Lyftistöng fyrir mannlífið Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 6. ágúst 2008 06:00 Hin einkennilega borgarstjórn hefur nú getið af sér deilur þar sem ýmsir spekingar viðra miklar skoðanir á straumum og stefnum í arkitektúr í fortíð og framtíð. Sumir vilja absólút sjá nýja tillögu um Listaháskóla Íslands við Laugaveg verða óbreytta að veruleika. Telja að sérviskuleg hugmynd borgarstjóra um nítjándu aldar götumynd sé í besta falli rómantísk en í versta falli óígrunduð og eigi enga stoð í skynsemi eða raunveruleika. Dýrar lóðir þurfi auðvitað að nýta sem best og fermetrafjöldi bárujárnskofanna beri ekki þann arð sem þarf. Undirliggjandi er hugsanlega að ákvarðanir skammtímamanns skuli eiga sér stuttan líftíma. Aðrir kunna ekki jafnvel að meta nútímalegt útlit fyrirhugaðs húss en vilja endilega finna lausn á málinu. Það hlýtur að vera hægt að mjatla þessu einhvern veginn, rífa minna, fela nýbygginguna bak við gömlu húsin eða eitthvað. Skoðanaskiptin snúast þannig mest um útlit byggingarinnar. Hvort hún eigi að falla inn í umhverfið sem fyrir er eða gefa tóninn fyrir framtíðina. Eiginlega gleymdist svolítið að ræða hvort yfirhöfuð er pláss á þessum stað fyrir heilan háskóla. Við skipulag lóðarinnar var mjög horft til þess fjörs sem sjálfur listaháskólinn myndi færa miðborginni. Aðalatriðið er að tilkoma skólans þarna niðri í bæ verði svo mikil viðbót við mannlífið, lyftistöng fyrir menninguna og gott ef ekki bara ný lífæð fyrir miðborgina. Fyrirfram alveg borðleggjandi. Engin spurningarmerki þar. En þótt skólinn hafi lengi verið staðsettur meðal annars í Skipholtinu og Laugarnesinu þá hefur iðandi mannlíf víða blómstrað betur en á þeim slóðum. Með fullri virðingu. Þessi svarthvíta umræða rúmar varla skoðun um að ef til vill væri best að bakka aðeins með þetta allt saman. Þó ekki til að láta þessa ágætu stofnun Listaháskóla Íslands þjást lengur heldur þvert á móti til að hún eignist þann besta samastað sem hún á sannarlega skilið að fá. Hús sem fyllir út í svigrúm sitt í ýmsum skilningi er varla sú umgjörð sem hentugust er sköpunarvinnu sem umfram allt þarfnast svigrúms til að dafna. Jafnvel þótt það kunni í fljótu bragði að hljóma vel að staðsetja listaháskóla á miðjum Laugaveginum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Við þekkjum öll einn alkóhólista - hættum að stinga höfðinu í sandinn Bryndís Rós Morrison Skoðun KVISS BANG! - mætti lausnin sem bjargaði Svíum nýtast okkur ? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Mikilvægi samfélagslöggæslu Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir Skoðun Fær ESB Ísland í jólagjöf? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Ert þú með geðsjúkdóm? Mjög líklega... Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ofhugsanir: orsök & afleiðing Sara Pálsdóttir Skoðun Náttúruspjöll í sveitarfélagi ársins Kjartan H. Ágústsson Skoðun Þetta er víst einkavæðing! Engilbert Guðmundsson Skoðun Betra heilbrigðiskerfi fyrir konur Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Að eta útsæði Sigríiður Á. Andersen Skoðun
Hin einkennilega borgarstjórn hefur nú getið af sér deilur þar sem ýmsir spekingar viðra miklar skoðanir á straumum og stefnum í arkitektúr í fortíð og framtíð. Sumir vilja absólút sjá nýja tillögu um Listaháskóla Íslands við Laugaveg verða óbreytta að veruleika. Telja að sérviskuleg hugmynd borgarstjóra um nítjándu aldar götumynd sé í besta falli rómantísk en í versta falli óígrunduð og eigi enga stoð í skynsemi eða raunveruleika. Dýrar lóðir þurfi auðvitað að nýta sem best og fermetrafjöldi bárujárnskofanna beri ekki þann arð sem þarf. Undirliggjandi er hugsanlega að ákvarðanir skammtímamanns skuli eiga sér stuttan líftíma. Aðrir kunna ekki jafnvel að meta nútímalegt útlit fyrirhugaðs húss en vilja endilega finna lausn á málinu. Það hlýtur að vera hægt að mjatla þessu einhvern veginn, rífa minna, fela nýbygginguna bak við gömlu húsin eða eitthvað. Skoðanaskiptin snúast þannig mest um útlit byggingarinnar. Hvort hún eigi að falla inn í umhverfið sem fyrir er eða gefa tóninn fyrir framtíðina. Eiginlega gleymdist svolítið að ræða hvort yfirhöfuð er pláss á þessum stað fyrir heilan háskóla. Við skipulag lóðarinnar var mjög horft til þess fjörs sem sjálfur listaháskólinn myndi færa miðborginni. Aðalatriðið er að tilkoma skólans þarna niðri í bæ verði svo mikil viðbót við mannlífið, lyftistöng fyrir menninguna og gott ef ekki bara ný lífæð fyrir miðborgina. Fyrirfram alveg borðleggjandi. Engin spurningarmerki þar. En þótt skólinn hafi lengi verið staðsettur meðal annars í Skipholtinu og Laugarnesinu þá hefur iðandi mannlíf víða blómstrað betur en á þeim slóðum. Með fullri virðingu. Þessi svarthvíta umræða rúmar varla skoðun um að ef til vill væri best að bakka aðeins með þetta allt saman. Þó ekki til að láta þessa ágætu stofnun Listaháskóla Íslands þjást lengur heldur þvert á móti til að hún eignist þann besta samastað sem hún á sannarlega skilið að fá. Hús sem fyllir út í svigrúm sitt í ýmsum skilningi er varla sú umgjörð sem hentugust er sköpunarvinnu sem umfram allt þarfnast svigrúms til að dafna. Jafnvel þótt það kunni í fljótu bragði að hljóma vel að staðsetja listaháskóla á miðjum Laugaveginum.