Dunkin' Dónar Atli Fannar Bjarkason skrifar 20. ágúst 2015 07:00 Nú segi ég stopp. Ekki nóg með að trjáfaðmandi hjólahippar séu að reyna að eyðileggja miðbæinn með því að banna mér að rúnta niður Laugaveginn, heldur á nú að troða bandarískum kleinuhringjasjoppum á hvert einasta götuhorn. Dunkin' Donuts var opnað á Laugavegi á dögunum sem þýðir að maður þarf að stíga út úr bílnum ef maður hefur áhuga á því að troða í andlitið á sér fjöldaframleiddum bandarískum kaloríubombum. Skorturinn á bílalúgum kristallast í því að það er búin að vera röð af fólki fyrir utan staðinn frá því að hann var opnaður. Innreið Dunkin' Donuts er til marks um gjaldþrot menningar okkar. Hvað varð um að kveikja á Kanaútvarpinu, reykja eina Winston og láta sig dreyma um Wendy's-borgara í herstöðinni á Keflavíkurflugvelli? Ég man enn þá hvar ég var þegar innreið kleinuhringjanna hófst. Það var árla morguns og Cocoa Puffsið var rétt byrjað að mýkjast ofan í skálinni. Ég sat við IKEA-skrifborðið mitt og vafraði um internetið í Macbook-fartölvunni minni þegar ég sá mynd af röðinni fyrir utan staðinn á Facebook. Eða var það Twitter? Mér var svo misboðið að ég frussaði morgunmatnum á skjáinn og fékk hóstakast sem hætti ekki fyrr en ég hellti ofan í mig stóru glasi af kóki. Röðin er til marks um hnignun samfélagsins og ég var óvinnufær af sorg. Ég tók iPhone-inn úr hleðslu, hringdi mig inn veikan, kveikti á Netflix og horfði á átta klukkustundir af Breaking Bad til að ná áttum. „Bandarískir kleinuhringir. Þvlíkt hneyksli,“ hugsaði ég og ég lét mig dreyma um KFC í kvöldmat. Ég er ekki einn um þessa skoðun. Stelpan sem kom með Dominos-pitsuna virtist alveg sammála, þó að hún hafi reyndar haft meiri áhuga á því að rukka mig en spjalla. Kortinu mínu var að vísu synjað þannig að ég setti þetta bara á VISA. Annars verð ég að fara að minnka pitsuátið – fæ mér Subway á morgun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Hvers vegna er ungbarnadauði lægstur á Íslandi? Þórður Þórkelsson Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Nú segi ég stopp. Ekki nóg með að trjáfaðmandi hjólahippar séu að reyna að eyðileggja miðbæinn með því að banna mér að rúnta niður Laugaveginn, heldur á nú að troða bandarískum kleinuhringjasjoppum á hvert einasta götuhorn. Dunkin' Donuts var opnað á Laugavegi á dögunum sem þýðir að maður þarf að stíga út úr bílnum ef maður hefur áhuga á því að troða í andlitið á sér fjöldaframleiddum bandarískum kaloríubombum. Skorturinn á bílalúgum kristallast í því að það er búin að vera röð af fólki fyrir utan staðinn frá því að hann var opnaður. Innreið Dunkin' Donuts er til marks um gjaldþrot menningar okkar. Hvað varð um að kveikja á Kanaútvarpinu, reykja eina Winston og láta sig dreyma um Wendy's-borgara í herstöðinni á Keflavíkurflugvelli? Ég man enn þá hvar ég var þegar innreið kleinuhringjanna hófst. Það var árla morguns og Cocoa Puffsið var rétt byrjað að mýkjast ofan í skálinni. Ég sat við IKEA-skrifborðið mitt og vafraði um internetið í Macbook-fartölvunni minni þegar ég sá mynd af röðinni fyrir utan staðinn á Facebook. Eða var það Twitter? Mér var svo misboðið að ég frussaði morgunmatnum á skjáinn og fékk hóstakast sem hætti ekki fyrr en ég hellti ofan í mig stóru glasi af kóki. Röðin er til marks um hnignun samfélagsins og ég var óvinnufær af sorg. Ég tók iPhone-inn úr hleðslu, hringdi mig inn veikan, kveikti á Netflix og horfði á átta klukkustundir af Breaking Bad til að ná áttum. „Bandarískir kleinuhringir. Þvlíkt hneyksli,“ hugsaði ég og ég lét mig dreyma um KFC í kvöldmat. Ég er ekki einn um þessa skoðun. Stelpan sem kom með Dominos-pitsuna virtist alveg sammála, þó að hún hafi reyndar haft meiri áhuga á því að rukka mig en spjalla. Kortinu mínu var að vísu synjað þannig að ég setti þetta bara á VISA. Annars verð ég að fara að minnka pitsuátið – fæ mér Subway á morgun.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun