Að fara eða vera Fanney Birna Jónsdóttir skrifar 21. júní 2016 07:00 Bretar kjósa nú á fimmtudag um áframhaldandi veru sína innan Evrópusambandsins. Kosningarnar eru tvísýnar, skoðanakannanir síðustu mánaða hafa verið meira og minna jafnar upp á hár. Breska þjóðin er þannig klofin í tvær jafnar fylkingar og því skyldi engan undra að aukin harka hefur færst í málflutning talsmanna fylkinganna tveggja að undanförnu. Því miður virðist hin aukna harka hafa náð að æra óstöðugan og formlegri kosningabaráttu lauk á sviplegan hátt þegar þingkonan Jo Cox var myrt af þjóðernissinna, sem var óánægður með málflutning hennar til stuðnings veru Bretlands í ESB. Efasemdir um Evrópusamvinnu hafa lengi verið uppi í bresku samfélagi og hafa magnast síðustu misseri með vandræðum sambandsins og evrusvæðisins, en ekki síst í kjölfar flóttamannastraumsins til Evrópu. Umræðan á Bretlandi minnir oft á hina íslensku þegar rætt er um mögulega aðild Íslendinga að ESB. Efnahagsleg rök vega þungt, en sérfræðinga greinir á um hvort Bretar græði eða tapi á aðildinni. Hvort heldur sem rétt er, er öllum ljóst að tilurð Evrópusambandsins, og þar með frjálst flæði fjármagns, launafólks, vöruflutninga og þjónustu, hefur haft í för með sér gífurlegar framfarir og efnahagslegan ávinning fyrir álfuna alla – og þar ekki síst Breta. Ýmsir hafa varað við efnahagslegum afleiðingum úrsagnar, þar á meðal fjármálaráðherrar G20 ríkjanna, bankastjórar bresku bankanna, framkvæmdastjóri AGS, Bandaríkjaforseti og ekki síst David Cameron, forsætisráðherra landsins, sem hefur sagt að útganga myndi ógna efnahagslegu öryggi og þjóðaröryggi Bretlands. Allir helstu stjórnmálaflokkar landsins vilja vera áfram í sambandinu að frátöldum Sjálfstæðisflokknum UKIP, en í öllum flokkum má þó finna úrsagnarsinna. Fullveldisþátturinn vegur einnig þungt. Þar deila fylkingarnar ekki síður um áhrif sambandsins og hversu mikinn þátt það á í að setja Bretum lög og reglur. Jafn þungt vega tilfinningarök tengd hreinni þjóðernishyggju og jafnvel beinlínis kynþáttahatri. Frá því að flóttamannastraumurinn fór að berast til Evrópu hafa ýmsir talsmenn úrsagnar, og þá sérstaklega þeir sem tengjast UKIP beint, notað vandann sem honum hefur fylgt sem áróður fyrir úrsögn. Ófyrirleitinn og ógeðslegur málflutningur sem minnir helst á áróður nasista í síðari heimsstyrjöldinni um lokun landamæra fyrir flóttafólki, blasir við Bretum víðsvegar. Það má nefnilega ekki gleyma því hver tilgangur Evrópusambandsins upphaflega var. Það er fljótt að gleymast hversu erfið alþjóðasamskipti milli Evrópuríkja gátu verið áður en sambandið varð til. Markmiðið var að koma á varanlegum friði í Evrópu eftir að hvert stríðið hafði rekið annað í lengri tíma. Sambandið hefur verið grunnur að langtíma friði í álfunni og víðar, og með aðstoð annarra alþjóðastofnana einnig lagt grunn að auknu lýðræði og hagsæld innan álfunnar. Með því að yfirgefa Evrópusambandið rekur Bretland fleyg í það samstarf sem svo langan tíma hefur tekið að setja á fót með ófyrirséðum afleiðingum. Hvernig svo sem fer á fimmtudag er ljóst að ákvörðunin verður söguleg og afdrifarík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bretland Fanney Birna Jónsdóttir Morðið á Jo Cox Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Bretar kjósa nú á fimmtudag um áframhaldandi veru sína innan Evrópusambandsins. Kosningarnar eru tvísýnar, skoðanakannanir síðustu mánaða hafa verið meira og minna jafnar upp á hár. Breska þjóðin er þannig klofin í tvær jafnar fylkingar og því skyldi engan undra að aukin harka hefur færst í málflutning talsmanna fylkinganna tveggja að undanförnu. Því miður virðist hin aukna harka hafa náð að æra óstöðugan og formlegri kosningabaráttu lauk á sviplegan hátt þegar þingkonan Jo Cox var myrt af þjóðernissinna, sem var óánægður með málflutning hennar til stuðnings veru Bretlands í ESB. Efasemdir um Evrópusamvinnu hafa lengi verið uppi í bresku samfélagi og hafa magnast síðustu misseri með vandræðum sambandsins og evrusvæðisins, en ekki síst í kjölfar flóttamannastraumsins til Evrópu. Umræðan á Bretlandi minnir oft á hina íslensku þegar rætt er um mögulega aðild Íslendinga að ESB. Efnahagsleg rök vega þungt, en sérfræðinga greinir á um hvort Bretar græði eða tapi á aðildinni. Hvort heldur sem rétt er, er öllum ljóst að tilurð Evrópusambandsins, og þar með frjálst flæði fjármagns, launafólks, vöruflutninga og þjónustu, hefur haft í för með sér gífurlegar framfarir og efnahagslegan ávinning fyrir álfuna alla – og þar ekki síst Breta. Ýmsir hafa varað við efnahagslegum afleiðingum úrsagnar, þar á meðal fjármálaráðherrar G20 ríkjanna, bankastjórar bresku bankanna, framkvæmdastjóri AGS, Bandaríkjaforseti og ekki síst David Cameron, forsætisráðherra landsins, sem hefur sagt að útganga myndi ógna efnahagslegu öryggi og þjóðaröryggi Bretlands. Allir helstu stjórnmálaflokkar landsins vilja vera áfram í sambandinu að frátöldum Sjálfstæðisflokknum UKIP, en í öllum flokkum má þó finna úrsagnarsinna. Fullveldisþátturinn vegur einnig þungt. Þar deila fylkingarnar ekki síður um áhrif sambandsins og hversu mikinn þátt það á í að setja Bretum lög og reglur. Jafn þungt vega tilfinningarök tengd hreinni þjóðernishyggju og jafnvel beinlínis kynþáttahatri. Frá því að flóttamannastraumurinn fór að berast til Evrópu hafa ýmsir talsmenn úrsagnar, og þá sérstaklega þeir sem tengjast UKIP beint, notað vandann sem honum hefur fylgt sem áróður fyrir úrsögn. Ófyrirleitinn og ógeðslegur málflutningur sem minnir helst á áróður nasista í síðari heimsstyrjöldinni um lokun landamæra fyrir flóttafólki, blasir við Bretum víðsvegar. Það má nefnilega ekki gleyma því hver tilgangur Evrópusambandsins upphaflega var. Það er fljótt að gleymast hversu erfið alþjóðasamskipti milli Evrópuríkja gátu verið áður en sambandið varð til. Markmiðið var að koma á varanlegum friði í Evrópu eftir að hvert stríðið hafði rekið annað í lengri tíma. Sambandið hefur verið grunnur að langtíma friði í álfunni og víðar, og með aðstoð annarra alþjóðastofnana einnig lagt grunn að auknu lýðræði og hagsæld innan álfunnar. Með því að yfirgefa Evrópusambandið rekur Bretland fleyg í það samstarf sem svo langan tíma hefur tekið að setja á fót með ófyrirséðum afleiðingum. Hvernig svo sem fer á fimmtudag er ljóst að ákvörðunin verður söguleg og afdrifarík.
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun
Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun
Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson Skoðun
Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun