Af reynsluheimi rauðhærðra 22. maí 2007 10:00 Nína Gautadóttir myndlistarmaður „Margar höfðu upplifað eitthvað sérstakt tengt þessum háralit sínum í æsku, sumum hafði verið strítt en aðrar fengið mikið hrós fyrir litinn. Flestar höfðu í það minnsta upplifað að vera dálítið öðruvísi.“ MYND/Hörður Myndlistarkonan Nína Gautadóttir gerir rauðhærðum konum skil á forvitnilegri sýningu sem var nýverið opnuð í vesturbæ Reykjavíkur. Myndum af tæplega þrjú þúsund rauðhærðum konum er varpað á vegg á Ásvallagötunni. Nína hefur haldið til haga myndum af rauðhærðum kynsystrum sínum síðan árið 1988 en hún deilir þessu fagra litbrigði með þeim. „Ég bjó lengi í París og það vildi svo til að þar var stofnað félag rauðhærðra kvenna. Við vorum þrjá íslenskar og rauðhærðar konur sem fórum á fund hjá því félagi að gamni. Okkur fannst þetta mjög merkilegt því rauðhært fólk er ekki áberandi úti á götum í Frakklandi og ótrúlega gaman að sjá svona marga saman," útskýrir Nína. Í framhaldinu fór hún að gefa því auga hversu algengt mótíf rauðhærðar konur eru í myndlist. „Ég fer mikið á sýningar og söfn og fór að taka eftir því hvað það eru margar rauðhærðar konur í myndlist, ekki karlmenn - rauðhærðir karlmenn eru ekki áberandi nema stundum er Jesús hafður rauðhærður." Nína fór að viða að sér kortum og myndum af þessum konum og árin liðu en þegar hún stóð í flutningum í hitteðfyrra kom upp úr dúrnum að rauðkurnar fylltu stóran pappakassa. „Ég fór að skoða safnið og skanna það inn í tölvu en þetta eru á þriðja þúsund myndir, alls konar myndlist, teikningar, auglýsingar, málverk og frá öllum tímum. Meira að segja Egyptar og Grikkir voru með rauðhærðar konur á sínum myndverkum." Auk myndanna sem Nína varpar á vegginn hefur hún valið nokkrar myndir, látið prenta á mismunandi grunna og bróderað með örfínum koparvír í hár þeirra. Minnugar félagsskaparins franska tóku Nína og fleiri drífandi konur sig til og stofnuðu Samtök rauðhærðra kvenna þegar sýningin var opnuð. „Það eru náttúrlega hlutfallslega fleiri rauðhærðir hér en í Frakklandi og okkur datt í hug að það væri gaman að hóa þeim saman. Þetta fréttist ágætlega og það komu um fimmtíu konur á opnunina sem ekki þekktust mikið sín á milli. Þetta var alveg ægilega gaman, það var mikið hlegið," segir Nína. Þessar stallsystur höfðu margt að ræða um sameiginlegan reynsluheim rauðhærðra. „Margar höfðu upplifað eitthvað sérstakt tengt þessum háralit sínum í æsku, sumum hafði verið strítt en aðrar fengið mikið hrós fyrir litinn. Flestar höfðu í það minnsta upplifað að vera dálítið öðruvísi." Rauðhærðir hafa mátt sæta ýmsum fordómum og aðkasti í gegnum árin, rauðhærðar konu orðaðar við kukl og galdra og rauðhærðir strákar verið stimplaðir illkvittin hrekkjusvín. Sjálf segist Nína einnig hafa fundið töluvert fyrir sínum háralit. „Já, maður fann alltaf að maður er ekki alveg eins og hinir," segir hún og áréttar að nú sé rauði liturinn ef til vill í útrýmingarhættu. „Ég hef heyrt að rauðhærðum og ljóshærðum sé að fækka vegna aukinna fólksflutninga og blöndunar því að genin sem ráða þeim háralit eru víkjandi. Við erum því minnihlutahópur í útrýmingarhættu," segir hún sposk. Þrátt fyrir kjörið tækifæri létu fáir rauðhærðir karlar sjá sig á stofnfundi félagsins en þeir eru þó velkomnir að sögn Nínu. Stefnt er að því að félagsskapurinn hittist að nýju með haustinu og taki sér sitthvað fleira skemmtilegt fyrir hendur. Þangað til geta rauðhærðir og aðrir áhugasamir litið við á Ásvallagötu 59. Sýning Nínu er opin þriðjudaga til sunnudaga milli kl. 14-18 og stendur til 27. maí. Mest lesið „Það eru komnir þrír mánuðir síðan pabbi minn sá fram á það að geta ekki lifað lengur“ Lífið Janet Jackson biðst afsökunar á undarlegum ummælum Lífið Var talin vera hommi og lögð í einelti Lífið Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Sjóðheitar og einhleypar inn í haustið Lífið Ísland með auga fuglsins Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Fleiri fréttir Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Þarf ekkert að þvælast fyrir sjálfri sér „Smá eins og maður sé allsber fyrir framan alþjóð“ Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Sjá meira
Myndlistarkonan Nína Gautadóttir gerir rauðhærðum konum skil á forvitnilegri sýningu sem var nýverið opnuð í vesturbæ Reykjavíkur. Myndum af tæplega þrjú þúsund rauðhærðum konum er varpað á vegg á Ásvallagötunni. Nína hefur haldið til haga myndum af rauðhærðum kynsystrum sínum síðan árið 1988 en hún deilir þessu fagra litbrigði með þeim. „Ég bjó lengi í París og það vildi svo til að þar var stofnað félag rauðhærðra kvenna. Við vorum þrjá íslenskar og rauðhærðar konur sem fórum á fund hjá því félagi að gamni. Okkur fannst þetta mjög merkilegt því rauðhært fólk er ekki áberandi úti á götum í Frakklandi og ótrúlega gaman að sjá svona marga saman," útskýrir Nína. Í framhaldinu fór hún að gefa því auga hversu algengt mótíf rauðhærðar konur eru í myndlist. „Ég fer mikið á sýningar og söfn og fór að taka eftir því hvað það eru margar rauðhærðar konur í myndlist, ekki karlmenn - rauðhærðir karlmenn eru ekki áberandi nema stundum er Jesús hafður rauðhærður." Nína fór að viða að sér kortum og myndum af þessum konum og árin liðu en þegar hún stóð í flutningum í hitteðfyrra kom upp úr dúrnum að rauðkurnar fylltu stóran pappakassa. „Ég fór að skoða safnið og skanna það inn í tölvu en þetta eru á þriðja þúsund myndir, alls konar myndlist, teikningar, auglýsingar, málverk og frá öllum tímum. Meira að segja Egyptar og Grikkir voru með rauðhærðar konur á sínum myndverkum." Auk myndanna sem Nína varpar á vegginn hefur hún valið nokkrar myndir, látið prenta á mismunandi grunna og bróderað með örfínum koparvír í hár þeirra. Minnugar félagsskaparins franska tóku Nína og fleiri drífandi konur sig til og stofnuðu Samtök rauðhærðra kvenna þegar sýningin var opnuð. „Það eru náttúrlega hlutfallslega fleiri rauðhærðir hér en í Frakklandi og okkur datt í hug að það væri gaman að hóa þeim saman. Þetta fréttist ágætlega og það komu um fimmtíu konur á opnunina sem ekki þekktust mikið sín á milli. Þetta var alveg ægilega gaman, það var mikið hlegið," segir Nína. Þessar stallsystur höfðu margt að ræða um sameiginlegan reynsluheim rauðhærðra. „Margar höfðu upplifað eitthvað sérstakt tengt þessum háralit sínum í æsku, sumum hafði verið strítt en aðrar fengið mikið hrós fyrir litinn. Flestar höfðu í það minnsta upplifað að vera dálítið öðruvísi." Rauðhærðir hafa mátt sæta ýmsum fordómum og aðkasti í gegnum árin, rauðhærðar konu orðaðar við kukl og galdra og rauðhærðir strákar verið stimplaðir illkvittin hrekkjusvín. Sjálf segist Nína einnig hafa fundið töluvert fyrir sínum háralit. „Já, maður fann alltaf að maður er ekki alveg eins og hinir," segir hún og áréttar að nú sé rauði liturinn ef til vill í útrýmingarhættu. „Ég hef heyrt að rauðhærðum og ljóshærðum sé að fækka vegna aukinna fólksflutninga og blöndunar því að genin sem ráða þeim háralit eru víkjandi. Við erum því minnihlutahópur í útrýmingarhættu," segir hún sposk. Þrátt fyrir kjörið tækifæri létu fáir rauðhærðir karlar sjá sig á stofnfundi félagsins en þeir eru þó velkomnir að sögn Nínu. Stefnt er að því að félagsskapurinn hittist að nýju með haustinu og taki sér sitthvað fleira skemmtilegt fyrir hendur. Þangað til geta rauðhærðir og aðrir áhugasamir litið við á Ásvallagötu 59. Sýning Nínu er opin þriðjudaga til sunnudaga milli kl. 14-18 og stendur til 27. maí.
Mest lesið „Það eru komnir þrír mánuðir síðan pabbi minn sá fram á það að geta ekki lifað lengur“ Lífið Janet Jackson biðst afsökunar á undarlegum ummælum Lífið Var talin vera hommi og lögð í einelti Lífið Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Sjóðheitar og einhleypar inn í haustið Lífið Ísland með auga fuglsins Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Fleiri fréttir Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Þarf ekkert að þvælast fyrir sjálfri sér „Smá eins og maður sé allsber fyrir framan alþjóð“ Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Sjá meira