Brot gegn börnum 24. ágúst 2006 08:25 Samkvæmt frétt hér í blaðinu í gær varðandi tilkynningar um brot gegn börnum virðist ekki hafa verið vanþörf á að tekið væri upp samstarf Barnaverndarstofu og Neyðarlínunnar um slík brot. Hvorki meira né minna en 600 slíkar tilkynningar berast á hverju ári, en það samsvarar því að 50 tilkynningar berist í hverjum mánuði, eða nærri því tvær á dag. Það eru að vísu dagaskipti og vikuskipti varðandi tilkynningar sem þessar, en þörfin fyrir tilkynningakerfi sem þetta er greinilega fyrir hendi, þótt sumir hafi kannski haft efasemdir um það þegar þetta samstarf var kynnt opinberlega í ársbyrjun 2004. Ef menn telja að brotið sé gegn börnum á einhvern hátt, þá geta þeir hringt í aðalnúmer Neyðarlínunnar og tilkynnt um ætlað brot. Málið er þá afgreitt þar eftir eðli þess og í flestum tilfellum er því vísað til viðkomandi barnaverndarnefndar og í 10 til 20 af hundraði tilfella er lögregla send á staðinn, ef ætla má að þörf sé fyrir afskipti hennar. Reyndar eru nokkur tilfelli á þessu ári, þar sem börnin sjálf hafa hringt í Neyðarlínuna, en annars er algengast að það sé annað hvort foreldrið. Á fyrstu fjórum mánuðum þessa árs bárust 159 tilkynningar til Neyðarlínunnar um ætluð brot gegn börnum, og þar af var í langflestum tilfellum um að ræða tilkynningar vegna vanrækslu barna. 90 þessara tilfella voru í Reykjavík, enda mannfjöldinn þar mestur, og þar er þessi þjónusta kannski best kynnt og þörfin fyrir hana mest. Í litlum samfélögum vítt og breitt um landið, þar sem allir þekkja alla ef svo má segja, koma nágrannarnir frekar til hjálpar ef eitthvað bjátar á hjá fjölskyldum, heldur en í þéttbýlinu, þar sem minni persónuleg kynni eru meðal íbúanna. Þar veigrar fólk sér kannski frekar við að hringja í Neyðarlínuna vegna brota gegn börnum. Þegar þessi starfsemi var tilkynnt var skýrt tekið fram að fyllsta trúnaðar væri gætt gagnvart öllum, og þess vegna ætti fólk ekki að hika við að tilkynna, ef það hefur grun um að brotið sé gegn börnum. Reyndar eru nokkur tilfelli á þessu ári, þar sem börnin sjálf hafa hringt í Neyðarlínuna, en annars er algengast að það sé annað hvort foreldrið. Í viðtali við starfsmann Neyðarlínunnar um þessi mál í Fréttablaðinu í gær sagði Kristján Hoffmann: „Fólk veigrar sér kannski við því að ónáða aðra að kvöldi eða nóttu, eða þá að leita að símanúmerum. Það þarf að geta látið vita um leið og atburðurinn á sér stað, en vill þó ekki kalla á lögreglu. 112 er þá valkostur sem ég trúi að fólk eigi eftir að nota sér í vaxandi mæli." Það er mikilvægt að þessi þjónusta við borgarana þróist í rétta átt, því mál af þessu tagi geta verið mjög vandmeðfarin, og mikilvægt að hæft starfsfólk veljist til að sinna þessum málum. Neyðarlínunni er því vandi á höndum, en ekki er annað vitað en þessi starfsemi hafi gengið vel, og hún á greinilega eftir að vaxa, þegar tímar líða. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Kári Jónasson Skoðanir Mest lesið Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson Skoðun
Samkvæmt frétt hér í blaðinu í gær varðandi tilkynningar um brot gegn börnum virðist ekki hafa verið vanþörf á að tekið væri upp samstarf Barnaverndarstofu og Neyðarlínunnar um slík brot. Hvorki meira né minna en 600 slíkar tilkynningar berast á hverju ári, en það samsvarar því að 50 tilkynningar berist í hverjum mánuði, eða nærri því tvær á dag. Það eru að vísu dagaskipti og vikuskipti varðandi tilkynningar sem þessar, en þörfin fyrir tilkynningakerfi sem þetta er greinilega fyrir hendi, þótt sumir hafi kannski haft efasemdir um það þegar þetta samstarf var kynnt opinberlega í ársbyrjun 2004. Ef menn telja að brotið sé gegn börnum á einhvern hátt, þá geta þeir hringt í aðalnúmer Neyðarlínunnar og tilkynnt um ætlað brot. Málið er þá afgreitt þar eftir eðli þess og í flestum tilfellum er því vísað til viðkomandi barnaverndarnefndar og í 10 til 20 af hundraði tilfella er lögregla send á staðinn, ef ætla má að þörf sé fyrir afskipti hennar. Reyndar eru nokkur tilfelli á þessu ári, þar sem börnin sjálf hafa hringt í Neyðarlínuna, en annars er algengast að það sé annað hvort foreldrið. Á fyrstu fjórum mánuðum þessa árs bárust 159 tilkynningar til Neyðarlínunnar um ætluð brot gegn börnum, og þar af var í langflestum tilfellum um að ræða tilkynningar vegna vanrækslu barna. 90 þessara tilfella voru í Reykjavík, enda mannfjöldinn þar mestur, og þar er þessi þjónusta kannski best kynnt og þörfin fyrir hana mest. Í litlum samfélögum vítt og breitt um landið, þar sem allir þekkja alla ef svo má segja, koma nágrannarnir frekar til hjálpar ef eitthvað bjátar á hjá fjölskyldum, heldur en í þéttbýlinu, þar sem minni persónuleg kynni eru meðal íbúanna. Þar veigrar fólk sér kannski frekar við að hringja í Neyðarlínuna vegna brota gegn börnum. Þegar þessi starfsemi var tilkynnt var skýrt tekið fram að fyllsta trúnaðar væri gætt gagnvart öllum, og þess vegna ætti fólk ekki að hika við að tilkynna, ef það hefur grun um að brotið sé gegn börnum. Reyndar eru nokkur tilfelli á þessu ári, þar sem börnin sjálf hafa hringt í Neyðarlínuna, en annars er algengast að það sé annað hvort foreldrið. Í viðtali við starfsmann Neyðarlínunnar um þessi mál í Fréttablaðinu í gær sagði Kristján Hoffmann: „Fólk veigrar sér kannski við því að ónáða aðra að kvöldi eða nóttu, eða þá að leita að símanúmerum. Það þarf að geta látið vita um leið og atburðurinn á sér stað, en vill þó ekki kalla á lögreglu. 112 er þá valkostur sem ég trúi að fólk eigi eftir að nota sér í vaxandi mæli." Það er mikilvægt að þessi þjónusta við borgarana þróist í rétta átt, því mál af þessu tagi geta verið mjög vandmeðfarin, og mikilvægt að hæft starfsfólk veljist til að sinna þessum málum. Neyðarlínunni er því vandi á höndum, en ekki er annað vitað en þessi starfsemi hafi gengið vel, og hún á greinilega eftir að vaxa, þegar tímar líða.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun