Ný rúmgóð íbúð á besta stað í bænum – næg bílastæði í næstu götu Kristinn Karl Brynjarsson skrifar 6. maí 2014 12:53 Öll þurfum við að komast leiðar okkar í leik og starfi. Borgarbúar kjósa daglega um mismunandi samgöngumáta í borginni. Niðurstaðan er nær undantekningalaust sú sama, ca. 80% vilja ferðast með fjölskyldubílnum, ca. 5 % á tveggja hjóla farartæki (reiðhjól, vespur og vélhjól) ca. 7% vilja ganga og ca. 8% taka strætó.) Það væri vissulega óskandi að fleiri hefðu tök á því að minnka notkun fjölskyldubílsins og nota aðra samgöngumáta. Ég efast líka ekki um að margir myndu gera svo, í það minnsta einhverja daga, hefðu þeir tök á slíku. Það má alveg færa rök fyrir því að það sé bæði nauðsynlegt og gott að þétta byggð í borginni. Það stytti vegalengdir fólks til og frá vinnu og annarra daglegra anna. Slík þétting má þó ekki verða með þeim hætti að þrengt sé að búsetugæðum þeirra er búa við fyrirhugaða þéttingareiti. Einnig er það svo að þétting byggðar og aðrar skipulagsæfingar mega ekki torvelda aðgengi fólks að þjónustufyrirtækjum. Þéttingu byggðar má ekki nota sem þvingunartæki til þess að fækka fjölskyldubílum. Líkt og núverandi borgarstjórnarmeirihluti stefnir óhikað á. Velflestar fjölskyldur í borginni eiga að minnsta kosti einn bíl. Fólk gerir það ekki að gamni sínu að fjárfesta í bifreið, sem kostað getur allt frá nokkur hundruð þúsund krónum upp í nokkrar milljónir auk árlegs rekstrarkostnaðar sem hleypur á nokkrum hundruðum þúsunda, ef engin þörf er á bifreið. Jafnvel þó einhverjir geti stundað sitt hversdaglega amstur án fjölskyldubílsins þá kjósa flestir að eiga einn slíkan. Tómstundir æði margra, skíði, hestamennska og golf fara fram rétt utan borgarinnar eða í útjaðri hennar. Margir eiga eða hafa aðgang að sumarbústöðum í nokkurra klukkustunda fjarlægð frá borginni. Að því ógleymdu að geta t.d. á fögrum sumardegi, tekið góðan rúnt eitthvað út fyrir borgina og notið fegurðar þessa lands sem við byggjum. Af þeim sökum er fjölskyldubíllinn ómissandi þáttur í lífi flestra borgarbúa, þó svo að margir geti notað aðra samgöngumáta, til ýmissa erinda hluta úr ári. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því alveg ljóst að þétting byggðar með það að markmiði, meðvitað eða ekki, að fækka bílastæðum á hverja íbúð, mun tapa flestum þeim hagræðingarkostum sem þéttingu byggðar ætti að fylgja. Hverju heimili, hvort sem það sé í nýbyggingu eða í eldra húsnæði, þarf því að fylgja að minnsta kosti eitt bílastæði. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því nokkuð ljóst ef að fólk upplifir það, þegar það fer og skoðar nýjar fasteignir á verðandi þéttingarreitum, að það fái ekki bílastæði við eignina og þá jafnvel ekki nema í næstu götu, að ekki auki það áhuga þess á eigninni. Það fólk mun því að öllum líkindum flytja í eitthvert nágrannasveitarfélagið þar sem nægt framboð er af íbúðum með bílastæði. Hið sama mun svo gerast ef þrengt er að bílaumferð og bílastæðum fækkað í götum þar sem þjónustufyrirtæki reka starfsemi sína. Ef að fólk á eftitt með að finna bílastæði við þessi fyrirtæki þá hættir fólk að skipta við þau. Fyrirtækin munu því einnig flytja starfsemi sína í þau sveitarfélög alls staðar í kringum borgina, þar sem aðgengi viðskiptavina þeirra er tryggt með auðveldri aðkomu og nægum bílastæðum. Sjálfstæðisflokkurinn mun, komist hann til valda í borginni, sjá til þess að aðalskipulagið verði tekið upp með það fyrir augum að efla öll hverfi borgarinnar. Líka úthverfin. Klára þau hverfi sem byrjað hefur verið á, eins og Úlfarsárdal. Endurskoða flesta ef ekki alla þéttingarreiti í aðalskipulaginu með það fyrir augum, að búsetugæði þeirra sem nú þegar búa við þéttingarreitina skerðist ekki. Einnig þarf að hafa í huga að það umhverfi sem bíði þeirra er flytji í nýtt húsnæði á þéttingareitum sé aðlaðandi og vel fari um alla þá sem þar búa. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason Skoðun Skoðun Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Dæmt um form, ekki efni Hörður Arnarson skrifar Skoðun Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Um fundarstjórn forseta Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hjálpartæki – fyrir hverja? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland skrifar Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Sjá meira
Öll þurfum við að komast leiðar okkar í leik og starfi. Borgarbúar kjósa daglega um mismunandi samgöngumáta í borginni. Niðurstaðan er nær undantekningalaust sú sama, ca. 80% vilja ferðast með fjölskyldubílnum, ca. 5 % á tveggja hjóla farartæki (reiðhjól, vespur og vélhjól) ca. 7% vilja ganga og ca. 8% taka strætó.) Það væri vissulega óskandi að fleiri hefðu tök á því að minnka notkun fjölskyldubílsins og nota aðra samgöngumáta. Ég efast líka ekki um að margir myndu gera svo, í það minnsta einhverja daga, hefðu þeir tök á slíku. Það má alveg færa rök fyrir því að það sé bæði nauðsynlegt og gott að þétta byggð í borginni. Það stytti vegalengdir fólks til og frá vinnu og annarra daglegra anna. Slík þétting má þó ekki verða með þeim hætti að þrengt sé að búsetugæðum þeirra er búa við fyrirhugaða þéttingareiti. Einnig er það svo að þétting byggðar og aðrar skipulagsæfingar mega ekki torvelda aðgengi fólks að þjónustufyrirtækjum. Þéttingu byggðar má ekki nota sem þvingunartæki til þess að fækka fjölskyldubílum. Líkt og núverandi borgarstjórnarmeirihluti stefnir óhikað á. Velflestar fjölskyldur í borginni eiga að minnsta kosti einn bíl. Fólk gerir það ekki að gamni sínu að fjárfesta í bifreið, sem kostað getur allt frá nokkur hundruð þúsund krónum upp í nokkrar milljónir auk árlegs rekstrarkostnaðar sem hleypur á nokkrum hundruðum þúsunda, ef engin þörf er á bifreið. Jafnvel þó einhverjir geti stundað sitt hversdaglega amstur án fjölskyldubílsins þá kjósa flestir að eiga einn slíkan. Tómstundir æði margra, skíði, hestamennska og golf fara fram rétt utan borgarinnar eða í útjaðri hennar. Margir eiga eða hafa aðgang að sumarbústöðum í nokkurra klukkustunda fjarlægð frá borginni. Að því ógleymdu að geta t.d. á fögrum sumardegi, tekið góðan rúnt eitthvað út fyrir borgina og notið fegurðar þessa lands sem við byggjum. Af þeim sökum er fjölskyldubíllinn ómissandi þáttur í lífi flestra borgarbúa, þó svo að margir geti notað aðra samgöngumáta, til ýmissa erinda hluta úr ári. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því alveg ljóst að þétting byggðar með það að markmiði, meðvitað eða ekki, að fækka bílastæðum á hverja íbúð, mun tapa flestum þeim hagræðingarkostum sem þéttingu byggðar ætti að fylgja. Hverju heimili, hvort sem það sé í nýbyggingu eða í eldra húsnæði, þarf því að fylgja að minnsta kosti eitt bílastæði. Að ætla sér með þvingunum eða valdboði að fækka bifreiðum í Reykjavík, jafngildir í rauninni yfirlýsingu um að ætla að fækka íbúum í borginni. Það er því nokkuð ljóst ef að fólk upplifir það, þegar það fer og skoðar nýjar fasteignir á verðandi þéttingarreitum, að það fái ekki bílastæði við eignina og þá jafnvel ekki nema í næstu götu, að ekki auki það áhuga þess á eigninni. Það fólk mun því að öllum líkindum flytja í eitthvert nágrannasveitarfélagið þar sem nægt framboð er af íbúðum með bílastæði. Hið sama mun svo gerast ef þrengt er að bílaumferð og bílastæðum fækkað í götum þar sem þjónustufyrirtæki reka starfsemi sína. Ef að fólk á eftitt með að finna bílastæði við þessi fyrirtæki þá hættir fólk að skipta við þau. Fyrirtækin munu því einnig flytja starfsemi sína í þau sveitarfélög alls staðar í kringum borgina, þar sem aðgengi viðskiptavina þeirra er tryggt með auðveldri aðkomu og nægum bílastæðum. Sjálfstæðisflokkurinn mun, komist hann til valda í borginni, sjá til þess að aðalskipulagið verði tekið upp með það fyrir augum að efla öll hverfi borgarinnar. Líka úthverfin. Klára þau hverfi sem byrjað hefur verið á, eins og Úlfarsárdal. Endurskoða flesta ef ekki alla þéttingarreiti í aðalskipulaginu með það fyrir augum, að búsetugæði þeirra sem nú þegar búa við þéttingarreitina skerðist ekki. Einnig þarf að hafa í huga að það umhverfi sem bíði þeirra er flytji í nýtt húsnæði á þéttingareitum sé aðlaðandi og vel fari um alla þá sem þar búa.
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun