Mótmælaþjóðin Þórunn Elísabet Bogadóttir skrifar 7. janúar 2011 06:00 Þegar þetta er skrifað hafa tæplega þrjátíu og fimm þúsund Íslendingar skráð nafn sitt á undirskriftalista gegn fyrirhuguðum vegtollum á Suðurlandi. Til samanburðar eru það rúmlega tíu þúsund fleiri en hafa skrifað undir áskorun til stjórnvalda um þjóðaratkvæðagreiðslu um orkuauðlindir Íslands. Sannast þar með enn og aftur að Íslendingar taka aðeins þátt í mótmælum þegar þeirra eigin hagsmunum er ógnað með þráðbeinum hætti. Nú sér fólk fram á að þurfa að borga meira fyrir að keyra bílinn sinn - og þá verður allt vitlaust. Við erum ekki þjóðin sem mótmælir ranglátum eftirlaunafrumvörpum, sölu á auðlindum okkar eða niðurskurði í mennta- og heilbrigðiskerfinu í stórum stíl, þó litlir hópar reyni sem betur fer. En ráðist á einkabílinn og peningana, þá nennir fólk að gera eitthvað. Eða er fólk búið að gleyma því hvernig mótmælaárið 2008 byrjaði? Nefnilega með mótmælum vegna bensínhækkana. Einmitt. Ef það hefði nú verið það eina sem við hefðum þurft að hafa áhyggjur af... Ekki svo að skilja að ég hafi ekki alveg samúð með fólkinu sem þessir vegtollar munu koma hvað harðast niður á. Það er auðvitað fáránlega ósanngjarnt að hægt sé að valsa í gegnum margra milljarða króna göng úti á landi ókeypis en um leið og við nálgumst höfuðborgina á að skella á tollum á einfalda (eða tvöfalda) vegi. Enda eru samgöngumál málaflokkur sem virðist í hugum þónokkurra stjórnmálamanna eingöngu vera tæki til að ota sínum tota í kjördæminu. Og þá er alveg bannað að vera of hliðhollur höfuðborgarsvæðinu. Það sem er samt einna umhugsunarverðast í þessu öllu saman er hvers vegna við urðum samfélagið þar sem það er sjálfsagt mál að allir eigi bíl. Að það sé sjálfsagt mál að unglingar skuldsetji sig til að eignast fyrsta bílinn, að allir komi saman í pirringi yfir skorti á bílastæðum hér og þar. Að fólki þyki það algjörlega ómögulegt að notast við almenningssamgöngur, hvort sem er innan borgar eða utan. Af hverju teljum við sem ódýrasta notkun á einkabílnum til einhverra grundvallarmannréttinda? Og það er bannað að segja veðrið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Skoðanir Þórunn Elísabet Bogadóttir Mest lesið Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Að búa til aðalsmenn Kolbrún Baldursdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun
Þegar þetta er skrifað hafa tæplega þrjátíu og fimm þúsund Íslendingar skráð nafn sitt á undirskriftalista gegn fyrirhuguðum vegtollum á Suðurlandi. Til samanburðar eru það rúmlega tíu þúsund fleiri en hafa skrifað undir áskorun til stjórnvalda um þjóðaratkvæðagreiðslu um orkuauðlindir Íslands. Sannast þar með enn og aftur að Íslendingar taka aðeins þátt í mótmælum þegar þeirra eigin hagsmunum er ógnað með þráðbeinum hætti. Nú sér fólk fram á að þurfa að borga meira fyrir að keyra bílinn sinn - og þá verður allt vitlaust. Við erum ekki þjóðin sem mótmælir ranglátum eftirlaunafrumvörpum, sölu á auðlindum okkar eða niðurskurði í mennta- og heilbrigðiskerfinu í stórum stíl, þó litlir hópar reyni sem betur fer. En ráðist á einkabílinn og peningana, þá nennir fólk að gera eitthvað. Eða er fólk búið að gleyma því hvernig mótmælaárið 2008 byrjaði? Nefnilega með mótmælum vegna bensínhækkana. Einmitt. Ef það hefði nú verið það eina sem við hefðum þurft að hafa áhyggjur af... Ekki svo að skilja að ég hafi ekki alveg samúð með fólkinu sem þessir vegtollar munu koma hvað harðast niður á. Það er auðvitað fáránlega ósanngjarnt að hægt sé að valsa í gegnum margra milljarða króna göng úti á landi ókeypis en um leið og við nálgumst höfuðborgina á að skella á tollum á einfalda (eða tvöfalda) vegi. Enda eru samgöngumál málaflokkur sem virðist í hugum þónokkurra stjórnmálamanna eingöngu vera tæki til að ota sínum tota í kjördæminu. Og þá er alveg bannað að vera of hliðhollur höfuðborgarsvæðinu. Það sem er samt einna umhugsunarverðast í þessu öllu saman er hvers vegna við urðum samfélagið þar sem það er sjálfsagt mál að allir eigi bíl. Að það sé sjálfsagt mál að unglingar skuldsetji sig til að eignast fyrsta bílinn, að allir komi saman í pirringi yfir skorti á bílastæðum hér og þar. Að fólki þyki það algjörlega ómögulegt að notast við almenningssamgöngur, hvort sem er innan borgar eða utan. Af hverju teljum við sem ódýrasta notkun á einkabílnum til einhverra grundvallarmannréttinda? Og það er bannað að segja veðrið.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun