom á Halldór birti hann svokallaða greinargerð sína á blaðamannafundi (8.1. 2004). Þessi greinargerð var birt í heild í opnu í Mogganum daginn eftir og á vef hans. Það voru snögg viðbrögð miðað við þau sem Mogginn sýndi þegar gagnrýnin kom fram frá mér og Páli Baldvini á Stöð 2 fyrir jól (22.12. 2003), en þá þagði blaðið þunnu hljóði uns greinin hennar Helgu Kress birtist (27. 12. 2003). Blaðið hafði að vísu birt heilt Reykjavíkurbréf sunnudaginn áður en við birtum gagnrýnina (sem var án nokkurs samráðs þótt HHG haldi öðru fram) þar sem sagt var efnislega að ekki mætti dæma bók HHG út frá pólitískum forsendum. Vísast hefur ritstjórn blaðsins trúað þá að það væri bara pólitísk gagnrýni í vændum og ekki vitað að um hreint afbrot var að ræða. Ég geri ráð fyrir að hún hafi þá vitað af væntanlegri grein Helgu Kress. Hannes fékk á sig vissulega haug af andróðri upp úr þessu, kannski uppsafnaðan og stundum ósanngjarnan, en hann lét aldrei á sér standa að toppa það með dylgjum og ósannindum. Síðan át fjöldi manna upp eftir honum greinargerðina í mörgum miðlum og voru frjálshyggjudrengir, lagaprófessor, aðstoðarmenn, þingmaður og ráðherra þar á meðal. Hannesarvaktin var vel virk á þeim tíma, en það var önnur vakt en þú hefur verið að tala um. Og reyndar er það HHG sjálfur sem hefur síðan staðið á blessaðri hannesarvaktinni eða öllu heldur helguvaktinni (auk halldórsvaktarinnar) með því að skrifa dylgjur um Helgu Kress í hverri greininni á fætur annarri; hann hefur verið sískrifandi um þetta, maðurinn ritskoðaði, og ekki hefur hann þurft að bíða eftir birtingu. Síðan virðist vera sem að hann sé að missa af lestinni með annað bindið sitt af ævisögunni, kannski af því að hann þarf að skrifa meira sjálfur núna, og hann veit að “keppinauturinn”, Halldór Guðmundsson, er að klára sitt verk. Þá reynir hann að “skúbba” með tveimur “ekki fréttum” um Halldór Laxness: að sænska akademían hafi ekki verið sammála frá upphafi um verðlaunaveitinguna og að Atómstöðin styðjist við tékkneska skáldsögu; til að krydda þetta bætir hann svo við að tilteknar sögupersónur Atómstöðvarinnar séu byggðar á Ólafi Thors og fleirum. Vissulega er það umræðupunktur að sumir í akademíunni sænsku hafi verið á móti því að veita Laxness verðlaunin, en er það slík stórfrétt að birta þurfi heila opnugrein í miðju Moggans? Flestum öðrum hefði verið vísað á Lesbókina, held ég. Við þetta er aðeins greinunum um Höfund Íslands og Kiljan á öld öfganna saman að jafna og voru þær um hluti sem ræddir höfðu verið áður, þar á meðal af Laxness sjálfum. HHG var ekki búinn í þessari viku og hélt síðan á Félagsvísindaþing, ekki Hugvísindaþing eins og þig minnti, sem er eðlilegt því það var haldið sömu helgi í Háskólanum. Fjórar af stærstu deildum Háskólans voru þannig með þing þessa helgi og voru á annað hundrað fræðimenn að halda erindi í málstofum sem margar voru mjög athyglisverðar. Þú hefur kannski ekki tekið eftir því, en hvorki ég né Helga Kress vorum með erindi á hannesarvaktinni. Hins vegar var HHG með Atómstöðvarerindi sitt í málstofu félagsvísindamanna sem bar hið fyndna nafn Kjörþokki og málefni. Bókmenntafræðerindið var a.m.k. málefnalega út úr kú á þessum stað, þó ekki væri annað. Það kom hins vegar í öllum fjölmiðlum aðeins ein frétt af þessum þingum báðum, ásamt með viðtölum við HHG, að Halldór Laxness hefði stuðst við tékkneska sögu við samningu Atómstöðvarinnar. Flestir hafa nú séð í gegnum ámáttlegar tilraunir HHG að gera verknað sinn jafngildan því sem HKL gerði í sögum sínum, en ég sé ekki betur en að þú trúir honum. Það er mikill munur á því sem HKL og HHG gerðu og einnig á því hvort um er að ræða listræna úrvinnslu fyrirmynda eða hreina textatöku til endursölu. Fyrirmyndir nota allir, en menn skrifa sinn eigin texta fyrir því. Mér finnst einnig að fleiri mættu velta fyrir sér hvaða hvatir liggja að baki gríðarlegum áhuga HHG á Halldóri Laxness, sem einkum virðist eiga rætur sínar að rekja til útkomu Höfundar Íslands. Trúir þú því virkilega að það sé fræðilegur áhugi? Það er ekkert að því að ræða kommúnisma HKL og fylgispekt hans við Stalín á fjórða áratugnum og ég minnist þess t.d. að Pétur Gunnarsson rithöfundur flutti um það mjög öflugt erindi í RÚV fyrir mörgum árum (sennilega 1992). En það erindi var gert af fræðilegum hvötum en ekki pólitískum og fyrir fræðimenn er það grundvallarmunur. Það gildir auðvitað einu hverjar hvatir manna eru fyrir skrifum sínum þegar þeir vilja tjá skoðanir sínar, en þeir eiga þá að birta þær sem slíkar, en ekki undir einhverju öðru yfirskini fræðimennsku og stórasannleiks. Með bestu kveðju, Gauti Kristmannsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Silfur Egils Silfur-Bréf Gauti Kristmannsson Mest lesið Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland Skoðun Skoðun Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Fréttir af baggavélum og lömbum Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fíllinn á teikniborði Landsvirkjunar Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tími til að staldra við Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Hvar er fyrirsjáanleikinn, forsætisráðherra? Monika Margrét Stefánsdóttir skrifar Skoðun 25 metrar í Fannborg Hákon Gunnarsson skrifar Skoðun Krossferðir - Íslamófóbía - Palestína Kristján Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Gefum heimild fyrir kyrrð og kærleik Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir skrifar Sjá meira
Heill og sæll, Egill. Ég var dálítið undrandi á grein þinni á Vísi núna í vikunni. Mér finnst þú til dæmis gera meira úr þeim sem þú segir að séu á “hannesarvaktinni” en rétt er. Sjálfur hef ég aldrei sagt orð um eða við HHG fyrr en ég fékk það leiða verkefni að skrifa ritdóm um Halldór. Þegar það rann upp fyrir mér ljós hvað maðurinn hafði gert í þessu verki sínu stóð ég frammi fyrir samviskuspurningu; átti ég að segja frá verkinu eins og það er, eða átti ég að humma það einhvern veginn fram af mér? Ég veit ekki hvort þér finnst heiðarlegra, en það var ekki auðveld ákvörðun. Niðurstöðu mína geturðu lesið á vef RÚV. Ég átti ekki von á þeim hamagangi sem í kjölfarið fylgdi og kærði mig ekkert um hann; þú getur spurt kollega þína á sjónvarpi, útvarpi og blöðum hvort ég hafi ekki beðist undan viðtölum, en það var stíft leitað eftir þeim. Ég skrifaði síðan eina grein í Moggann eftir að HHG birti hrein ósannindi í greinargerð sinni og henni til staðfestingar birti ég tvo dálka úr Innansveitarkroniku og bók HHG í Lesbókinni. Ég lenti síðan í smávegis orðaskaki við Gísla Gunnarsson á Kistunni og HHG blandaði sér í það og reyndi aftur að skrökva upp einhverri samsæriskenningu. Eftir það hef ég ekkert sagt um þetta mál fyrr en á mánudag sl. Ég býst við að þú hafir ekki skrifað mikið minna um þetta en ég. Við getum líka skoðað hina alræmdu Helgu Kress. Mér vitanlega skrifaði hún eina grein í Lesbók Moggans og síðan hefur birst ein grein í tímaritinu Sögu. Vissulega vann hún upp samanburðarskýrslu um vinnubrögð Hannesar, en hún hefur ekki verið birt opinberlega þótt fjölsk. HKL hafi sent hana fjölmiðlum. Skoðum síðan manninn á halldórsvaktinni. Hann birti eins og ég sagði frá grein árið 1986 um haugalygar nóbelshöfundarins. Síðan fátt uns hann vaknar eins og af blundi við útkomu Höfundar Íslands; því það var grein HHG (Mbl. 16. des. 2001) en ekki póstmódernu andvarpararnir í Víðsjá sem settu allan þann gauragang af stað. Það er svona grein sem þykist vera um eitt, bók Hallgríms Helgasonar, en er aðeins um annað, vonda kommann HKL. Önnur grein, Kiljan á öld öfganna (Mbl. 20.1. 2002) fylgdi í kjölfarið og HHG flutti síðan fyrirlesturinn Myrkur heimsins á Laxnessþingi (21. apr. 2002) með mynd af fjöldagröf eins og frægt varð; það hefur reyndar ekki enn sannast á HKL að hann hafi tekið þátt í fjöldamorðunum í Katyn-skógi, jafnvel þótt hann hafi verið kommi. Hann ákvað síðan tveim dögum síðar, “þegar Halldór Kiljan Laxness hefði orðið aldar gamall” (Halldór bls. 619), að skrifa ævisögu Laxness og við þekkjum eftirleikinn auðvitað; bréfamálið alræmda, en tíminn var samt of knappur fyrir 600 síður og hann greip til ráða sem eru bæði ólögleg og siðlaus. Þetta er aðalatriðið í gagnrýni minni og hefur alltaf verið. Mér þætti einmitt gott að vita skoðun þína á því hvort þú teljir það í lagi að taka lögverndaðar eignir annarra manna og gera að sínum; hvort þú teljir það í lagi að hin lögverndaði sæmdarréttur höfundarréttarhafa, sem bannar breytingar á texta þeirra, sé hreinlega brotinn með slíkum hætti sem augljóst er í bókinni Halldór? HHG hefur oft talið sig vera fórnarlamb ritskoðara (þetta mátti sjá á vefsíðu hans áður sem hann hefur nú ritskoðað sjálfur) og verður samt að segjast að hann er sá maður ritskoðaður sem mér hefur sýnst birta meira en nokkur annar. Lítum á nokkur dæmi. Eftir gagnrýnina sem fram kom á Halldór birti hann svokallaða greinargerð sína á blaðamannafundi (8.1. 2004). Þessi greinargerð var birt í heild í opnu í Mogganum daginn eftir og á vef hans. Það voru snögg viðbrögð miðað við þau sem Mogginn sýndi þegar gagnrýnin kom fram frá mér og Páli Baldvini á Stöð 2 fyrir jól (22.12. 2003), en þá þagði blaðið þunnu hljóði uns greinin hennar Helgu Kress birtist (27. 12. 2003). Blaðið hafði að vísu birt heilt Reykjavíkurbréf sunnudaginn áður en við birtum gagnrýnina (sem var án nokkurs samráðs þótt HHG haldi öðru fram) þar sem sagt var efnislega að ekki mætti dæma bók HHG út frá pólitískum forsendum. Vísast hefur ritstjórn blaðsins trúað þá að það væri bara pólitísk gagnrýni í vændum og ekki vitað að um hreint afbrot var að ræða. Ég geri ráð fyrir að hún hafi þá vitað af væntanlegri grein Helgu Kress. Hannes fékk á sig vissulega haug af andróðri upp úr þessu, kannski uppsafnaðan og stundum ósanngjarnan, en hann lét aldrei á sér standa að toppa það með dylgjum og ósannindum. Síðan át fjöldi manna upp eftir honum greinargerðina í mörgum miðlum og voru frjálshyggjudrengir, lagaprófessor, aðstoðarmenn, þingmaður og ráðherra þar á meðal. Hannesarvaktin var vel virk á þeim tíma, en það var önnur vakt en þú hefur verið að tala um. Og reyndar er það HHG sjálfur sem hefur síðan staðið á blessaðri hannesarvaktinni eða öllu heldur helguvaktinni (auk halldórsvaktarinnar) með því að skrifa dylgjur um Helgu Kress í hverri greininni á fætur annarri; hann hefur verið sískrifandi um þetta, maðurinn ritskoðaði, og ekki hefur hann þurft að bíða eftir birtingu. Síðan virðist vera sem að hann sé að missa af lestinni með annað bindið sitt af ævisögunni, kannski af því að hann þarf að skrifa meira sjálfur núna, og hann veit að “keppinauturinn”, Halldór Guðmundsson, er að klára sitt verk. Þá reynir hann að “skúbba” með tveimur “ekki fréttum” um Halldór Laxness: að sænska akademían hafi ekki verið sammála frá upphafi um verðlaunaveitinguna og að Atómstöðin styðjist við tékkneska skáldsögu; til að krydda þetta bætir hann svo við að tilteknar sögupersónur Atómstöðvarinnar séu byggðar á Ólafi Thors og fleirum. Vissulega er það umræðupunktur að sumir í akademíunni sænsku hafi verið á móti því að veita Laxness verðlaunin, en er það slík stórfrétt að birta þurfi heila opnugrein í miðju Moggans? Flestum öðrum hefði verið vísað á Lesbókina, held ég. Við þetta er aðeins greinunum um Höfund Íslands og Kiljan á öld öfganna saman að jafna og voru þær um hluti sem ræddir höfðu verið áður, þar á meðal af Laxness sjálfum. HHG var ekki búinn í þessari viku og hélt síðan á Félagsvísindaþing, ekki Hugvísindaþing eins og þig minnti, sem er eðlilegt því það var haldið sömu helgi í Háskólanum. Fjórar af stærstu deildum Háskólans voru þannig með þing þessa helgi og voru á annað hundrað fræðimenn að halda erindi í málstofum sem margar voru mjög athyglisverðar. Þú hefur kannski ekki tekið eftir því, en hvorki ég né Helga Kress vorum með erindi á hannesarvaktinni. Hins vegar var HHG með Atómstöðvarerindi sitt í málstofu félagsvísindamanna sem bar hið fyndna nafn Kjörþokki og málefni. Bókmenntafræðerindið var a.m.k. málefnalega út úr kú á þessum stað, þó ekki væri annað. Það kom hins vegar í öllum fjölmiðlum aðeins ein frétt af þessum þingum báðum, ásamt með viðtölum við HHG, að Halldór Laxness hefði stuðst við tékkneska sögu við samningu Atómstöðvarinnar. Flestir hafa nú séð í gegnum ámáttlegar tilraunir HHG að gera verknað sinn jafngildan því sem HKL gerði í sögum sínum, en ég sé ekki betur en að þú trúir honum. Það er mikill munur á því sem HKL og HHG gerðu og einnig á því hvort um er að ræða listræna úrvinnslu fyrirmynda eða hreina textatöku til endursölu. Fyrirmyndir nota allir, en menn skrifa sinn eigin texta fyrir því. Mér finnst einnig að fleiri mættu velta fyrir sér hvaða hvatir liggja að baki gríðarlegum áhuga HHG á Halldóri Laxness, sem einkum virðist eiga rætur sínar að rekja til útkomu Höfundar Íslands. Trúir þú því virkilega að það sé fræðilegur áhugi? Það er ekkert að því að ræða kommúnisma HKL og fylgispekt hans við Stalín á fjórða áratugnum og ég minnist þess t.d. að Pétur Gunnarsson rithöfundur flutti um það mjög öflugt erindi í RÚV fyrir mörgum árum (sennilega 1992). En það erindi var gert af fræðilegum hvötum en ekki pólitískum og fyrir fræðimenn er það grundvallarmunur. Það gildir auðvitað einu hverjar hvatir manna eru fyrir skrifum sínum þegar þeir vilja tjá skoðanir sínar, en þeir eiga þá að birta þær sem slíkar, en ekki undir einhverju öðru yfirskini fræðimennsku og stórasannleiks. Með bestu kveðju, Gauti Kristmannsson
Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar
Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun