Að skipta á óskabarni fjölskyldunnar og silfurpeningum – Opið bréf til Benedikts Einarssonar hið síðara Kári Stefánsson skrifar 20. apríl 2017 07:00 Benedikt, það er alrangt að ég hafi skrifað greinar í dagblöð til þess að klekkja á Bjarna Benediktssyni eða til þess að rægja hann eða meiða á annan máta. Ég hef skrifað greinar í dagblöð til þess að reyna að beina honum í það sem mér finnst rétt átt í stjórnmálum, vegna þess að ég hef það á tilfinningunni að áttavitinn hans sé á köflum í tómu rugli. Ég hef til dæmis hvatt hann til þess að fjárfesta meira í heilbrigðiskerfinu og annars staðar í velferðarkerfinu. Ég hef reynt að veita honum aðhald og hvetja hann til góðra verka. Ég held því fram að með því sé ég að rísa undir þeirri ábyrgð sem fylgir því að fá að þykja vænt um þetta land og þessa þjóð og þetta lýðræði sem við viljum búa við. Ég viðurkenni fúslega að ég hef beitt háði og spotti og öðrum álíka hranalegum aðferðum en það hefur ekki verið í þeim tilgangi að meiða heldur til þess að reyna að komast í gegnum brynjuna hans Bjarna. Það eru nefnilega fáir sem eru eins flinkir og hann við að láta annarra orð sér sem vind um eyru þjóta. Ég held því fram að þegar ég segi stjórnmálamanninum Bjarna Benediktssyni til vamms sé það vinargreiði. Ég myndi ekki nenna því nema af því ég ber virðingu fyrir honum og vona að honum gangi vel að stjórna landinu og held að það gengi betur ef hann færi að mínum ráðum. Ég ætlast nefnilega til þess að í lok kjörtímabilsins skili hann af sér samfélagi sem er réttlátara en það er í dag með betra heilbrigðiskerfi, menntakerfi, og húsnæðiskerfi, og ég er handviss um að hann ætlast til þess líka. Vandamál Bjarna eru ekki menn eins og ég heldur menn eins og þú, Benedikt Einarsson. Vandamál Bjarna sem eru stöðu hans vegna líka vandamál íslensks samfélags eiga rætur sínar í persónulegum tengslum hans við viðskiptalífið, og skiptir þar litlu hvort þau eru raunveruleg eða ímynduð. Slíkt er eðli hagsmunaárekstra sem byggja á persónulegum tengslum forsætisráðherra við viðskiptalífið. Á fyrsta áratug þessarar aldar tók Bjarni þátt í alls konar viðskiptagjörningum með fjölskyldunni og bendir flest til þess að hann hafi gert það á heiðarlegan hátt og drengilegan eins og hans var von og vísa, þótt Vafningsmálið hafi verið hundleiðinlegt og jörðin undir viðskiptafótum hans hafi sviðnað við hrunið eins og flestra annarra. Síðan hætti hann beinum afskiptum af viðskiptum fjölskyldunnar og varð stjórnmálamaður í fullu starfi og síðan fjármálaráðherra og nú síðast forsætisráðherra. Það er gífurlega mikilvægt fyrir íslenskt samfélag að hafa enga ástæðu til þess að ætla að fyrirtæki í eigu fjölskyldunnar hafi notið góðs af stöðu hans sem fjármálaráðherra eða njóti þess í dag að hann sé forsætisráðherra. Það skiptir hér engu hvort fyrirtækjunum hafi verið hyglað með ákvörðunum Bjarna eða ákvörðunum annarra sem héldu með réttu eða röngu að með þeim væru þeir að þóknast honum. Það má ekki gleymast hér að samfélagið stendur í þeirri trú að einhver hluti af velgengni fyrirtækja fjölskyldunnar gæti að lokum ratað í vasa Bjarna. Hvað skal til bragðs taka? Hvernig er hægt að koma í veg fyrir að samfélagið hafi það á tilfinningunni, að fjölskyldan sé að tappa fé af ríkinu í gegnum meðlimi hennar í stöðum fjármálaráðherra og forsætisráðherra. Eitt er víst að það er með öllu ómögulegt meðan þú og fjölskyldan hagið ykkur eins og þið vitið ekki af vandanum og haldið því fram að þeir sem veki máls á honum séu bara að rægja Bjarna. Tökum sem dæmi nýjustu fréttir af viðskiptum fjölskyldunnar. Hún er búin að fá leyfi Samkeppniseftirlitsins til þess að kaupa ISS, stærsta ræstingarfyrirtæki landsins sem sérhæfir sig í að þrífa heilbrigðisstofnanir sem eru nær allar í eigu hins opinbera og er með samning við ríkið um þrif á sex ráðuneytum. Þetta er sem sagt fyrirtæki sem byggir að mestu á viðskiptum við ríkið. Og þú spyrð sjálfsagt: Og hvað með það? Og ég svara með þremur spurningum: Hvernig stendur á því að þið skiljið ekki að þið verðið að forðast viðskipti við ríkið meðan Bjarni leiðir hópinn sem stjórnar því? Hafið þið ekkert lært af Borgunarmálinu, eða er ykkur alveg sama þótt þið valdið Bjarna vandræðum og með því íslensku samfélagi? Haldið þið virkilega að þegar Bjarni þurfi að gera hreint fyrir sínum pólitísku dyrum sé aðferðin sú að fjölskyldan kaupi ræstingarfyrirtæki? Samfélagið stjórnast ekki bara af lögum og reglum sem á þeim byggja heldur líka af siðferðisstöðlum sem eru þeim að vissu leyti æðri. Með því að beina viðskiptum sínum að ríkinu er fjölskyldan svo sannarlega ekki að brjóta lög en það má leiða rök að því að það sé ósiðlegt athæfi, hættulegt íslensku samfélagi. Það er líka með ólíkindum að fjölskyldan skuli ekki gera sér grein fyrir því að með þessum óhefta stíl í viðskiptum er hún að vega að möguleikum Bjarna Benediktssonar, þessum hæfileikaríka og óvanalega stjórnmálaleiðtoga, til þess að skrá nafn sitt á spjöld sögunnar við hliðina á honum afabróður sínum og alnafna. En það er til lausn á þessu fyrir Bjarna sem gæti jafnvel leyst á einu bretti öll ímyndarvandamálin sem eiga rætur í tengslum hans við viðskipti fjölskyldunnar. Hann gæti einfaldlega rift öllum samningum ríkisins við ISS og með því sagt við samfélagið að hann skynji vandann, skilji hann og ætli ekki að búa við hann. Það myndi að vísu búa til annan vanda sem er sá að það yrði að finna einhvern til að þrífa ráðuneytin. Hann væri að vísu auðvelt að leysa. Bjarni er búinn að sýna okkur að hann sé býsna húslegur og geti bakað góðar afmæliskökur. Það er ekki nokkur vafi á því að hann gæti líka skúrað. Hann gæti séð um forsætisráðuneytið og krafist þess að hver ráðherra fyrir sig skúraði sitt ráðuneyti. Það væri alþýðlegt og flott og tæki af allan vafa um að þegar við borgun ráðherrum laun fengjum við eitthvað fyrir okkar snúð, í það minnsta einu sinni í viku. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kári Stefánsson Vafningsmálið Tengdar fréttir Rúllugjald - Opið bréf til Benedikts Einarssonar Benedikt, það er ýmislegt við greinina þína sem birtist í blaðinu á föstudaginn, sem mér finnst flott eins og til dæmis að þú tekur á efnisatriðum í stað þess að hjóla bara í manninn mig, þótt þú gerir svolítið af því á hárbeittan og elegant hátt. 12. apríl 2017 07:00 Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann Í Fréttablaðinu á miðvikudaginn síðastliðinn skrifaði Kári Stefánsson enn einn pistilinn þar sem hann beinir spjótum sínum að Bjarna Benediktssyni forsætisráðherra. Kári byrjar pistil sinn á að hreykja sér af því að hafa í fyrri skrifum sínum dregið Bjarna yfir naglabrettið, gert að honum grín, ásakað um ljóta hluti og gert lítið úr honum. 7. apríl 2017 07:00 Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Benedikt, það er alrangt að ég hafi skrifað greinar í dagblöð til þess að klekkja á Bjarna Benediktssyni eða til þess að rægja hann eða meiða á annan máta. Ég hef skrifað greinar í dagblöð til þess að reyna að beina honum í það sem mér finnst rétt átt í stjórnmálum, vegna þess að ég hef það á tilfinningunni að áttavitinn hans sé á köflum í tómu rugli. Ég hef til dæmis hvatt hann til þess að fjárfesta meira í heilbrigðiskerfinu og annars staðar í velferðarkerfinu. Ég hef reynt að veita honum aðhald og hvetja hann til góðra verka. Ég held því fram að með því sé ég að rísa undir þeirri ábyrgð sem fylgir því að fá að þykja vænt um þetta land og þessa þjóð og þetta lýðræði sem við viljum búa við. Ég viðurkenni fúslega að ég hef beitt háði og spotti og öðrum álíka hranalegum aðferðum en það hefur ekki verið í þeim tilgangi að meiða heldur til þess að reyna að komast í gegnum brynjuna hans Bjarna. Það eru nefnilega fáir sem eru eins flinkir og hann við að láta annarra orð sér sem vind um eyru þjóta. Ég held því fram að þegar ég segi stjórnmálamanninum Bjarna Benediktssyni til vamms sé það vinargreiði. Ég myndi ekki nenna því nema af því ég ber virðingu fyrir honum og vona að honum gangi vel að stjórna landinu og held að það gengi betur ef hann færi að mínum ráðum. Ég ætlast nefnilega til þess að í lok kjörtímabilsins skili hann af sér samfélagi sem er réttlátara en það er í dag með betra heilbrigðiskerfi, menntakerfi, og húsnæðiskerfi, og ég er handviss um að hann ætlast til þess líka. Vandamál Bjarna eru ekki menn eins og ég heldur menn eins og þú, Benedikt Einarsson. Vandamál Bjarna sem eru stöðu hans vegna líka vandamál íslensks samfélags eiga rætur sínar í persónulegum tengslum hans við viðskiptalífið, og skiptir þar litlu hvort þau eru raunveruleg eða ímynduð. Slíkt er eðli hagsmunaárekstra sem byggja á persónulegum tengslum forsætisráðherra við viðskiptalífið. Á fyrsta áratug þessarar aldar tók Bjarni þátt í alls konar viðskiptagjörningum með fjölskyldunni og bendir flest til þess að hann hafi gert það á heiðarlegan hátt og drengilegan eins og hans var von og vísa, þótt Vafningsmálið hafi verið hundleiðinlegt og jörðin undir viðskiptafótum hans hafi sviðnað við hrunið eins og flestra annarra. Síðan hætti hann beinum afskiptum af viðskiptum fjölskyldunnar og varð stjórnmálamaður í fullu starfi og síðan fjármálaráðherra og nú síðast forsætisráðherra. Það er gífurlega mikilvægt fyrir íslenskt samfélag að hafa enga ástæðu til þess að ætla að fyrirtæki í eigu fjölskyldunnar hafi notið góðs af stöðu hans sem fjármálaráðherra eða njóti þess í dag að hann sé forsætisráðherra. Það skiptir hér engu hvort fyrirtækjunum hafi verið hyglað með ákvörðunum Bjarna eða ákvörðunum annarra sem héldu með réttu eða röngu að með þeim væru þeir að þóknast honum. Það má ekki gleymast hér að samfélagið stendur í þeirri trú að einhver hluti af velgengni fyrirtækja fjölskyldunnar gæti að lokum ratað í vasa Bjarna. Hvað skal til bragðs taka? Hvernig er hægt að koma í veg fyrir að samfélagið hafi það á tilfinningunni, að fjölskyldan sé að tappa fé af ríkinu í gegnum meðlimi hennar í stöðum fjármálaráðherra og forsætisráðherra. Eitt er víst að það er með öllu ómögulegt meðan þú og fjölskyldan hagið ykkur eins og þið vitið ekki af vandanum og haldið því fram að þeir sem veki máls á honum séu bara að rægja Bjarna. Tökum sem dæmi nýjustu fréttir af viðskiptum fjölskyldunnar. Hún er búin að fá leyfi Samkeppniseftirlitsins til þess að kaupa ISS, stærsta ræstingarfyrirtæki landsins sem sérhæfir sig í að þrífa heilbrigðisstofnanir sem eru nær allar í eigu hins opinbera og er með samning við ríkið um þrif á sex ráðuneytum. Þetta er sem sagt fyrirtæki sem byggir að mestu á viðskiptum við ríkið. Og þú spyrð sjálfsagt: Og hvað með það? Og ég svara með þremur spurningum: Hvernig stendur á því að þið skiljið ekki að þið verðið að forðast viðskipti við ríkið meðan Bjarni leiðir hópinn sem stjórnar því? Hafið þið ekkert lært af Borgunarmálinu, eða er ykkur alveg sama þótt þið valdið Bjarna vandræðum og með því íslensku samfélagi? Haldið þið virkilega að þegar Bjarni þurfi að gera hreint fyrir sínum pólitísku dyrum sé aðferðin sú að fjölskyldan kaupi ræstingarfyrirtæki? Samfélagið stjórnast ekki bara af lögum og reglum sem á þeim byggja heldur líka af siðferðisstöðlum sem eru þeim að vissu leyti æðri. Með því að beina viðskiptum sínum að ríkinu er fjölskyldan svo sannarlega ekki að brjóta lög en það má leiða rök að því að það sé ósiðlegt athæfi, hættulegt íslensku samfélagi. Það er líka með ólíkindum að fjölskyldan skuli ekki gera sér grein fyrir því að með þessum óhefta stíl í viðskiptum er hún að vega að möguleikum Bjarna Benediktssonar, þessum hæfileikaríka og óvanalega stjórnmálaleiðtoga, til þess að skrá nafn sitt á spjöld sögunnar við hliðina á honum afabróður sínum og alnafna. En það er til lausn á þessu fyrir Bjarna sem gæti jafnvel leyst á einu bretti öll ímyndarvandamálin sem eiga rætur í tengslum hans við viðskipti fjölskyldunnar. Hann gæti einfaldlega rift öllum samningum ríkisins við ISS og með því sagt við samfélagið að hann skynji vandann, skilji hann og ætli ekki að búa við hann. Það myndi að vísu búa til annan vanda sem er sá að það yrði að finna einhvern til að þrífa ráðuneytin. Hann væri að vísu auðvelt að leysa. Bjarni er búinn að sýna okkur að hann sé býsna húslegur og geti bakað góðar afmæliskökur. Það er ekki nokkur vafi á því að hann gæti líka skúrað. Hann gæti séð um forsætisráðuneytið og krafist þess að hver ráðherra fyrir sig skúraði sitt ráðuneyti. Það væri alþýðlegt og flott og tæki af allan vafa um að þegar við borgun ráðherrum laun fengjum við eitthvað fyrir okkar snúð, í það minnsta einu sinni í viku.
Rúllugjald - Opið bréf til Benedikts Einarssonar Benedikt, það er ýmislegt við greinina þína sem birtist í blaðinu á föstudaginn, sem mér finnst flott eins og til dæmis að þú tekur á efnisatriðum í stað þess að hjóla bara í manninn mig, þótt þú gerir svolítið af því á hárbeittan og elegant hátt. 12. apríl 2017 07:00
Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann Í Fréttablaðinu á miðvikudaginn síðastliðinn skrifaði Kári Stefánsson enn einn pistilinn þar sem hann beinir spjótum sínum að Bjarna Benediktssyni forsætisráðherra. Kári byrjar pistil sinn á að hreykja sér af því að hafa í fyrri skrifum sínum dregið Bjarna yfir naglabrettið, gert að honum grín, ásakað um ljóta hluti og gert lítið úr honum. 7. apríl 2017 07:00
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar