Tengjast kirkjugarðar trú? Marta María Friðriksdóttir skrifar 30. ágúst 2010 06:00 Tilraun var gerð þegar ég heimsótti Korputorg í fyrsta sinn í gær. Vinkona var dregin með því annars hefði ég líklega ekki ratað því mér finnst allt fyrir ofan Elliðaárnar vera sveit. Vert er að benda á að ferð á Korputorg hefur vaxið mér gífurlega í augum enda finnst mér byggingin gríðarlega stór og einmanaleg. Ég er líka mun meira fyrir litla markaði enda hef ég sótt þá grimmt í sumar og gert góð kaup. Núna var ég hins vegar búin að sjá girnilegan stól auglýstan í ónefndri verslun á Korputorgi. Eftir að hafa næstum villst við hringtorg í nánd við mannvirkið, eins og næsti bíll á undan mér sem týndist í breiðu af föllnum lúpínum þar sem vegurinn endaði skyndilega, komst ég klakklaust á áfangastað. Lagt var við enda byggingarinnar og verslunarferðin hafin. Mest kom mér á óvart að þurfa alltaf að vera að fara inn og út úr byggingunni og aftur inn og aftur út. Þetta var alveg nýtt fyrir mér og nú skil ég vel þá hugmynd fólks að keyra á milli búða torgsins. Stóllinn var skoðaður en reyndar ekki keyptur því litlu krúttlegu markaðirnir hafa brenglað verðskyn mitt verulega. Mér finnst eðlilegt að fallegur kjóll kosti fimm hundruð krónur og þykk haustpeysa þrjú hundruð. Það er því miður langt frá því að teljast eðlilegt. Ferðalagið frá enda til enda verslunarkjarnans getur tekið talsverðan tíma og því ákvað vinkonan að kaupa sér pylsu til að verða ekki hungurmorða á leiðinni. Á meðan á neyslunni stóð voru fréttir vikunnar ræddar. Reyndar bara ein frétt sem auðvitað var kirkjumálið. Þegar talið barst að úrsögnum úr þjóðkirkjunni fórum við að velta fyrir okkur hvernig hægt væri að lifa á Íslandi án þess að þjóðkirkjan spilaði þar hlutverk. Skírn, ferming, gifting, útför og greftrun eru allt hlutir sem við tengdum við kirkjuna. Við komum okkur saman um að auðvelt væri að komast af án kirkjunnar í lifanda lífi, en hvernig er það við andlátið? Fólk hvílir í svokölluðum kirkjugörðum. Finnst fólki sem ekki er í þjóðkirkjunni í lagi að vera grafið á þess háttar stað, þótt reyndar sé hægt að grafa menn í óvígðan reit innan kirkjugarðssvæðis? Eða tengist það kirkjunni aftur í dauðanum? Kannski er þetta þó bara spurning um nafn svæðisins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Marta María Friðriksdóttir Mest lesið „Hvenær var þetta samtal við þjóðina tekið?“ spurði garðyrkjubóndinn Halla Hrund Logadóttir Skoðun Vonin er vonarstjarna sálfræðinnar Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Ert þú með geðsjúkdóm? Mjög líklega... Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Mikilvæg „ófemínísk“ tillaga og fleira gott Hildur Sverrisdóttir Skoðun Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson Skoðun Ritskoðun á heimsmælikvarða Hildur Þórðardóttir Skoðun Kjósum Lilju Dögg Alfreðsdóttur á Alþingi Andri Björn Róbertsson Skoðun Víðtæk og öflug barátta gegn einmanaleika á Íslandi Guðrún Svava Viðarsdóttir Skoðun Samfélag fyrir okkur öll Alexandra Briem Skoðun
Tilraun var gerð þegar ég heimsótti Korputorg í fyrsta sinn í gær. Vinkona var dregin með því annars hefði ég líklega ekki ratað því mér finnst allt fyrir ofan Elliðaárnar vera sveit. Vert er að benda á að ferð á Korputorg hefur vaxið mér gífurlega í augum enda finnst mér byggingin gríðarlega stór og einmanaleg. Ég er líka mun meira fyrir litla markaði enda hef ég sótt þá grimmt í sumar og gert góð kaup. Núna var ég hins vegar búin að sjá girnilegan stól auglýstan í ónefndri verslun á Korputorgi. Eftir að hafa næstum villst við hringtorg í nánd við mannvirkið, eins og næsti bíll á undan mér sem týndist í breiðu af föllnum lúpínum þar sem vegurinn endaði skyndilega, komst ég klakklaust á áfangastað. Lagt var við enda byggingarinnar og verslunarferðin hafin. Mest kom mér á óvart að þurfa alltaf að vera að fara inn og út úr byggingunni og aftur inn og aftur út. Þetta var alveg nýtt fyrir mér og nú skil ég vel þá hugmynd fólks að keyra á milli búða torgsins. Stóllinn var skoðaður en reyndar ekki keyptur því litlu krúttlegu markaðirnir hafa brenglað verðskyn mitt verulega. Mér finnst eðlilegt að fallegur kjóll kosti fimm hundruð krónur og þykk haustpeysa þrjú hundruð. Það er því miður langt frá því að teljast eðlilegt. Ferðalagið frá enda til enda verslunarkjarnans getur tekið talsverðan tíma og því ákvað vinkonan að kaupa sér pylsu til að verða ekki hungurmorða á leiðinni. Á meðan á neyslunni stóð voru fréttir vikunnar ræddar. Reyndar bara ein frétt sem auðvitað var kirkjumálið. Þegar talið barst að úrsögnum úr þjóðkirkjunni fórum við að velta fyrir okkur hvernig hægt væri að lifa á Íslandi án þess að þjóðkirkjan spilaði þar hlutverk. Skírn, ferming, gifting, útför og greftrun eru allt hlutir sem við tengdum við kirkjuna. Við komum okkur saman um að auðvelt væri að komast af án kirkjunnar í lifanda lífi, en hvernig er það við andlátið? Fólk hvílir í svokölluðum kirkjugörðum. Finnst fólki sem ekki er í þjóðkirkjunni í lagi að vera grafið á þess háttar stað, þótt reyndar sé hægt að grafa menn í óvígðan reit innan kirkjugarðssvæðis? Eða tengist það kirkjunni aftur í dauðanum? Kannski er þetta þó bara spurning um nafn svæðisins.
Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson Skoðun
Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson Skoðun