Raunveruleikasjónvarp reddar íslenskum landbúnaði 14. desember 2006 05:00 Öllum á óvart hefur það gerst í sænsku sjónvarpi að „raunveruleikaþáttur“ um tilhugalíf bænda hefur slegið öll vinsældamet. Þátturinn heitir „Bonde söker fru“ eða bóndi í konuleit og fjallar um fjóra einhleypa bændur sem fá til sín fjórar kátar kerlingar hver og fylgjast sjónvarpsáhorfendur spenntir með þegar þær eru leiddar undir bændurna eins og kýr til kelfingar. Þessir brosmildu piparsveinar í gúmmístígvélum tóku auðvitað kvenpeningnum fagnandi, enda tilbreyting frá selskapnum við dýrin í sveitinni. Kerlurnar kepptust við að sjarmera þá með því að ganga í húsverkin án tepruskaps; dreifðu skít, sættu sig við ropandi svín og tannlausa önd sem beit þær í fingurna, allt með bros á vör. En eftir því sem leið á seríuna fóru bændurnir blíðu að verða æ fyrirferðarmeiri á forsíðum slúðurblaðanna. Andreas játaði t.d. einum umsækjanda um starf bóndakonu ást sína, en skömmu eftir að slökkt hafði verið á myndavélunum sást hann með öðrum umsækjanda inni í Massey Ferguson dráttarvél. Konurnar slógust og grenjuðu, foreldrar þeirra urðu fyrir aðkasti í kjörbúðinni heima í Smálöndum, bóndinn gaf útskýringar á hegðun sinni á einhverri undarlegri mállýsku svo það þurfti að þýða hann á sænska tungu og samt fékk maður engan botn í hvað hann var að reyna að segja og enn slógu þættirnir öll áhorfsmet. Viku síðar blasti við: „Hneyksli í hlöðunni.“ Engin myndavél var á staðnum fyrr en næsta morgun þegar hlöðudyrnar opnuðust. Út gengu einn bóndi, tvær kerlingar, ein kind. Hvílíkt drama! Hver nennir að horfa á Nóbelsverðlaunaafhendinguna þegar maður kemst í svona menningarlegt sjónvarpsefni? Og ekki einu sinni bannað börnum! Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Annars náði sænsk sjónvarpsdagskrárgerð nýjum hæðum þegar farið var að þynnast í hópnum og Mikael bóndi fór í göngutúr með verðandi eiginkonu. Af höfðingsskap sínum bauð hann henni upp á pinnaís og svo stóðu þau á fáförnum gatnamótum. Eftir langa þögn spyr hann: „Hvernig er ísinn?“ Þegar hún loks tekur út úr sér ísinn til að svara keyrir haugsugubíllinn framhjá svo ekki heyrist mannsins mál. Bíllinn fjarlægist og við tekur einhver óbærilegasta þögn í sjónvarpssögunni. Löngu síðar gubbar hún út úr sér: „En þinn?“ Bóndi svarar að bragði: „Hann er kaldur.“ (!) Hvað á maður að gera? Manni fallast næstum hendur yfir galdri sjónvarpsins. Það hefði ekki komið á óvart þó konan hefði næst spurt: „Hvenær kemur Godot?“ En hvernig má svona prógram verða til bjargar íslenskum landbúnaði? Nú þegar íslenski bóndinn á aungvan vin og er úthrópaður sem afæta sem valdi því að matarkarfa íslenskra heimila er sú dýrasta í Evrópu og útlensk jógúrt er bara borin fram í fermingarveislum yfirstéttarbarna. En væru bændasamtökin ekki tilbúin að taka þátt í niðurfellingu verndartolla á erlendum landbúnaðarafurðum, ef þau fengju eitthvað í staðinn? Eins og sjónvarpsþátt um fengitíma íslenskra bænda? Ég sé fyrir mér samningaviðræður formanns bændasamtakanna, landbúnaðarráðherra og yfirmanns innlendrar dagskrárgerðar hjá RÚV. Bóndi: „Kemur ekki til greina. Bara íslensk mjólk fyrir Íslendinga.“ Ráðherra: „Auðvitað er íslenska mjólkin best. En það er líka íslenski bóndinn og við viljum gera hann ódauðlegan.“ Sjónvarpsmaður: „Þetta er þáttur að sænskri fyrirmynd...“ B: „En gengur íslenskt sjónvarpsefni ekki út á að gera eitthvað frumlegt og skapandi?“ Sj: „Nei, blessaður vertu. Besta íslenska sjónvarpsefnið gengur einmitt út á það að apa eftir hugmyndum sem notið hafa vinsælda erlendis. Sjáðu bara þætti eins og idol og bachelor og það var lagið.“ Rh: „Og Dallas!“ Sj: „Hmmm... Íslendingar myndu kynnast bændastéttinni, einhleypir bændur myndu finna sér maka og kæmust í slúðurblöðin, fengju kannski birtar af sér myndir í Séð og eyrt.“ Rh: „Ég kom einu sinni í Séð og heyrt. Það var falleg mynd.“ B: „En eru einhverjir peningar í þessu fyrir okkur?“ Sj: „Með frægð og kvenhylli koma peningarnir sjálfkrafa.“ B: „Ég verð auðvitað að ræða þetta við strákana í bændahöllinni en mér líst bara vel á hugmyndina.“ Rh: „Má ég þá kannski koma með hugmynd að titli? Hernig líst ykkur á Bóndi með brókarsótt?“ Sj: „Æi er það nú ekki einum of...“ B: „Díll!“ Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson Skoðun Skoðun Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 1/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Öllum á óvart hefur það gerst í sænsku sjónvarpi að „raunveruleikaþáttur“ um tilhugalíf bænda hefur slegið öll vinsældamet. Þátturinn heitir „Bonde söker fru“ eða bóndi í konuleit og fjallar um fjóra einhleypa bændur sem fá til sín fjórar kátar kerlingar hver og fylgjast sjónvarpsáhorfendur spenntir með þegar þær eru leiddar undir bændurna eins og kýr til kelfingar. Þessir brosmildu piparsveinar í gúmmístígvélum tóku auðvitað kvenpeningnum fagnandi, enda tilbreyting frá selskapnum við dýrin í sveitinni. Kerlurnar kepptust við að sjarmera þá með því að ganga í húsverkin án tepruskaps; dreifðu skít, sættu sig við ropandi svín og tannlausa önd sem beit þær í fingurna, allt með bros á vör. En eftir því sem leið á seríuna fóru bændurnir blíðu að verða æ fyrirferðarmeiri á forsíðum slúðurblaðanna. Andreas játaði t.d. einum umsækjanda um starf bóndakonu ást sína, en skömmu eftir að slökkt hafði verið á myndavélunum sást hann með öðrum umsækjanda inni í Massey Ferguson dráttarvél. Konurnar slógust og grenjuðu, foreldrar þeirra urðu fyrir aðkasti í kjörbúðinni heima í Smálöndum, bóndinn gaf útskýringar á hegðun sinni á einhverri undarlegri mállýsku svo það þurfti að þýða hann á sænska tungu og samt fékk maður engan botn í hvað hann var að reyna að segja og enn slógu þættirnir öll áhorfsmet. Viku síðar blasti við: „Hneyksli í hlöðunni.“ Engin myndavél var á staðnum fyrr en næsta morgun þegar hlöðudyrnar opnuðust. Út gengu einn bóndi, tvær kerlingar, ein kind. Hvílíkt drama! Hver nennir að horfa á Nóbelsverðlaunaafhendinguna þegar maður kemst í svona menningarlegt sjónvarpsefni? Og ekki einu sinni bannað börnum! Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Annars náði sænsk sjónvarpsdagskrárgerð nýjum hæðum þegar farið var að þynnast í hópnum og Mikael bóndi fór í göngutúr með verðandi eiginkonu. Af höfðingsskap sínum bauð hann henni upp á pinnaís og svo stóðu þau á fáförnum gatnamótum. Eftir langa þögn spyr hann: „Hvernig er ísinn?“ Þegar hún loks tekur út úr sér ísinn til að svara keyrir haugsugubíllinn framhjá svo ekki heyrist mannsins mál. Bíllinn fjarlægist og við tekur einhver óbærilegasta þögn í sjónvarpssögunni. Löngu síðar gubbar hún út úr sér: „En þinn?“ Bóndi svarar að bragði: „Hann er kaldur.“ (!) Hvað á maður að gera? Manni fallast næstum hendur yfir galdri sjónvarpsins. Það hefði ekki komið á óvart þó konan hefði næst spurt: „Hvenær kemur Godot?“ En hvernig má svona prógram verða til bjargar íslenskum landbúnaði? Nú þegar íslenski bóndinn á aungvan vin og er úthrópaður sem afæta sem valdi því að matarkarfa íslenskra heimila er sú dýrasta í Evrópu og útlensk jógúrt er bara borin fram í fermingarveislum yfirstéttarbarna. En væru bændasamtökin ekki tilbúin að taka þátt í niðurfellingu verndartolla á erlendum landbúnaðarafurðum, ef þau fengju eitthvað í staðinn? Eins og sjónvarpsþátt um fengitíma íslenskra bænda? Ég sé fyrir mér samningaviðræður formanns bændasamtakanna, landbúnaðarráðherra og yfirmanns innlendrar dagskrárgerðar hjá RÚV. Bóndi: „Kemur ekki til greina. Bara íslensk mjólk fyrir Íslendinga.“ Ráðherra: „Auðvitað er íslenska mjólkin best. En það er líka íslenski bóndinn og við viljum gera hann ódauðlegan.“ Sjónvarpsmaður: „Þetta er þáttur að sænskri fyrirmynd...“ B: „En gengur íslenskt sjónvarpsefni ekki út á að gera eitthvað frumlegt og skapandi?“ Sj: „Nei, blessaður vertu. Besta íslenska sjónvarpsefnið gengur einmitt út á það að apa eftir hugmyndum sem notið hafa vinsælda erlendis. Sjáðu bara þætti eins og idol og bachelor og það var lagið.“ Rh: „Og Dallas!“ Sj: „Hmmm... Íslendingar myndu kynnast bændastéttinni, einhleypir bændur myndu finna sér maka og kæmust í slúðurblöðin, fengju kannski birtar af sér myndir í Séð og eyrt.“ Rh: „Ég kom einu sinni í Séð og heyrt. Það var falleg mynd.“ B: „En eru einhverjir peningar í þessu fyrir okkur?“ Sj: „Með frægð og kvenhylli koma peningarnir sjálfkrafa.“ B: „Ég verð auðvitað að ræða þetta við strákana í bændahöllinni en mér líst bara vel á hugmyndina.“ Rh: „Má ég þá kannski koma með hugmynd að titli? Hernig líst ykkur á Bóndi með brókarsótt?“ Sj: „Æi er það nú ekki einum of...“ B: „Díll!“ Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak.
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun