Vaðlaheiðargöng og Vatnsmýri Guðmundur Kristján Jónsson skrifar 24. apríl 2015 07:00 Margir setja samasemmerki á milli Vaðlaheiðarganga, Kristjáns L. Möller og kjördæmapots. Þrátt fyrir að göngin sem þingmaðurinn barðist svo ötullega fyrir stefni nú hraðbyri í að fara nokkrum milljörðum fram úr kostnaðaráætlunum eru margir tilbúnir að kaupa rök kjördæmapotaranna þegar kemur að samgöngubótum á landsbyggðinni. Þau eru alltaf þau sömu og snúast að mestu um atvinnuuppbyggingu, vöxt og viðgang ferðaþjónustunnar og að lokum er málflutningurinn geirnegldur með dæmum um sjúkraflutninga og öryggi barna. Þetta er allt gott og blessað enda rökin að mörgu leyti sterk, sér í lagi ef hægt er að mæta kostnaði við allt þetta brölt með gjaldtöku þannig að notendur þessara mannvirkja greiði fyrir þau sjálfir. Það sem er hinsvegar ótraustvekjandi einkenni kjördæmapotara er að þeir eru nær undantekningalaust ósamkvæmir sjálfum sér. Það sannaði Kristján L. Möller svo um munaði áAlþingi á dögunum þegar hann lagði til að lögbann yrði sett á íbúðauppbyggingu í Reykjavík þrátt fyrir að forsendur framkvæmdanna séu í raun þær sömu og forsendur Vaðlaheiðarganga og í fullu samræmi við samkomulag sem Kristján undirritaði sjálfur árið 2009. Aðalskipulag Reykjavíkur var samþykkt af 13 borgarfulltrúum sem hafa mun fleiri atkvæði á bakvið sig heldur en allir þingmenn Norðausturlands samanlagt. Uppbygging í Vatnsmýri er einn af hornsteinum skipulagsins og eitt allra mikilvægasta hagsmunamál Reykvíkinga og þar af leiðandi þjóðarinnar. Framkvæmdirnar sem fyrrum samgönguráðherra vill nú stöðva eru fyrsta skrefið í átt að borgarsamfélagi þar sem 15–20 þúsund borgarbúar munu búa og starfa í göngufæri við verslun og þjónustu í hjarta höfuðborgarinnar. Veigamestu rökin með uppbyggingu í Vatnsmýri eru t.d. að draga úr álagi á samgönguæðar sem eru ófærar á álagstímum og að byggja upp sterkt atvinnusvæði og þekkingariðnað þar sem vegalengdir eru stuttar og öruggar. Fyrir kjörna fulltrúa og kjördæmapotara hljóta þessi rök að hljóma kunnuglega og vega þungt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Guðmundur Kristján Jónsson Mest lesið Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Halldór 31.05.2025 Halldór Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Margir setja samasemmerki á milli Vaðlaheiðarganga, Kristjáns L. Möller og kjördæmapots. Þrátt fyrir að göngin sem þingmaðurinn barðist svo ötullega fyrir stefni nú hraðbyri í að fara nokkrum milljörðum fram úr kostnaðaráætlunum eru margir tilbúnir að kaupa rök kjördæmapotaranna þegar kemur að samgöngubótum á landsbyggðinni. Þau eru alltaf þau sömu og snúast að mestu um atvinnuuppbyggingu, vöxt og viðgang ferðaþjónustunnar og að lokum er málflutningurinn geirnegldur með dæmum um sjúkraflutninga og öryggi barna. Þetta er allt gott og blessað enda rökin að mörgu leyti sterk, sér í lagi ef hægt er að mæta kostnaði við allt þetta brölt með gjaldtöku þannig að notendur þessara mannvirkja greiði fyrir þau sjálfir. Það sem er hinsvegar ótraustvekjandi einkenni kjördæmapotara er að þeir eru nær undantekningalaust ósamkvæmir sjálfum sér. Það sannaði Kristján L. Möller svo um munaði áAlþingi á dögunum þegar hann lagði til að lögbann yrði sett á íbúðauppbyggingu í Reykjavík þrátt fyrir að forsendur framkvæmdanna séu í raun þær sömu og forsendur Vaðlaheiðarganga og í fullu samræmi við samkomulag sem Kristján undirritaði sjálfur árið 2009. Aðalskipulag Reykjavíkur var samþykkt af 13 borgarfulltrúum sem hafa mun fleiri atkvæði á bakvið sig heldur en allir þingmenn Norðausturlands samanlagt. Uppbygging í Vatnsmýri er einn af hornsteinum skipulagsins og eitt allra mikilvægasta hagsmunamál Reykvíkinga og þar af leiðandi þjóðarinnar. Framkvæmdirnar sem fyrrum samgönguráðherra vill nú stöðva eru fyrsta skrefið í átt að borgarsamfélagi þar sem 15–20 þúsund borgarbúar munu búa og starfa í göngufæri við verslun og þjónustu í hjarta höfuðborgarinnar. Veigamestu rökin með uppbyggingu í Vatnsmýri eru t.d. að draga úr álagi á samgönguæðar sem eru ófærar á álagstímum og að byggja upp sterkt atvinnusvæði og þekkingariðnað þar sem vegalengdir eru stuttar og öruggar. Fyrir kjörna fulltrúa og kjördæmapotara hljóta þessi rök að hljóma kunnuglega og vega þungt.