Eru skíðalyftur raunhæf samgöngulausn í stórborgum?
Af hverju eru skíðalyftur með lokuðum vögnum ekki notaðar fyrir almenningssamgöngur? Þessari spurningu velti hönnuðurinn Michael McDaniel fyrir sér þegar hann hann stakk uppá þeirri samgönguleið fyrir þéttustu byggð bandarísku borgarinnar Austin í Texas. Skíðalyftur hafa ýmsa kosti til verksins. Þær eru hundrað og þrjátíu sinnum ódýrari í byggingu á hvern kílómeter en neðanjarðarlestarkerfi og þær má auðveldlega setja upp þar sem byggð er mjög þétt. Lyfturnar geta annast flutning á 10.000 manns á klukkutíma og get því leyst af hólmi ógrynni strætisvagnaferða og enn fleiri bílferða í einkabílum. Auk þess ganga þær fyrir rafmagni og menga því lítið. Helsta vandmálið við notkun slíkra lyfta tengjast vindi. Það skildi þó aldrei verða að á næstu árum verði skíðalyftur algeng sjón í þéttbyggðum borgum heimsins? Hér fyrir neðan má sjá fyrirlestur McDaniel um málið sem hann flutti á ráðstefnu í San Francisco í nóvember.
