Vúlkani misskilur klapp Pawel Bartoszek skrifar 12. september 2015 06:00 Í Star Trek var geimverutegund sem hét Vúlkanar. Vúlkanar voru rökfastir, agaðir en um leið tilfinningasnauðir. Vúlkönum fannst oft eitthvað sem mennirnir voru að gera vera „órökrétt“. Tilfinningar væru órökréttar. Ákvarðanir sem byggðust á tilfinningum væru órökréttar. Ef Vúlkani sæi fólk klappa á íþróttaleik þá myndi hann spyrja: „Af hverju eruð þið að þessu? Þetta er órökrétt.“ Þá myndi mannveran útskýra að menn fengju ákveðna líkamlega ánægju út úr því að sjá lið sitt vinna. Að klappa yki líkurnar því. „En af hverju klöppum við þá eftir að sigurinn er í höfn? Jú, það er til að launa íþróttamönnunum vinnuna. Þetta er svona tvíhliða samningur.“ Vúlkaninn myndi segjast skilja þetta. Menn klappa á íþróttaleikjum. En segjum nú að hann væri svo staddur á þýskri járnbrautarstöð og sæi þar fólk klappa fyrir flóttamönnum. Þá myndi hann kannski hugsa: „Þetta er órökrétt! Þetta er ekki íþróttaleikur! Þetta er flóttamannavandi!“ Vúlkaninn myndi svo álykta að aðgerðir fólksins væru skaðlegar enda byggðar á tilfinningum en ekki óflekkaðri rökhyggju. En það væri samt Vúlkaninn sem væri í ruglinu. Það er til margs konar klapp. Á Ítalíu klappa menn fyrir látnu fólki, ekki til að hvetja hinn látna til að deyja meira og flottar, heldur til að lýsa virðingu. Þeir sem klappa fyrir fólki sem hrakist hefur frá heimkynnum sínum eru að sama skapi ekki að gera annað en að lýsa yfir velþóknun á því fólki sem klappað er fyrir. Matur og húsaskjól skipta máli en líka að einhverjum þyki maður einhvers virði. Það er vel hægt að gagnrýna það fyrirkomulag sem ýtir mönnum út í gúmmíbáta, án þess að þurfa hnýta í þá sem lítið hafa um það fyrirkomulag að segja en reyna þó að láta hrjáðu fólki líða eins og það sé velkomið. Því auðvitað er það fallegt. Og mennskt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pawel Bartoszek Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun
Í Star Trek var geimverutegund sem hét Vúlkanar. Vúlkanar voru rökfastir, agaðir en um leið tilfinningasnauðir. Vúlkönum fannst oft eitthvað sem mennirnir voru að gera vera „órökrétt“. Tilfinningar væru órökréttar. Ákvarðanir sem byggðust á tilfinningum væru órökréttar. Ef Vúlkani sæi fólk klappa á íþróttaleik þá myndi hann spyrja: „Af hverju eruð þið að þessu? Þetta er órökrétt.“ Þá myndi mannveran útskýra að menn fengju ákveðna líkamlega ánægju út úr því að sjá lið sitt vinna. Að klappa yki líkurnar því. „En af hverju klöppum við þá eftir að sigurinn er í höfn? Jú, það er til að launa íþróttamönnunum vinnuna. Þetta er svona tvíhliða samningur.“ Vúlkaninn myndi segjast skilja þetta. Menn klappa á íþróttaleikjum. En segjum nú að hann væri svo staddur á þýskri járnbrautarstöð og sæi þar fólk klappa fyrir flóttamönnum. Þá myndi hann kannski hugsa: „Þetta er órökrétt! Þetta er ekki íþróttaleikur! Þetta er flóttamannavandi!“ Vúlkaninn myndi svo álykta að aðgerðir fólksins væru skaðlegar enda byggðar á tilfinningum en ekki óflekkaðri rökhyggju. En það væri samt Vúlkaninn sem væri í ruglinu. Það er til margs konar klapp. Á Ítalíu klappa menn fyrir látnu fólki, ekki til að hvetja hinn látna til að deyja meira og flottar, heldur til að lýsa virðingu. Þeir sem klappa fyrir fólki sem hrakist hefur frá heimkynnum sínum eru að sama skapi ekki að gera annað en að lýsa yfir velþóknun á því fólki sem klappað er fyrir. Matur og húsaskjól skipta máli en líka að einhverjum þyki maður einhvers virði. Það er vel hægt að gagnrýna það fyrirkomulag sem ýtir mönnum út í gúmmíbáta, án þess að þurfa hnýta í þá sem lítið hafa um það fyrirkomulag að segja en reyna þó að láta hrjáðu fólki líða eins og það sé velkomið. Því auðvitað er það fallegt. Og mennskt.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun