Ekki lesa þessa grein, ef… Margrét Kristmannsdóttir og Andrés Magnússon skrifar 11. apríl 2013 07:00 …þú hefur engan áhuga á því að lækka matarverð hér á landi – engan áhuga á að lækka verð á nauðsynjavörum heimilanna. En þar sem þú ert enn að lesa má ætla að þú viljir skoða hvað um er að ræða – að þú sért jafnvel í hópi þeirra þúsunda sem eiga of fáar krónur afgangs um hver mánaðamót þegar búið er að greiða af lánum eða húsaleigunni og kaupa í matinn. Það þekkir enginn betur en verslunin hvaða tækifærum við Íslendingar stöndum frammi fyrir þegar kemur að lækkun vöruverðs. Það erum jú við sem daglega kaupum inn vörur af erlendum og innlendum birgjum og þekkjum því best hvernig verðmyndunin er – hvaða álögur og gjöld eru lagðar á venjulegar neysluvörur hér á landi. Dæmin um verðlækkun sem hér yrði ef innflutningshöftum yrði aflétt eru sláandi og tækifæri til kaupmáttaraukningar 130.000 heimila stórkostleg þar sem landbúnaðarafurðir vega um 40% í matarkörfu Íslendinga.Gríðarleg tækifæri Það er vitað að mörg heimili standa illa þegar kemur að skuldamálum. En það er jafnframt vitað að mörg heimili skulda ekkert – einkum eldra fólk sem búið er að borga upp sín húsnæðislán, svo ekki sé minnst á allar þær þúsundir fjölskyldna sem búa í leiguhúsnæði. Niðurfelling húsnæðislána kemur þessum risavaxna hópi lítt til aðstoðar og það er í raun umhugsunarefni hvað lítið er rætt um þau gríðarlegu tækifæri til kaupmáttaraukningar sem eru til staðar fyrir alla – já, alla – Íslendinga með lækkun vöruverðs.Andrés Magnússon framkvæmdastjóri SVÞÁratugum saman hafa 63 alþingismenn úr öllum flokkum slegið skjaldborg um núverandi hafta- og einokunarstefnu í landbúnaði. Kannski af skiljanlegum ástæðum því þegar kastljósið beinist að þessum málaflokki rís upp öflugur varnarmúr sérhagsmuna, sem gerir allt til að tryggja óbreytt kerfi og svífst einskis til að gera málflutning þeirra sem vilja breytingar ótrúverðugan. Er þá jafnvel hjólað í manninn en ekki boltann og því ekki að undra að einstakir stjórnmálamenn hafi talið auðveldara að taka aðra slagi. Þetta er gömul saga og ný fyrir okkur Íslendinga að sérhagsmunaaðilar vilja halda dauðahaldi í óbreytt kerfi – vandamálið er hins vegar að það er yfirleitt á kostnað okkar hinna – á kostnað heildarhagsmuna.Ein mesta kjarabótin Við Íslendingar gerum margt vel en við verðum jafnframt að forðast að detta í þá gryfju að við séum best í öllu. Atvinnulífið og heimilin í landinu eru einmitt í dag fórnarlömb þess að okkur var talin trú að við ættum bestu bankamenn í heimi. Íslenskar landbúnaðarafurðir eru góðar – en það eru ótalmargir erlendir bændur sem kunna jafn vel og við að framleiða t.d. kjúklinga og svínakjöt – og hugsanlega einhverjir betur. Afnám innflutningshafta snýst einfaldlega um að gefa íslenskum neytendum val – sumir munu án vafa halda áfram að kaupa eingöngu íslenskt – aðrir munu kaupa það ódýrasta – aðrir lífrænt ræktað og þannig á það að vera. Neytandinn á að hafa val – val sem hann hefur ekki í dag. Samtök verslunar og þjónustu hafa bent á að eins og hagvaxtarhorfur eru fyrir næstu ár verður ekki innistæða fyrir miklum launahækkunum. Kjarabæturnar verða að koma annars staðar frá. Til að ná fram auknum kaupmætti verður m.a. að horfa til þess að lækka vöruverð. Verslunin lifir á kaupmætti – öflugur kaupmáttur er sameiginlegt hagsmunamál heimila og verslunar og þjónustu. Það er sammerkt öllum þeim athugunum sem varða verð á matvælum og birtar hafa verið undanfarin ár að sú stefna stjórnvalda að vernda innlendan landbúnað sé ein helsta ástæða þess hve matvælaverð er hátt hér á landi. Segir þar jafnframt að án vafa sé engin ein aðgerð jafn árangursrík til að lækka matvöruverð hér á landi og aflétting innflutningsverndar. Ábatinn yrði ein mesta kjarabót sem heimilum hér á landi gæti áskotnast. Sú spurning sem við stöndum frammi fyrir er einfaldlega þessi: Ætla stjórnmálamenn þessa lands að halda áfram að taka sérhagsmuni fárra fram yfir hagsmuni heildarinnar – standa í vegi fyrir einni mestu kjarabót sem hægt er að fá fyrir íslensk heimili? Almenningur á heimtingu á að þeirri spurningu verði svarað í kosningabaráttunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Andrés Magnússon Kosningar 2013 Skoðun Margrét Kristmannsdóttir Mest lesið Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Í nafni frelsis og valdeflingar Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Stúlka frá Gaza sem að missti allt Asil Jihad Al-Masri Skoðun Skoðun Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir skrifar Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
…þú hefur engan áhuga á því að lækka matarverð hér á landi – engan áhuga á að lækka verð á nauðsynjavörum heimilanna. En þar sem þú ert enn að lesa má ætla að þú viljir skoða hvað um er að ræða – að þú sért jafnvel í hópi þeirra þúsunda sem eiga of fáar krónur afgangs um hver mánaðamót þegar búið er að greiða af lánum eða húsaleigunni og kaupa í matinn. Það þekkir enginn betur en verslunin hvaða tækifærum við Íslendingar stöndum frammi fyrir þegar kemur að lækkun vöruverðs. Það erum jú við sem daglega kaupum inn vörur af erlendum og innlendum birgjum og þekkjum því best hvernig verðmyndunin er – hvaða álögur og gjöld eru lagðar á venjulegar neysluvörur hér á landi. Dæmin um verðlækkun sem hér yrði ef innflutningshöftum yrði aflétt eru sláandi og tækifæri til kaupmáttaraukningar 130.000 heimila stórkostleg þar sem landbúnaðarafurðir vega um 40% í matarkörfu Íslendinga.Gríðarleg tækifæri Það er vitað að mörg heimili standa illa þegar kemur að skuldamálum. En það er jafnframt vitað að mörg heimili skulda ekkert – einkum eldra fólk sem búið er að borga upp sín húsnæðislán, svo ekki sé minnst á allar þær þúsundir fjölskyldna sem búa í leiguhúsnæði. Niðurfelling húsnæðislána kemur þessum risavaxna hópi lítt til aðstoðar og það er í raun umhugsunarefni hvað lítið er rætt um þau gríðarlegu tækifæri til kaupmáttaraukningar sem eru til staðar fyrir alla – já, alla – Íslendinga með lækkun vöruverðs.Andrés Magnússon framkvæmdastjóri SVÞÁratugum saman hafa 63 alþingismenn úr öllum flokkum slegið skjaldborg um núverandi hafta- og einokunarstefnu í landbúnaði. Kannski af skiljanlegum ástæðum því þegar kastljósið beinist að þessum málaflokki rís upp öflugur varnarmúr sérhagsmuna, sem gerir allt til að tryggja óbreytt kerfi og svífst einskis til að gera málflutning þeirra sem vilja breytingar ótrúverðugan. Er þá jafnvel hjólað í manninn en ekki boltann og því ekki að undra að einstakir stjórnmálamenn hafi talið auðveldara að taka aðra slagi. Þetta er gömul saga og ný fyrir okkur Íslendinga að sérhagsmunaaðilar vilja halda dauðahaldi í óbreytt kerfi – vandamálið er hins vegar að það er yfirleitt á kostnað okkar hinna – á kostnað heildarhagsmuna.Ein mesta kjarabótin Við Íslendingar gerum margt vel en við verðum jafnframt að forðast að detta í þá gryfju að við séum best í öllu. Atvinnulífið og heimilin í landinu eru einmitt í dag fórnarlömb þess að okkur var talin trú að við ættum bestu bankamenn í heimi. Íslenskar landbúnaðarafurðir eru góðar – en það eru ótalmargir erlendir bændur sem kunna jafn vel og við að framleiða t.d. kjúklinga og svínakjöt – og hugsanlega einhverjir betur. Afnám innflutningshafta snýst einfaldlega um að gefa íslenskum neytendum val – sumir munu án vafa halda áfram að kaupa eingöngu íslenskt – aðrir munu kaupa það ódýrasta – aðrir lífrænt ræktað og þannig á það að vera. Neytandinn á að hafa val – val sem hann hefur ekki í dag. Samtök verslunar og þjónustu hafa bent á að eins og hagvaxtarhorfur eru fyrir næstu ár verður ekki innistæða fyrir miklum launahækkunum. Kjarabæturnar verða að koma annars staðar frá. Til að ná fram auknum kaupmætti verður m.a. að horfa til þess að lækka vöruverð. Verslunin lifir á kaupmætti – öflugur kaupmáttur er sameiginlegt hagsmunamál heimila og verslunar og þjónustu. Það er sammerkt öllum þeim athugunum sem varða verð á matvælum og birtar hafa verið undanfarin ár að sú stefna stjórnvalda að vernda innlendan landbúnað sé ein helsta ástæða þess hve matvælaverð er hátt hér á landi. Segir þar jafnframt að án vafa sé engin ein aðgerð jafn árangursrík til að lækka matvöruverð hér á landi og aflétting innflutningsverndar. Ábatinn yrði ein mesta kjarabót sem heimilum hér á landi gæti áskotnast. Sú spurning sem við stöndum frammi fyrir er einfaldlega þessi: Ætla stjórnmálamenn þessa lands að halda áfram að taka sérhagsmuni fárra fram yfir hagsmuni heildarinnar – standa í vegi fyrir einni mestu kjarabót sem hægt er að fá fyrir íslensk heimili? Almenningur á heimtingu á að þeirri spurningu verði svarað í kosningabaráttunni.
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun